Jeden z najbardziej znanych bohaterów narodowychKaukaskie ludy to Imam Shamil. Biografia tej osoby pozwala stwierdzić, że jego życie było pełne ostrych zwrotów i ciekawych wydarzeń. Przez wiele lat kierował powstaniem ludów górskich przeciwko imperium rosyjskiemu, a teraz jest symbolem wolności i buntu na Kaukazie. Biografia Imama Shamila zostanie krótko opisana w tej recenzji.
Pochodzenie bohatera
Bez historii rodzinnej biografia Imama Shamila nie będzie w pełni dostępna. Podsumowanie historii tego bohatera, postaramy się opisać poniżej.
Шамиль происходил из довольно древнего и знатного Avar lub Kumyk szlachecka rodzina. Prapradziadek bohatera, Kumyk-Amir-Khan, cieszył się wielkim prestiżem i szacunkiem ze strony współplemieńców. Dziadek Shamil Ali i ojciec Dengav-Magomed byli uzden, co jest analogiczne do szlachty w Rosji, to znaczy należało do wyższej klasy. Ponadto Dengav-Magomed był kowalem, a ten zawód uznano za bardzo honorowy wśród alpinistów.
Matka Szamila nazywała się Bahu-Meseda.Była córką szlachetnego Avar beka Pir-Budakh. Oznacza to, że zarówno na linii ojcowskiej, jak i matczynej miał szlachetnych przodków. Donosi o tym biografia tak znanej osoby jak Imam Szamil (biografia). Narodowość bohatera nie została jeszcze w pełni wyjaśniona. Wiadomo tylko na pewno, że jest on przedstawicielem górali Dagestanu. Dokładnie ustalono, że w jego żyłach płynęła krew Awarów. Ale z pewnym prawdopodobieństwem możemy powiedzieć, że był Kumykiem ze strony ojca.
Narodziny Szamili
Biografia Imama Szamila, nie trzeba dodawać,zaczyna się od daty jego urodzenia. Wydarzenie to miało miejsce w czerwcu 1797 roku we wsiach Gimry na terenie wypadku. Ta osada znajduje się obecnie w zachodnich regionach Republiki Dagestanu.
Początkowo chłopiec otrzymał imię dziadka.linia ojcowska - Ali. Ale wkrótce zachorował, a dziecko zgodnie ze zwyczajem, aby chronić się przed złymi duchami, zmieniło imię na Szamil. Jest to wariant biblijnego imienia Samuel i tłumaczy się jako „usłyszany przez Boga”. Tak nazywał się brat jego matki.
Dzieciństwo i nauka
Jako dziecko Szamil był dość chudym i chorowitym chłopcem. Ale w końcu wyrósł na zaskakująco zdrowego i silnego młodzieńca.
Od dzieciństwa zaczął się wyłaniać charakter przyszłości.przywódca powstania. Był dociekliwym, żywym chłopcem o dumnym, nieustępliwym i żądnym władzy charakterze. Jedną z cech Szamila była bezprecedensowa odwaga. Zaczął uczyć się posługiwania bronią od wczesnego dzieciństwa.
Imam Szamil był bardzo wrażliwy na religię.Biografia tego człowieka jest nierozerwalnie związana z religijnością. Pierwszym nauczycielem Szamila był jego przyjaciel Adil-Muhammad. W wieku dwunastu lat zaczął studiować w Untsukul pod kierunkiem Jamaluddina Kazikumukhsky'ego. Następnie opanował gramatykę, retorykę, logikę, prawoznawstwo, język arabski, filozofię, co dla plemion górskich pierwszej połowy XIX wieku było uważane za bardzo wysoki poziom wykształcenia.
Wojna kaukaska
Życie jest bardzo ściśle związane z wojną kaukaskąnasz bohater, o czym wielokrotnie wspomina się w biografii Szamila. W niniejszym przeglądzie warto pokrótce opisać ten konflikt zbrojny między ludami górskimi a Imperium Rosyjskim.
Konflikt militarny między góralami z Kaukazu iImperium Rosyjskie powstało w czasach Katarzyny II, kiedy trwała wojna rosyjsko-turecka (1787-1791). Następnie górale pod przywództwem szejka Mansura starali się powstrzymać postęp i umacnianie się Rosji na Kaukazie, korzystając z pomocy współwyznawców z Imperium Osmańskiego. Ale Turcy przegrali w tej wojnie, a szejk Mansur dostał się do niewoli. Następnie carska Rosja nadal umacniała swoją obecność na Kaukazie, uciskając miejscową ludność.
W rzeczywistości opór plemion górskich nie jestustał po zawarciu pokoju między Rosjanami i Turkami, ale konfrontacja nabrała szczególnej siły po mianowaniu generała Aleksieja Jermolowa dowódcą na Kaukazie i zakończeniu wojny rosyjsko-perskiej w latach 1804-1813. Ermołow próbował raz na zawsze rozwiązać problem oporu miejscowej ludności siłą, co doprowadziło w 1817 roku do wojny na pełną skalę, która trwała prawie 50 lat.
