Georges Cuvier - wielki naukowiec-zoolog, założycielporównawcza anatomia zwierząt i paleontologia. Osoba ta zadziwia chęcią poznania otaczającego go świata i pomimo pewnych błędnych poglądów wniósł znaczący wkład w rozwój nauki.
Dzieciństwo naukowca
Cuvier urodził się 23 sierpnia 1769 rmiasto Montbeliard we Francji. Mały Georges był mądry ponad swoje lata: już w wieku 4 lat dobrze czytał, a jego matka nauczyła go rysować. Umiejętność malowania przydała się również naukowcowi w pracy nad paleontologią, gdzie ręcznie rysował ilustracje do książek. Ilustracje te były następnie kopiowane przez długi czas w innych publikacjach drukowanych, tak wysokiej jakości i wiarygodne, że zostały wykonane.
Georges Leopold Cuvier żył w ubogim protestancierodzina. Jego ojciec był już stary, służył w armii francuskiej jako żołnierz, a matka poświęciła swoje życie synowi. Pracowała z nim, a także podniosła go na nogi po kolejnej chorobie (Cuvier często chorował w dzieciństwie).
Edukacja:
Lata szkolne przyszłego naukowca szybko mijały.Georges Cuvier okazał się utalentowanym uczniem, ale miał buntowniczy charakter. Początkowo planowano, że chłopiec będzie kontynuował naukę w szkole teologicznej i uzyska tytuł pastora, ale napięte stosunki z dyrektorem nie pozwoliły mu zostać księdzem kościoła protestanckiego.
Georges Cuvier otrzymał dalsze wykształcenie wAkademia Karolinska na Wydziale Nauk Kameralnych (Zarządzanie Mieniem Państwowym). Tutaj, w Stuttgarcie, naukowiec studiował higienę, prawo, ekonomię i finanse. Już na studiach lubił świat zwierząt, dlatego z jego udziałem zorganizowano koło "Akademia". Stowarzyszenie to istniało przez 4 lata - tyle Georges studiował na wydziale. Członkowie koła podzielili się swoimi drobnymi osiągnięciami w badaniu przyrody, przygotowali przemówienia. Ci, którzy się wyróżnili, otrzymali zaimprowizowany medal z tektury z wizerunkiem Lamarcka.
Georges Cuvier - biografia naukowca na skrzyżowaniu dróg życia
Minęły cztery lata studenckiego życianiepostrzeżenie, a Georges wrócił do domu do swoich rodziców. Ojciec był już na emeryturze, matka nie pracowała. W rezultacie budżet rodzinny był praktycznie pusty, czego niewątpliwie nie można było zignorować.
Wtedy do naukowca dotarły plotki, że hrabiaErisi z Normandii szuka dla swojego syna nauczyciela domowego. Będąc wykształconym człowiekiem, Georges Cuvier spakował walizki i poszedł do pracy na pół etatu. Dom słynnego hrabiego znajdował się nad brzegiem morza, dzięki czemu Georges mógł zobaczyć życie morskie nie tylko na papierze, ale także osobiście. Odważnie otwierał rozgwiazdy, robaki morskie, ryby, kraby i raki, mięczaki. Wtedy Georges Cuvier był zaskoczony, jak złożona jest struktura na pierwszy rzut oka najprostszych organizmów żywych. Liczne naczynia, nerwy, gruczoły i układy narządów po prostu zadziwiły naukowca. Jego praca ze zwierzętami morskimi została opisana w czasopiśmie Zoological Bulletin.
Pierwsze badania z zakresu paleontologii
Koniec XVIII wieku to narodziny paleontologii.Cuvier, jako twórca tej nauki, wniósł wielki wkład w jej rozwój. Jego pierwsze doświadczenie wiąże się z przypadkiem, gdy otrzymał paczkę z kośćmi stworzenia znalezionego w Maastricht. Hoffan (tak nazywał się mieszkaniec tego miasta, który znalazł szczątki) postanowił wysłać szkielet do słynnego wówczas Cuvier w Paryżu. Sam „myśliwy” twierdził, że mogą to być kości wieloryba. Z kolei wielu naukowców odkryło podobieństwo do szkieletu krokodyla, a kościół z Maastricht wziął kości za szczątki świętego i zabrał je do siebie jako relikwię.
