"The Method of Gronholm": modern drama

Nieznany w naszej Rosji, ale kochany dalejojczyźnie znany i lubiany na Zachodzie dramaturg Jordi Galseran zaprezentował nam wspaniałą sztukę „Metoda Grönholma”. To właśnie ta praca przyniosła mu popularność, nakręcono na niej nawet pełnometrażowy film.

Ogólna analiza

Sztuka „Metoda Gronholma” została napisana 10 lat temu,ale teraz jest to bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Biuro jest tu tylko metaforą, cały świat pogrążony jest w nieludzkości, a najdobitniej przejawia się to w pracownikach biurowych. Tę pracę można nazwać psychologiczną powieść detektywistyczną - napiętą, ale jednocześnie z nutami humoru i sarkazmu. Do samego końca nie da się zrozumieć, gdzie jest kłamstwo, a gdzie szczerość, bohaterowie muszą uciekać się do najbardziej nieoczekiwanych manewrów, aby ostatecznie zostać jedynym zwycięzcą. Ideą spektaklu „Metoda Gronholma” jest przede wszystkim ukazanie całej ludzkości prawdy, że wszystko, co ludzkie w wielu z nas już dawno umarło, a my jesteśmy tylko atrapami, aktorami, którzy zmieniają swoje ról każdego dnia, aby uzyskać jak najwięcej

więcej korzyści we wszystkim.I nie ma znaczenia, czy przyjdziesz na rozmowę kwalifikacyjną, czy odwiedzisz rodziców swojej przyszłej żony, umiejętność polega na tym, by pokazać się ludziom wokół, których chcesz zobaczyć. „Metoda Grönholma” nakłada maski na bohaterów, aby odsłonić ich prawdziwą istotę, pokazać im, kim są.

Krótki opis działki

Historia zaczyna się od biuraosoby poszukujące pracy przychodzą do dużej korporacji. Przyciągnęły ich pieniądze i władza, ale nadal nie wiedzą, że nikt na nich nie czeka w tym biurze, a wywiad przeprowadzą sami. Uwagę czytelnika może przykuć jasny detal dekoracji wnętrz. To jest wypchany rekin - to swego rodzaju podpowiedź na temat zasady działania takich firm i człowieka we współczesnym świecie. Wszystko, co czeka na naszych bohaterów w środku, to pusty pokój, w którym rozegra się okrutna gra.

Zebrawszy się w jednym miejscu, „gracze” są zakłopotani,dlaczego żaden z liderów ich nie spotkał, co powinni dalej robić. Otrzymają odpowiedź na ekranie komputera, w postaci zadania, a będzie ich kilka. Wszystkie postacie mają swobodę wyboru: jeśli nie chcesz, możesz odejść. Ale jest to wyimaginowane, nie ma odwrotu, a nasi bohaterowie nie są na tyle głupi, by przegrać bez rozpoczynania gry. Główną intrygą spektaklu „Metoda Gronholma” jest to, że jeden z kandydatów jest tak naprawdę wabiącą kaczką, czyli pracownikiem firmy, i muszą jeszcze dowiedzieć się, kto dokładnie. Jednym z prześmiewczych zadań jest odgrywanie katastrofy lotniczej, „gracze” zakładani są na maski i zmuszani do podjęcia decyzji, komu oddać jedyny spadochron. Ale to nie jest najstraszniejsze zadanie, to tak, jakby chcieli wycisnąć z nich wszystko, co ludzkie, co w nich zostało. W efekcie rozgrywa się cały dramat, psychiczne cierpienie bohaterów natrafia na mur ich własnej obojętności.

Final

Zwycięzca może być tylko jeden, ale pytanie brzmikto to jest: cyniczny łajdak czy dobry człowiek. Współczesne społeczeństwo, ukryte pod płaszczykiem biurowego dramatu, zostaje pokazane, ale nie każdy widz zobaczy siebie w tym chaosie. Metoda Grönholma to książka, którą warto przeczytać i docenić, jest prawdziwym objawieniem naszych czasów.