Imperial Alexander Lyceum jest nowynazwa Liceum Carskie Sioło, nadana mu po przeniesieniu się z Carskiego Sioła do Petersburga. Kompleks budynków, w których się znajdował, zajmuje teren ograniczony ulicami Roentgena (dawna Lyceiska), prospektem Kamennoostrowskim i ul. Bolszaja Monetnaja. Obecnie Liceum Aleksandra w Petersburgu jest zabytkiem architektury o znaczeniu federalnym.
Wydarzenia sprzed 1843 r
W pierwszej połowie XVIII wieku na ten tematmiejsce to było dużą posiadłością, która następnie przeszła do skarbca. Później, w 1768 r., Przekazano działkę pod budowę pierwszego w Rosji domu Ospoprivalnego. W 1803 r. Zabudowania przeniesiono do Domu Dziecka Kancelarii Cesarzowej Marii. Obecne budowle powstawały tu od 1831 roku do początku XX wieku przez różnych architektów.
Główny budynek Liceum, mieszczący się pod adresem:Prospekt Kamennoostrovsky, 21 lat, został zbudowany w latach 1831-1834. zaprojektowany przez L. I. Karola Wielkiego w stylu późnego klasycyzmu. Początkowo przeznaczony był na Dom Dziecka Aleksandra (wcześniej istniejący budynek trzeba było rozebrać po powodzi w 1824 r.). 23 września 1834 r. Na trzecim piętrze poświęcono kościół domowy ku czci cesarzowej Aleksandry Fiodorowna, niebiańskiej patronki. Fronton budynku został ozdobiony pozłacanym miedzianym krzyżem, a rzemieślnicy E. Balin i K. Mozhaev wykonali wzornictwo na sklepieniach świątyni.
Kiedy w 1838-1839.wyrównano przebieg alei, przed budynkiem utworzono plac. Wokół niej w 1839 roku zainstalowano żeliwną ażurową kratę, wykonaną według szkicu architekta P.S. Plavova. Według jego projektów w latach trzydziestych XIX wieku powstały tu dwie oficyny, aw latach 1841-1843 budynek usługowy (za głównym budynkiem).
1844-1917 - okres licealny
W 1843 roku przeniosło się tu Liceum Carskie Sioło.Jednocześnie dekretem Mikołaja Pierwszego otrzymał nowe imię - Imperial Aleksandrowski. Życie liceum w związku z przeprowadzką ulegało licznym przemianom, wpłynęło to również na specyfikę nauczania. W 1848 r. Uchwalono nowy statut uczelni, który odzwierciedlał zmiany w celu i treści nauczania liceum. Zaczęli więc przyjmować i zwalniać uczniów co roku, a nie raz na trzy lata, jak to było w Carskim Siole. Otwarto także dodatkowe działy i wprowadzono nowe dyscypliny, odpowiadające ówczesnym trendom. Na przykład pojawiły się wydziały architektury cywilnej i rolnictwa. Później zostały zamknięte, a programy nauczania zostały jak najbardziej zbliżone do przedmiotu prowadzonego na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Petersburgu. Jednak program liceum pozostawał zróżnicowany i rozbudowany, przede wszystkim ze względu na dyscypliny humanitarne: psychologię, literaturę, historię ... Na uczelni nauczano m.in. tańca towarzyskiego (choreografem był Timofei Alekseevich Stukolkin, znany tancerz, wybitny tancerz baletowy).
Dalsza budowa
W latach 1858-1860.Liceum Aleksandrowskiego zostało rozbudowane: od strony placu dobudowano dwukondygnacyjne dobudowanie do głównego budynku, szpital znajdował się na pierwszym piętrze, a jadalnia (wówczas aula) na drugim. W 1878 r. Według projektu architekta R. Ya. Ossolanusa dobudowano czwartą kondygnację budynku. Obok budynku w 1889 roku ustawiono popiersie Aleksandra Wielkiego wykonane z brązu autorstwa P.P. Zabello (nie zachowane do dziś) oraz gipsowe popiersie A.S. Puszkina autorstwa rzeźbiarza Zh.A. Polonskaya i architekta Kh.K. Vasilieva. 1899 został zastąpiony dwumetrowym popiersiem z brązu, zaprojektowanym przez rzeźbiarza I.N. Schroedera i architekta S.P. Konovalova (w latach 30. XX wieku przeniesiono je z ogrodu na schody Liceum, następnie w 1972 roku przekazano do funduszu Muzeum Rzeźby Miejskiej, dalej zainstalowany przed Domem Puszkina w 1999 roku). W 1955 r. W parku odsłonięto także popiersie V.I. Lenina autorstwa rzeźbiarza V. B. Pinczuka i architekta F. A. Gepnera.
W 1910 r. Pożar zniszczył część głównego budynku. W 1911 roku architekt I.A. Fomin przeprowadził prace konserwatorskie.
Przypadek licealistów
Alexander Lyceum po raz ostatni ukończyło szkołęstudentów wiosną 1917 roku. Potem wybuchła rewolucja październikowa, ale nawet wiosną 1918 r. Zajęcia trwały sporadycznie. Rozkazem Rady Komisarzy Ludowych w maju 1918 r. Instytucję zlikwidowano, a jej miejsce zajęła Politechnika Proletariacka.
Wielu nauczycieli i uczniówLiceum Aleksandrowskiego, w tym jego ostatni dyrektor V.A. Schilder i ostatni premier Imperium Rosyjskiego N. D. Golicyn, zostali stłumieni w 1925 r. W związku z fałszywym oskarżeniem OGPU o stworzenie monarchistycznej organizacji kontrrewolucyjnej. Zgodnie z zarządzeniem Kolegium OGPU z 22 czerwca 1925 r. Rozstrzelano 26 osób.
Losy Liceum
W głównym budynku funkcjonował w 1917 rokukomitet okręgowy RSDLP (b), siedziba Czerwonej Gwardii po stronie Piotrogrodu, rada powiatowa pod przewodnictwem robotnika A. K. Skorochodowa (jego nazwisko w latach 1923-1991 nosił ul. Bolszaja Monetnaja). Następnie, przed Wielką Wojną Ojczyźnianą, w budynku działała Szkoła nr 181, a po drugiej wojnie światowej - Szkoła nr 69 im. Puszkina, jeszcze później SGPTU nr 16. Obecnie budynek zajmuje Cesarskie Liceum im. Aleksandrowskiego. Następnie porozmawiajmy o tym bardziej szczegółowo.
Zachowanie tradycji
College "Alexander Lyceum" jestinstytucja edukacyjna o orientacji ekonomicznej. Kształtuje specjalistów z różnych dziedzin wiedzy. Kształcenie odbywa się wyłącznie na podstawie ogólnokształcącej szkoły średniej (to znaczy przyjeżdżają tu na studia po 11 klasie). Współczesne „Aleksandrowskiego Liceum” stara się maksymalnie zachować tradycje elitarnej edukacji, ożywić w murach budynku atmosferę wyrafinowanego środowiska akademickiego, sprzyjającego rozwojowi osobowości twórczych. Uczelnia prowadzi kształcenie w następujących specjalnościach: finanse, handel, operacje w logistyce, stosunki gruntowe i majątkowe, ekonomia i rachunkowość, ubezpieczenia, archiwalia i dokumentacja zarządcza.