Pomimo dość brutalnej walki,Wojska rosyjskie działały dość skutecznie, przejmując kontrolę nad wszystkimi dużymi terytoriami na Kaukazie i ujarzmiając nowe plemiona. Ale w 1827 r. cesarz odwołał generała Jermolowa, podejrzewając, że ma powiązania z dekabrystami, a na jego miejsce wysłano generała I. Paskiewicza.
Pojawienie się imamate
Tymczasem w walce z ofensywą rosyjskąimperium zaczęło konsolidować ludy kaukaskie. W regionie szerzy się jeden z nurtów islamu sunnickiego - murydyzm, którego główną ideą była ghazavat (święta wojna) przeciwko niewiernym.
Jeden z głównych głosicieli nowej naukibył teolog Gazi-Muhammad, który pochodził z tej samej wioski co Szamil. Pod koniec 1828 roku na spotkaniu starszych plemion wschodniego Kaukazu Gazi-Muhammad został ogłoszony imamem. W ten sposób stał się de facto głową nowo powstałego państwa – północnokaukaskiego imamata – i przywódcą powstania przeciwko Imperium Rosyjskiemu. Natychmiast po przyjęciu tytułu imama Gazi-Muhammad wypowiedział świętą wojnę Rosji.
Teraz plemiona kaukaskie zostały zjednoczone wjedna siła, a ich działania stały się szczególnym niebezpieczeństwem dla wojsk rosyjskich, zwłaszcza że przywództwo wojskowe Paskiewicza było jeszcze gorsze od talentu Jermolowa. Wojna wybuchła z nową energią. Od samego początku Szamil również brał czynny udział w konflikcie, stając się jednym z liderów i asystentów Gazi-Muhammada. Walczyli ramię w ramię w bitwie pod Gimry w 1832 roku o swoją rodzinną wioskę. Powstańców oblegały wojska carskie w twierdzy, która upadła 18 października. Podczas ataku zginął imam Gazi-Muhammad, a Szamil, mimo że został ranny, zdołał wyrwać się z okrążenia, posiekając kilku rosyjskich żołnierzy.
Gamzat-bej został nowym imamem.Wybór ten był podyktowany faktem, że w tym czasie Szamil został poważnie ranny. Ale Gamzat-bek był imamem przez niecałe dwa lata i zginął w krwawej walce z jednym z plemion Awarów.
Wybory jako imam
Tym samym główny kandydat do roliSzamil został głową państwa północnokaukaskiego. Został wybrany na zebraniu starszych pod koniec 1834 roku. I do końca życia nazywano go tylko Imamem Szamilem. Biografia (krótka w naszej prezentacji, ale bardzo bogata w istocie) z jego panowania zostanie przez nas przedstawiona poniżej.
To był wybór imama, który zapoczątkował ważny etap w życiu Szamila.
Walka z Imperium Rosyjskim
Imam Szamil włożył całą swoją siłę w to, aby walka z wojskami rosyjskimi zakończyła się sukcesem. Jego biografia w pełni stwierdza, że cel ten stał się niemal głównym celem w jego życiu.
W tej walce Szamil wykazał się znaczną siłą militarną i…talent organizacyjny, umiał zaszczepić żołnierzom zaufanie do zwycięstwa, nie podejmował pochopnych decyzji. Ta ostatnia cecha odróżniała go od poprzednich imamów. To właśnie te cechy pozwoliły Szamilowi stawić skuteczny opór Rosjanom, przewyższający liczebnie jego armię.
Zarządzanie Imamate pod Szamilem
Również używanie islamu jako elementupropagandzie Imamowi Szamilowi udało się zjednoczyć plemiona Czeczenii i Dagestanu. Jeśli za jego poprzedników związek plemion ludów kaukaskich był raczej luźny, to wraz z dojściem do władzy Szamila nabył on wszystkie cechy państwowości.
Jako prawo wprowadził islamski szariat zamiast starożytnych kanonów alpinistów (adat).
Immat północnokaukaski został podzielony na dzielnice,na czele z imamem z Naibs Szamilem. Jego biografia pełna jest podobnych przykładów prób maksymalizacji centralizacji zarządzania. Sądownictwo w każdym okręgu było odpowiedzialne za muftiego, który mianował sędziów-kadi.
Niewola
Przez dwadzieścia pięć lat rządził stosunkowo skutecznieImam Szamil z Północnego Kaukazu. Biografia, której krótki fragment zamieścimy poniżej, świadczy o tym, że rok 1859 był punktem zwrotnym w jego życiu.
