Kreatywna osoba zawsze stara się być w otchłaniwydarzenia związane z losem kraju i ludzi. Wielu poetów poświęca wiersze swojej ojczyźnie, chwali lub wyrzuca potęgę i wyraża swoją opinię na temat wszelkich wydarzeń. Na przełomie XVIII i XIX wieku władza w Rosji całkowicie przestała być rozumiana przez lud, a takie podejście do ludzi mogło wpłynąć na pracę wielu poetów. Ulubieniec cesarzowej Katarzyny II Gabriel Derzhavin również nie mógł pozostać z dala. Poeta wyróżniał się ciepłym i uczciwym charakterem, dlatego oburzył go otaczający go bezprawie.
Analiza „Władców i sędziów” pokazujejak niezwykłe było w tym czasie spieranie się z władzami, okazywanie nieposłuszeństwa. Od pierwszych wierszy dzieła staje się jasne, że nie można tak żyć, nawet Bóg nie jest w stanie patrzeć na ziemskich władców. Autor uważa, że królowie powinni pomagać wdowom, sierotom i innym nieszczęśnikom, ale tylko słyszą i chronią silnych. Ojczyzna jest wstrząśnięta okrucieństwem, ale urzędnicy rządowi tego nie widzą.
Sugeruje to analiza „Władców i Sędziów”Gabriel Romanovich chciał ujawnić wszystkie występki władzy. Dla narodu rosyjskiego monarchia, obojętna na życie zwykłych ludzi, jest prawdziwą tragedią. Królowie nie przypominają bogów w swoich działaniach lub życiu. Pod koniec wiersza poeta nie wierzył, że wszystko można naprawić poprzez edukację monarchów, ponieważ pojęcia honoru i sumienia nie są znane władcom i sędziom. Analiza wiersza pokazuje, że poeta jest przekonany, że tylko sąd Boży może uratować Rosję.
Oryginalność artystyczna wersetu
Анализ «Властителям и судиям» позволяет понять, czym był innowator Gabriel Derzhavin. W swoim czasie większość autorów tekstów pisała wiersze dla niektórych grup społecznych. Dla zwykłych ludzi wzniosłość i patos nie zostały zrozumiane, więc Gavriil Romanovich postanowił nieco uprościć język i dodać w swoich wierszach język mówiony, dostępny dla zrozumienia większości ludzi. Autor wezwał władców i ocenia gniewną odę. Oparł się na tekście biblijnym - Psalm 81.
Poeta stworzył uroczysty styl za pomocąretoryczne okrzyki, apele, pytania, obfitość slawizmu. Analiza „Władców i sędziów” pokazuje, że autorowi udało się osiągnąć brzmienie oratoryjne. W swojej odie poeta wyraził gorycz przewrotności współczesnego świata, starał się obudzić z czytelnika nie tylko gniew, ale także pragnienie oczyszczenia i zmiany życia na lepsze.
Derzhavin (analiza pokazuje, że autor niezainspirował rewolucyjny impuls w swojej pracy), zgodnie ze swoimi przekonaniami, był monarchistą i bardzo dobrze traktował cesarzową Katarzynę II. Nawet pisząc odę do „Władców i sędziów”, nie sprzeciwiał się władcy, ponieważ był przekonany o jej cnocie. Urzędnicy otaczający cesarzową są winni bezprawie panujące w kraju - o tym chciał ją ostrzec Gabriel Romanowicz. Mimo to wielu postrzegało wiersz jako wezwanie do zmiany władzy. Trend ten był kontynuowany w twórczości Puszkina, Lermontowa i innych poetów XIX wieku.
