Planety karłowate tak naprawdę wcześniej nie istniały2006 rok. Następnie przydzielono je do nowej klasy obiektów kosmicznych. Celem tej transformacji było wprowadzenie pośredniego połączenia między dużymi planetami i licznymi asteroidami, aby zapobiec nieporozumieniom w nazwach i statusach nowych ciał znalezionych poza orbitą Neptuna.
Definicja
Następnie, w odległym już 2006 roku, miał miejscekolejne spotkanie IAU (Międzynarodowa Unia Astronomiczna). W porządku obrad była kwestia konkretyzacji statusu Plutona. W toku dyskusji postanowiono pozbawić go „tytułu” dziewiątej planety. IAU opracowała definicje niektórych obiektów kosmicznych:
- Planeta to ciało krążące wokół Słońca, wystarczająco masywne, aby utrzymać równowagę hydrostatyczną (tj. Mieć zaokrąglony kształt) i oczyścić swoją orbitę z innych obiektów.
- Asteroida to ciało krążące wokół Słońca o niewielkiej masie, które nie pozwala mu osiągnąć równowagi hydrostatycznej.
- Planeta karłowata to ciało krążące wokół Słońca, utrzymujące równowagę hydrostatyczną, ale niewystarczająco masywne, aby oczyścić swoją orbitę.
Pluton został również przypisany temu drugiemu.
Nowy status
Pluton jest również klasyfikowany jako trans-Neptunianobiekt. Podobnie jak inne planety karłowate, należy do ciał pasa Kuipera. Impulsem do rewizji statusu Plutona były liczne odkrycia obiektów w tej odległej części Układu Słonecznego. Wśród nich była Eris, która masowo przewyższa Plutona o 27%. Logicznie rzecz biorąc, wszystkie te ciała należało sklasyfikować jako planety. Dlatego zdecydowano się zrewidować i skonkretyzować definicje takich obiektów kosmicznych. Tak pojawiły się planety karłowate.
Dziesiąty
Nie tylko Pluton został „zdegradowany”.Eris przed spotkaniem IAS w 2006 r. Zdobyła „tytuł” dziesiątej planety. Jego masa przewyższa Plutona, ale jest gorsza pod względem wielkości. Eris została odkryta w 2005 roku przez grupę amerykańskich astronomów poszukujących obiektów trans-Neptunian. Pierwotnie nazywał się Xena lub Xena, ale później użyto nowoczesnej nazwy.
Eris, podobnie jak inne planety karłowate w Układzie Słonecznym, ma równowagę hydrostatyczną, ale nie jest w stanie oczyścić swojej orbity z innych ciał kosmicznych.
Trzecie miejsce na liście
Następnym co do wielkości po Plutonie i Eris jestMakemake. Jest to klasyczny obiekt pasa Kuipera. Nazwa tego ciała ma ciekawą historię. Jak zawsze, po otwarciu otrzymał numer 2005 FY9... Przez długi czas zespół amerykańskich astronomów, który odkrył Makemake, nazywał go między sobą „Zajączkiem Wielkanocnym” (odkrycia dokonano kilka dni po wakacjach).
W 2006 roku, kiedy w klasyfikacji pojawiła się nowa kolumna „Planety karłowate Układu Słonecznego”, zdecydowano nazwać rok 2005 FY9 Inaczej. Tradycyjnie klasyczne obiekty z pasa Kuipera noszą nazwy bóstw związanych ze stworzeniem. Make-make jest twórcą ludzkości w mitologii ludu Rapanui, pierwotnych mieszkańców Wyspy Wielkanocnej.
Haumea
Planety karłowate Układu Słonecznego obejmują iinny obiekt trans-neptunowy. To jest Haumea. Jego główną cechą jest bardzo szybka rotacja. Haumea tym parametrem wyprzedza w naszym układzie wszystkie znane obiekty o średnicy ponad stu metrów. Wśród planet karłowatych obiekt zajmuje czwarte miejsce pod względem wielkości.
Ceres 
Kolejne kosmiczne ciało związane z tymklasa, znajduje się w głównym pasie asteroid, leżącym pomiędzy orbitami Jowisza i Marsa. To jest Ceres. Został otwarty na początku 1801 roku. Przez pewien czas była uważana za pełnoprawną planetę. A w 1802 roku Ceres została sklasyfikowana jako asteroida. Status korpusu kosmicznego zmieniono w 2006 roku.
Planety karłowate od ich większych sąsiadów wnajczęściej wyróżniała się niezdolnością do oczyszczenia własnej orbity z innych ciał i śmieci kosmicznych. Trudno powiedzieć, na ile wygodna jest ta innowacja - czas pokaże. Jak dotąd kontrowersje wokół obniżenia oceny Plutona tylko nieznacznie się uspokoiły. Jednak wartość dawnej dziewiątej planety i podobnych ciał dla nauki pozostaje wysoka, niezależnie od ich nazwy.