Po zakończeniu wojny krymskiej i uwięzieniuDziałania wojsk rosyjskich na Kaukazie nasiliły się w pokoju paryskim. Przeciw Szamilowi cesarz rzucił doświadczonych dowódców wojskowych - generałów Murawjowa i Bariatyńskiego, którym w kwietniu 1859 r. udało się zdobyć stolicę imamata. W czerwcu 1859 r. ostatnie grupy powstańców zostały stłumione lub wypędzone z Czeczenii.
Wybuchł ruch narodowowyzwoleńczywśród Adyghów, a także przeniósł się do Dagestanu, gdzie przebywał sam Szamil. Ale w sierpniu jego oddział został oblężony przez wojska rosyjskie. Ponieważ siły były nierówne, Szamil został zmuszony do poddania się, choć na bardzo honorowych warunkach.
W niewoli
A co może nam powiedzieć o okresie, kiedy wzostał schwytany imam Szamil, biografia? Krótka biografia tej osoby nie narysuje nam obrazu jego życia, ale pozwoli nam skompilować przynajmniej przybliżony portret psychologiczny tej osoby.
Już we wrześniu 1859 imam spotkał się po raz pierwszyz rosyjskim cesarzem Aleksandrem II. Stało się to w Czuguewie. Wkrótce Szamil został przewieziony do Moskwy, gdzie spotkał się ze słynnym generałem Ermołowem. We wrześniu imam został przewieziony do stolicy Imperium Rosyjskiego, gdzie został przedstawiony cesarzowej. Jak widać, dwór był bardzo lojalny wobec przywódcy powstania.
Wkrótce Szamil i jego rodzina zostali przydzielenistałe miejsce zamieszkania - miasto Kaługa. W 1861 odbyło się drugie spotkanie z cesarzem. Tym razem Szamil poprosił go, aby pozwolił mu udać się na pielgrzymkę do Mekki, ale spotkał się z odmową.
Pięć lat później Szamil i jego rodzina przywieźliprzysięgę wierności Imperium Rosyjskiemu, tym samym przyjmując obywatelstwo rosyjskie. Trzy lata później, zgodnie z dekretem cesarza, Szamil otrzymał tytuł szlachecki z prawem dziedziczenia. Rok wcześniej imamowi pozwolono zmienić miejsce zamieszkania i przenieść się do korzystniejszego pod względem klimatycznym Kijowa.
W tym krótkim przeglądzie nie da się opisać wszystkichczego doświadczył Imam Szamil w niewoli. Biografia krótko mówi, że ta niewola była jednak dość wygodna i honorowa, przynajmniej z punktu widzenia Rosjan.
Śmierć
W końcu, w tym samym roku 1869, Szamilowi udało się uzyskać zgodę cesarza na pielgrzymkę do Mekki. Podróż tam trwała ponad rok.
Po tym, jak Shamil urzeczywistnił swoje plany wżycia, a stało się to w 1871 roku, postanowił odwiedzić drugie święte miasto dla muzułmanów - Medynę. Tam zmarł w siedemdziesiątym czwartym roku życia. Imam został pochowany nie w swojej ojczystej ziemi kaukaskiej, ale w Medynie.
Imam Szamil: biografia, rodzina
Rodzina zajmowała jednak znaczące miejsce w życiu tego człowieka, jak każdy góral kaukaski. Dowiedzmy się więcej o rodzinie i przyjaciołach wielkiego bojownika o niezależność jego ludu.
Zgodnie z muzułmańskimi zwyczajami Szamil miał prawo do posiadania trzech legalnych żon. Skorzystał z tego prawa.
Najstarszy z synów Szamila nazywał się Jamaluddin(ur. 1829). W 1839 został wzięty jako zakładnik. Studiował w Petersburgu wraz z dziećmi szlacheckiej rodziny. Później Szamilowi udało się wymienić syna na innego więźnia, ale Jamaluddin zmarł w wieku 29 lat na gruźlicę.
Jednym z głównych asystentów ojca był jego drugi syn, Gazi-Muhammad. Za panowania Szamila został naibem jednej z dzielnic. Zmarł w 1902 roku w Imperium Osmańskim.
Trzeci syn – Said – zmarł w dzieciństwie.
Młodsi synowie – Muammad Shefi i Muhammad Kamil – zmarli odpowiednio w 1906 i 1951 roku.
Charakterystyka Imama Szamila
Prześledziliśmy ścieżkę życia, którą przeszedł imamSzamil (biografia, zdjęcia przedstawiono w artykule). Jak można być pewnym, wygląd tej osoby zdradza prawdziwego alpinistę, rodowitego Kaukazu. Widać, że jest to osoba odważna i zdeterminowana, gotowa położyć dużo na szali w imię wyższego celu. Współcześni niejednokrotnie świadczyli o niezłomności charakteru Szamila.
Dla górskich ludów Kaukazu Szamil zawsze będziepozostają symbolem walki o niepodległość. Jednocześnie niektóre metody słynnego imama nie zawsze odpowiadają współczesnym wyobrażeniom o zasadach wojny i ludzkości.