Naukowiec Georges Cuvier zaprzeczył wszystkim tym opcjompochodzenie szkieletu. Po drobiazgowej pracy zasugerował, że szczątki należą do starożytnego gada, który żył w wodach Holandii miliony lat temu. Wskazał na to duży rozmiar szkieletu, w tym kręgosłupa, ogromna głowa i szczęka z wieloma ostrymi zębami, co świadczyło o drapieżnym stylu życia stwora. Cuvier zauważył również szczątki starożytnych ryb, mięczaków i innych organizmów wodnych, które najwyraźniej zjadały ten gad.
Stworzenie zostało nazwane Mososaurus, co pochodzi z języka greckiegomożna przetłumaczyć jako „gad z rzeki Mozy” (w języku francuskim Meuse). Było to pierwsze poważne naukowe odkrycie naukowca. Dokonawszy analizy szczątków nieznanego stworzenia, Georges Cuvier położył podwaliny pod nową naukę - paleontologię.
Jak wyglądała praca ze szczątkami
Georges Cuvier zbadał i usystematyzował około czterdziestugatunki różnych zwierząt prehistorycznych. Niektóre z nich mogły tylko nieco przypominać współczesnych przedstawicieli fauny, ale przeważająca większość nie miała nic wspólnego z krowami, baranami, jeleniami.
Naukowiec udowodnił również, że zanim świat był królestwemGady. Woda i ląd stały się domem dla wielu różnych rodzajów dinozaurów. Nawet niebo było zdominowane przez pterodaktyle, a nie ptaki, jak sądzili inni badacze.
Georges Cuvier opracował własny sposób uczenia siępozostaje. W rezultacie, opierając się na szkielecie zwierzęcia i wiedzy, że wszystkie części ciała są ze sobą połączone, mógł odgadnąć, jak naprawdę wyglądało stworzenie. Praktyka pokazała, że jego praca była bardzo wiarygodna.
Georges Cuvier: Wkład w biologię
Kontynuując badanie zwierząt, rozpoczął naukowiecprzeanalizuj podobieństwa i różnice między nimi. W rezultacie stał się twórcą takiego nurtu w nauce, jak anatomia porównawcza. Jego teoria „stosunku części ciała” mówi, że wszystkie narządy i struktury są ze sobą połączone, a ich struktura i funkcjonalność zależą od warunków środowiskowych, odżywiania, rozmnażania.
Przykładem jest analiza kopytnychzwierzę. Żywi się trawą, co oznacza, że musi mieć masywne zęby. Ponieważ silna szczęka wymaga wysoko rozwiniętych mięśni, głowa będzie również duża w stosunku do reszty ciała. Taka głowa musi być podparta, co oznacza, że kręgi kręgosłupa szyjnego i ich procesy zostaną rozwinięte. Roślinożerny ssak, pozbawiony kłów lub pazurów, musi jakoś bronić się przed drapieżnikami. W rezultacie pojawiły się rogi. Pokarm roślinny trawi się długo, co prowadzi do powstania obszernego żołądka i długich jelit. Rozwinięty układ pokarmowy jest przyczyną obecności szerokich żeber i dużego brzucha.
Prowadzono dalsze prace z zakresu paleontologiido odkrycia wielu niewidzialnych stworzeń. Wśród nich są pterodaktyle - latające gady, które niegdyś były drapieżnikami i żywią się rybami. Tak więc Georges Cuvier udowodnił, że miliony lat temu niebem rządziły gady, a nie ptaki.
Teoria katastrofy
Georges Cuvier, z którym związana była biografiarozwój paleontologii, przyniósł mu ideę ewolucji organizmów żywych. Badając szczątki starożytnych stworzeń, naukowiec zauważył jeden wzór: w powierzchniowych warstwach skorupy ziemskiej znajdują się kości zwierząt, które mają co najmniej najmniejsze podobieństwo do współczesnych gatunków, aw głębszych warstwach znajdują się szkielety prehistorycznych stworzeń.
