Georges Lautner - scenarzysta, producent, reżyser zFrancja. Sławę zyskał dzięki współpracy z Michelem Audiar i wykorzystywaniu jego linii w filmach. Zwieńczeniem ich wspólnej pracy jest film „Wujek Gangsters”. Georges Lautner jest znany na całym świecie ze swojej pracy The Professional z 1981 roku.
Biografia
Lautner jest rodowitym Francuzem. Urodził się 24.01.2018 r.1926 w Nicei we Francji. Ojciec Georgesa, z zawodu jubiler, lubił lotnictwo, służył jako pilot myśliwca i brał udział w pokazie lotniczym. Matka Georgesa, Marie-Louise-Vitore, była aktorką. Kiedy Georges został reżyserem, nakręcił swoją matkę w filmach pod pseudonimem René Saint-Cyr.
W 1933 roku matka Lautnera przeniosła się z chłopcem do Paryża. Tutaj Marie-Louise odniosła znaczący sukces zawodowy. W 1938 roku ojciec Georgesa zginął w katastrofie lotniczej.
Lautner Jr. rozpoczął naukę w paryskim Liceum Janson-de-Sayy. Równolegle ze studiami facet prowadzi aktywny tryb życia, uczestniczy w ruchach młodzieżowych, monitoruje sytuację polityczną.
Po Liceum Georges Lautner (jego filmy niezainteresowani) absolwenci uczelni z tytułem magistra filozofii i zatrudnieni. Zmieniając kilka zawodów, w 1945 roku przyszły mistrz kina został dekoratorem filmu Leona Matotte La Route du bagne.
W 1947 roku Georges służył w wojskuAustria. Tam otrzymuje specjalistę od projekcji na taśmie 16 mm. Po odbyciu służby w Austrii Lautner przeniósł się do paryskiej służby filmowej. Tutaj współpracuje z reżyserem Marcelem Bluvalem i operatorem Claude'em Lecomem.
Wczesna kariera
Po drugiej wojnie światowej niewielereżyserzy kręcili komedie. Dzięki pragnieniu aktywności i niesamowitej ciężkiej pracy Georges szybko osiągnął sukces w swojej karierze. W jego filmach wystąpili Jean-Paul Belmondo, Louis de Funes i inni znani francuscy aktorzy. Do wielu swoich filmów sam Georges Lautner napisał scenariusze.
Georges wyreżyserował swój pierwszy film, Pan or Lost, w 1960 roku.
Najlepsze filmy
Dzięki jakim obrazom zasłynął Georges Lautner? Najlepsze filmy reżysera to „Gangster Daddies”, „Quotes”, „Kiedyś był sobie policjant”, „Gra na cztery ręce”, „Zawodowiec”.
Komedia kryminalna „Wujek gangsterzy” została wydana w 1963 roku. Scenariusz do tej taśmy napisał słynny pisarz i scenarzysta Pierre Michel Audiar.
Fabuła filmu oparta jest na historii byłego gangsteranazwiskiem Fernanda Nadine, który od dawna jest związany z przestępczością i prowadzi legalną działalność polegającą na naprawie i wynajmie samochodów. Stary przyjaciel bohatera, prawdziwy gangster, umiera i prosi Fernanda o zajęcie się jego przestępczym biznesem i jego dwudziestoletnią córką. Film został odebrany inaczej niż krytycy. Niektórzy chwalili świetną obsadę i dowcipne dialogi, inni pisali, że filmowi brakuje dynamizmu.
Obraz „Gra na cztery ręce” jest koprodukcją między Francją i Włochami i został wydany w 1980 roku. Główną rolę w tym komediowym filmie akcji odegrał Jean-Paul Belmondo.
Film opowiada widzom o oszustce,niedawno zwolniony z więzienia i wyruszający w nowe przygody. Scenariusz filmu napisali Jean Herman i Michel Audiar. Film został dubbingowany na język rosyjski i wyemitowany w Związku Radzieckim. Obejrzało go tu ponad 30 milionów ludzi.
Kręcono thriller kryminalny „Professional”Lautnera w 1981 roku. Główną rolę w filmie ponownie zagrał Jean-Paul Belmondo. Scenariusz obrazu powstał na podstawie powieści pisarza Patricka Alexandra. Kompozytorem był Ennio Morricone.
Film opowiada o tajemnicyagent, który został wysłany z misją do Afryki w celu zamachu na prezydenta jednego z krajów afrykańskich. Film był nominowany do Cezara w 1982 roku za akompaniament muzyczny, aw 1983 roku zdobył niemiecką nagrodę Złotego Ekranu.
Śmierć
Lautner zmarł w wieku 87 lat w Paryżu 22 listopada 2013 roku. Dziedzictwo twórcze reżysera jest dziś interesujące dla publiczności.
Lautner Georges: filmografia
Lata 60 .:
- W 1961 roku ukazał się obraz „Pan or Lost”.
- W 1961 roku - film „Czarny monokl”.
- W 1962 roku - filmy „Pijany na kawałki”, „Oko monokla”, „Siódmy juror”.
- W 1963 roku - film „Wujek gangsterzy”.
- W 1964 - obrazy „Gra w pudełku”, „Barbusy - tajni agenci”, „Monokle krzywo się uśmiechają”.
- W 1965 roku - film „Kutila”.
- W 1966 roku - obrazy „Galya”, „Nie kłóćmy się”.
- 1967 - taśmy „Wielka szarańcza”, „Dom z pieniędzmi”.
- 1968 - film „Szef”.
Lata 70 .:
- W 1970 roku ukazał się film „Road to Salina”.
- W 1971 r. - filmy „Kiedyś był policjant”, „Niech zabrzmi ten walc”.
- W 1973 roku - obrazy „Walizka”, „Kilku zbyt spokojnych panów”.
- W 1974 roku - film „Lodowa skrzynia”.
- W 1975 roku - obraz "Żaden problem!"
- W 1976 - „Nie ma już nigdzie”.
- W 1977 roku - film „Śmierć łajdaka”.
- W 1978 - film „Oni są szaleni, ci czarownicy”.
- W 1979 roku - obraz „Kto jest kim”.
Lata 80 .:
- W 1980 roku - film „Gra na cztery ręce”.
- W 1981 - obrazy „Profesjonalny” i „Czy to rozsądne”.
- W 1983 - taśma „Uwaga! Jedna kobieta może ukrywać inną. "
- W 1984 - taśma „Wesołych Świąt”.
- 1985 - filmy „Cage for Freaks - 3” i „Cowboy”.
- W 1987 - obraz "Zepsute życie Gerarda Flocka".
- W 1988 roku - film „Dom morderstw”.
- W 1989 - film „Niespodziewany gość”.
Lata 90. i 2000 .:
- W 1990 - film uważany za niebezpieczny.
- 1992 - filmy „Nieznane w domu” i „Rezydencja hotelowa”.
- 1994 - obraz „Człowiek moich snów”.
- W 2000 roku - film „Skrypty i narkotyki”.
- W 2001 roku - film „Niebezpieczny”.
