W domu i na ulicy słyszymy wieludźwięki: kroki ludzkie, tykanie zegara, szum deszczu, śpiew ptaków, klakson samochodu. Jednak dźwięki ludzkiej mowy wyróżniają się i różnią się od innych, ponieważ można ich używać do tworzenia słów. Wiadomo, że wszystkie dźwięki języka rosyjskiego są podzielone na dwie grupy: spółgłoski i samogłoski. Kiedy samogłoski są formowane dla powietrza, nie ma przeszkody w jamie ustnej. Ale w przypadku wymowy spółgłosek w jamie ustnej pojawia się przeszkoda. Czym więc mogą być spółgłoski, na jakie grupy są one podzielone, co oznacza wyrażenie „sparowane spółgłoski”?
Spółgłosek głuche i dźwięczne
Podział na te grupy zachodzi w następujący sposóbsposób: spółgłosek dźwięcznych wymawia się z hałasem i głosem, ale osoby niesłyszące składają się z jednego hałasu. Pierwszy i drugi mogą tworzyć pary głuchotą / dźwięcznością. Parowanie względne jest reprezentowane przez 12 wierszy. Na przykład: „d” - „t”, „g” - „k”, „s” - „s” i inne. Takie dźwięki są sparowanymi spółgłosek. Ale nie wszystkie spółgłosek można sparować. Dźwiękowe „n”, „m”, „l”, „y”, „p”, a także głuche „c”, „x”, „u”, „h” nie tworzą ich. Na liście dźwięki są oznaczone odpowiednimi literami. Ważne jest, aby być ostrożnym. Sparowane i niesparowane spółgłosek na końcu słowa lub w środku przed spółgłoską może brzmieć tak samo, ale mogą być oznaczone różnymi literami. Aby sprawdzić pisownię, należy znaleźć słowo z tym samym rdzeniem, aby po sprawdzeniu spółgłoski pojawiła się samogłoska, a dźwięk nie pozostawia wątpliwości w pisowni. Na przykład:
grisb - gribs, grinn - grinnznaczący;
rot - rotnowy (wnęka), rod - rodovoy (zamek).
W zależności od pozycji języka podczas wymawiania dźwięków wszystkie spółgłoski dzielą się na twarde i miękkie. To są różne fonemy. Wyróżnia się spółgłoski sparowane i niesparowane. Przykłady par: „w” - ”w, ", „do” - ”do, ", „p” - „p, " inny. Ikona (,) oznacza miękkość dźwięku podczas transkrypcji.Para nie tworzy miękkiego „u”, „h”, „d”, a także zawsze twardego „w”, „w”, „c”. Oczywiście bardzo ważne jest rozróżnienie między twardymi i miękkimi sparowanymi spółgłoskami. Czasami nawet rozróżniają słowa. Na przykład:
mjedli - mol, jal - jalb.
W "mzjadł "i" mnielb „podświetlone spółgłoski są miękkie i słowne”mol ”i„ jal " - solidne. Dzięki tej specjalnej wymowie słowa nie są mylone.
Podczas pisania słów miękkość spółgłosek można wskazać na następujące sposoby:
- Za pomocą „b”. Na przykład: łyżwy, łoś, kopnięcie.
- Używając liter „i”, „i”, „e”, „e”, „u”. Są to przypadki: koło, rzucony, piłka.
Należy pamiętać, że miękkość w środku wyrazu przed spółgłoską nie jest oznaczona miękkim znakiem w następujących kombinacjach: „st”, „schn”, „nt”, „rsh”, „chn”, „ chk "," nsh "," nch ". Zwróć uwagę na słowa: doLFina, sporshitza moświki. W wybranych kombinacjach pierwsza spółgłoska jest słyszana cicho, ale jest zapisywana bez miękkiego znaku.
Litery „i”, „e”, „e”, „u” mogą reprezentowaćsamogłoska brzmi „a”, „e”, „o”, „u” + miękkość spółgłoski przed nimi. W innych przypadkach (na początku wyrazu, po samogłosce, po „ь”, „ъ”) mają na myśli dwa dźwięki. A przed dźwiękiem „i” spółgłoski zawsze będą wymawiane miękko.
Możesz więc zobaczyć, że parowanie jestcecha bardzo charakterystyczna dla systemu spółgłoskowego języka rosyjskiego. Sparowane spółgłoski łączą się w grupy i jednocześnie przeciwstawiają sobie nawzajem. Często pomagają rozróżniać słowa.
