Imamat jest państwem islamskimedukacja, w której autorytety świeckie i duchowe są połączone i stanowią jedną całość, w przeciwieństwie do kalifatu, gdzie są one rozdzielone. Również pod tym terminem rozumie się doktrynę muzułmańską, która zakłada dominację wspólnoty nad wszystkimi sferami społeczeństwa.
Ogólna charakterystyka
Głowa takiego stanu ma się świetnieznaczenie religijne. Jest postrzegany właśnie jako duchowy przywódca i najwyższy przywódca. Zgodnie z doktryną muzułmańską jego główną funkcją jest przygotowanie poddanych do przyszłego życia. Imamat to struktura polityczna i religijna oparta na uznaniu specjalnego statusu najwyższego władcy. Wspomaga go specjalny reprezentacyjny organ zwany sofą. Składa się z osób bliskich władcy, jego funkcja ma głównie charakter decyzyjny. Ogromne znaczenie ma osobna warstwa szlachty, która jest blisko jego głowy i jest mu całkowicie oddana. Nie jest mianowany, ale uznawany przez specjalną radę wyznaniową Madżlis al Ulema.
Zarządzanie
Imamat to stan, który mimo wszystkoma teokratyczny charakter, ma harmonijny i wystarczająco elastyczny system zarządzania. Najwyższy władca ma specjalne ciało doradcze - Madżlis al-Shura. Ponadto szczególne znaczenie nabrało stanowisko wezyra (lub naiba), który stoi na czele kancelarii głównej. Osobno należy powiedzieć o sądownictwie. Składa się z dwóch poziomów: sądów szariatu i trybunałów wojskowych. Pierwsze z nich oparte są na zwyczajowym prawie powszechnym, dzięki czemu tacy sędziowie mają dość dużą wagę w społeczeństwie.
Funkcje
Imamat jest taką strukturą, w której religiaodgrywa szczególnie ważną rolę. Władca takiego państwa jest nie tylko głową polityczną i publiczną, jest postrzegany przez mieszkańców i ludność jako przywódca duchowy i religijny. Dlatego szczególne znaczenie mają jego cechy osobiste: w oczach muzułmanów musi być uczciwy, szlachetny, mądry, musi być dobrze zorientowany w naukach. Na przykład kalif jest osobą wybraną, a także pełni świeckie funkcje. W ramach imamatu państwo dba o stan duchowy muzułmanów, aw kalifacie pełni także funkcje świeckie. Istnieją również różnice w nauczaniu o ukrytym imamie. W pierwszym przypadku, zgodnie z wierzeniami muzułmanów, powinien zostać najwyższym władcą, w drugim zaś przyjmuje się, że będzie autorytatywną postacią religijną, ale jednocześnie zachowa instytucję władzy Szejka-ul-Islamu. .
Stan
Kaukaski imamat istniał w XIX wieku:od 1834 do 1859. Warunkiem jego powstania był ruch imama Mysuru, który w ubiegłym stuleciu zabiegał o niepodległość tego terytorium, walczył z krwawą zaciekłością i fragmentacją feudalną. Doprowadziło to do wojen rosyjsko-kaukaskich i chociaż sam imam został schwytany, to jednak górale odnieśli zwycięstwo, ponieważ zachowali terytoria czeczeńskie i dagestańskie. Jednak po chwili, po chwili ciszy, w ten region został powołany generał Jermołow, co doprowadziło do dalszych starć i konfrontacji między stronami. Wtedy górale zjednoczyli się w związkach i tak powstało państwo imamate. Szamil był jego trzecim władcą. On i poprzedni władcy pochodzili z Awarii, a nowy byt polityczny obejmował ziemie Czeczenów, Dagestanu i Czerkiesów.
Urządzenie
W wyniku walki doszło do powstania imamatualpinistów przeciwko wojskom carskim. Jej rdzeniem była Avaria i Czeczenia. Został podzielony na trzy tuziny dzielnic, naibów. Jej językiem urzędowym był arabski. Ponadto państwo posiadało kodeks praw - Nizam, który służył prawie wszystkim sferom życia publicznego. Kodeks ten oparty był na szariacie, prawie zwyczajowym, którego normy i zasady dostosowano do potrzeb życia nowego podmiotu politycznego. Ten zbiór aktów prawnych został przyjęty i zatwierdzony za panowania imama Szamila. Najwyższy władca, imam, był nie tylko zwierzchnikiem duchowym i religijnym, ale także dowódcą wojsk i głównym sędzią. Pod nim była rada - kanapa - a lokalna administracja była bezpośrednio prowadzona przez naibów, gubernatorów. System sądowniczy składał się z kilku poziomów: mufti stanowili najwyższą warstwę, a cadis podlegali im.
Wicekrólestwo cieszyło się pewnymautonomii, ale jeśli naib poniósł na przykład klęskę, to z reguły był usuwany ze stanowiska. Pod jego dowództwem byli dowódcy specjalnych jednostek wojskowych. Stopniowo moc Naibów rosła.
Organizacja wojsk
Szamil stworzył regularną armię, na którą składała sięod kawalerii (murtazeki) i piechoty (na dole). Początkowo górale używali zdobytej broni, ale później udało im się zbudować własne fabryki do produkcji broni. Główną część armii stanowili Awarowie, drugie miejsce zajęli Czeczeni. Władca stworzył w swoim państwie rzeczywisty państwowy system rządów: pod jego rządami wprowadzono efektywny system podatkowy, stały organ kontroli. Szamil zrobił wiele, aby wzmocnić swoją władzę: próbował ujarzmić i spacyfikować innych lokalnych władców. Zebrał aulów pod jego rządami, wykazując znaczne zdolności administracyjne i państwowe. Bardzo szybko stał się niebezpiecznym wrogiem, więc wojska rosyjskie musiały przez kilka dziesięcioleci pokonywać jego opór. Zatem zrozumienie, czym jest imamat w historii, ma ogromne znaczenie nie tylko dla cywilizacji muzułmańskiej, ale także dla naszego państwa.