Pomimo tego odkrycia sam Georges Cuvierzaprzeczył. Faktem jest, że zaprzeczył ewolucji jako całości, w wyniku czego naukowiec zaproponował swoją teorię rozwoju fauny na planecie. Cuvier zasugerował, że w nieokreślonych odstępach czasu kawałek lądu był zalewany przez morze, a wszystkie żywe organizmy ginęły. Potem woda odeszła, aw nowym miejscu powstały inne organizmy o zasadniczo nowych cechach struktury organizmu. Na pytanie, gdzie mogły się pojawić te zwierzęta, naukowcy mogli się tylko domyślać. Teoria katastrofy jest reakcyjna, ponieważ jej pojawienie się było próbą pogodzenia nauki i religii.
Pomysły Georgesa Cuviera na temat ewolucji fauny mogłybywynikać z faktu, że w okresie rozwoju paleontologii nie stwierdzono form przejściowych między poszczególnymi gatunkami zwierząt. W rezultacie nie było powodu, aby zakładać stopniowy ewolucyjny rozwój organizmów. Tylko Darwin zaproponował podobną teorię, ale stało się to po śmierci Georgesa Cuviera.
Różnice między klasyfikacją Linneusza i Cuviera
Pracując ze zwierzętami i badając ich strukturę, Georges Cuvier pokrótce usystematyzował wszystkich przedstawicieli fauny na 4 typy:
1. Kręgowce. Dotyczyło to wszystkich zwierząt z rozczłonkowanym szkieletem. Przykłady: ptaki, gady (gady i płazy), ssaki, ryby.
2. Radiant. W tej połączonej grupie znaleźli się wszyscy przedstawiciele fauny, która miała promieniową symetrię ciała, charakterystyczną np. Dla rozgwiazdy.
3. Miękkie. Są to zwierzęta o miękkim ciele zamkniętym w twardej skorupie. Należą do nich mątwy, małże, ostrygi, ślimaki winogronowe, ślimaki stawowe, ośmiornice itp.
4. Stawonogi.Zwierzęta należące do tej grupy posiadają potężny szkielet zewnętrzny w postaci twardej skorupy, a całe ciało podzielone jest na wiele segmentów. Przykłady: stonogi, owady, skorupiaki, pajęczaki. Pomyłkowo uwzględniono tu również niektóre robaki.
Linneusz, w przeciwieństwie do Georgesa Cuviera, zidentyfikował 6 takichtypy: gady, ptaki, ssaki, ryby, owady i robaki (tu również płazy należą do gadów). Z punktu widzenia systematyki klasyfikacja zwierząt według Cuviera okazała się doskonalsza i dlatego była stosowana przez długi czas.
Ciekawy fakt z życia naukowca
Pewnego dnia uczeń Cuvier postanowił spłatać mu figla.Aby to zrobić, założył kostium barana i kiedy nauczyciel spał, cicho podszedł do swojego łóżka. Wykrzyknął: „Cuvier, Cuvier, zjem cię!” Georges poczuł rogi przez sen i zobaczył kopyta, po czym spokojnie odpowiedział: „Nie jesteś drapieżnikiem, nie będziesz mógł mnie zjeść”.
Jest też cytat z Cuvier, który to wszystkoorgany i części ciała zwierzęcia są ze sobą połączone. Mówi, że „organizm jest spójną całością. Poszczególnych jego części nie można zmienić, nie powodując zmiany innych ”.
Osiągnięcia
Wybitni naukowcy w dziedzinie paleontologiiczas był uważany za Georgesa Cuviera. Z krótkiej biografii wynika, że w 1794 r. Naukowiec pracował w nowym muzeum historii naturalnej. Tam napisał pierwsze prace z zakresu entomologii, które stały się początkiem poważnej działalności naukowej.
W 1995 roku Cuvier zaczął mieszkać w Paryżu.Rok później objął katedrę anatomii zwierząt na Sorbonie i został powołany na członka krajowego instytutu. Kilka lat później naukowiec został kierownikiem Katedry Anatomii Porównawczej na tym samym Uniwersytecie Paryskim.
Za osiągnięcia naukowe Georges Cuvier otrzymał tytuł Peerage of France i został członkiem Akademii Francuskiej.
Wniosek
Firma Cuvier wniosła ogromny wkład w rozwójanatomia porównawcza i paleontologia. Jego praca stała się podstawą do dalszych badań zwierząt, a jego klasyfikacja pozostała przez długi czas. I choć pozostawił szereg złudzeń w dziedzinie ewolucji, naukowiec jest godny pochwały i uznania za liczne prace.
Georges Cuvier zmarł 13 maja 1832 roku.
