Bardzo dawno temu pojawił się taki termin jaksocjonika. To nie jest nauka, ale specjalna klasyfikacja typów osobowości, a także relacje, które się między nimi rozwijają. Został założony w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku przez takiego socjologa jak Aushra Augustinavichiute. Ta typologia wzbudziła prawdziwe zainteresowanie wielu. Dlatego warto opowiedzieć prosty i zrozumiały język o tej koncepcji i zrozumieć jej zasady.
Definicja
Więc to, co jest socjoniką, jest zrozumiałe. Teraz musimy ujawnić ten termin bardziej szczegółowo.
Назначение данной концепции заключается в том, aby każda osoba mogła znaleźć swój indywidualny typ socioniczny i, na podstawie wyniku i charakterystyki odczytu (z reguły z pewnymi wskazówkami na konkretnej ścieżce), wybrać metodę samorealizacji.
Wielu krytyków i naukowców twierdzi, że socjonika -jest to już samodzielna dyscyplina, która nie należy do psychologii, ale wykracza daleko poza jej zakres. Można powiedzieć inaczej. Socionika to osobliwa i wyjątkowa nauka, która leży na przecięciu informatyki, socjologii i psychologii.
Stosowanie dyscypliny
Socjonika to nie tylko dyscyplina,rozwinięte typy społeczne. Jest to również nauka, która znalazła zastosowanie w pewnych obszarach działalności. Na przykład w Rosji podczas rekrutacji personelu często przeprowadza się test socjologiczny. Zdarza się też, że w pedagogice stosuje się metody oparte na zasadach tej dyscypliny. Orientacja zawodowa, obsada i tworzenie zespołów chirurgicznych „pogotowia ratunkowego” - w tym również znalazło swoje zastosowanie.
Nawet w językoznawstwie używa się socjoniki.Na podstawie jej zasad doprecyzowano systemową typologię osobowości językowej. Jednocześnie wyróżnia się i analizuje typy językowo-społeczne. Ale to zupełnie inna „branża”.
I oczywiście polityka. Koncepcja ta zaczęła już być stosowana w tej ważnej dziedzinie działalności.
Funkcje psychiczne
Socjonika to niezwykły test. Może się to wydawać proste (chociaż w rzeczywistości jest), ale aby tak było, naukowcy przeprowadzili różne eksperymenty i badali ludzkie myślenie.
Typy osobowości są identyfikowane na podstawie takichcechy takie jak intuicja, uczucie, uczucie i myślenie. I mają swoją własną definicję. Na przykład myślenie jest funkcją, która przenosi informacje i dane w konkretne koncepcyjne połączenie. Uczucie charakteryzuje się nieco inaczej. Nadaje tej treści pewną wartość. Dotyczy to komponentu moralnego. To znaczy, osoba otrzymała informację (myśląc), przetworzyła ją i doszła do wniosku - czy jest dobra czy zła, piękna / brzydka, wredna / uczciwa itd. To są uczucia.
Teraz wrażenia. Synonim „percepcji”. Osoba definiująca wnioskowanie (jak wspomniano powyżej) kieruje się wrażeniami.
A ostatnia to intuicja. Funkcja, dzięki której osoba postrzega coś bez zastanowienia. Możemy powiedzieć nieświadomie. Po prostu tak myśli.
Na podstawie tych funkcji, a raczej tego, jak łączą się one w świadomości danej osoby iw jakich ilościach, określa się typ społeczny.
„Don Kichot”, „Dumas”, „Hugo” i „Robespierre”
To są pierwsze cztery typy, o których chciałbym porozmawiać. Jest ich w sumie 16.
A więc „Don Kichot” (aka „Poszukiwacz”).Osoby należące do tego typu charakteryzują się ekstrawertykami intuicyjno-logicznymi. Znakomici organizatorzy, osobowości, które starają się być pożytecznymi, poszukiwacze wrażeń, którzy potrzebują ciągłej ekscytacji i zawsze szukają perspektyw.
„Dumas”, alias „Mediator”.Ci ludzie są introwertykami zmysłowo-etycznymi. Są przyjaźni, lubią sztukę i naturę, są uważni i opiekuńczy, rzadko odmawiają, lubią pomagać i nie lubią wyróżniać się z tłumu. Niestety, tacy życzliwi i szczerzy ludzie są dziś rzadkością. Socionika już to udowodniła. Z tabeli relacji wynika, że idealną parą (podwójną) dla takich osób jest „Don Kichot”, który został opisany powyżej. Rzeczywiście, pod względem cech doskonale się uzupełniają.
„Hugo” i „Robespierre” - są „Entuzjastą” i"Analityk". Etyczno-zmysłowy ekstrawertyk i logiczno-intuicyjny introwertyk. Doskonale uzupełniają się z psychologicznego punktu widzenia. Ognisty, emocjonalny, niestrudzony miłośnik porządku i racjonalny bojownik o sprawiedliwość z rozwiniętą logiką to bardzo kolorowe połączenie, jak pokazuje socjonika. Kobiety i mężczyźni, którzy spotykają się w tej kombinacji, to dość ciekawe pary.
„Hamlet”, „Maxim”, „Żukow” i „Jesienin”
Pierwsze dwa wymienione typy to „Mentor” i"Inspektor". I oni też są podwójni. Hamlety to poważne i zorientowane na problemy osoby. Socjonika pokazuje, że ci ludzie mogą sobie poradzić ze wszystkim, jeśli przygotują się na sytuację i znajdą rozwiązanie. Wyraźnie odróżniają dobro od zła, a zło nigdy nie zostanie uczynione niezasłużenie.
„Maxims Gorky” to trzeźwi realiści, którzynigdy nie zmieniaj swoich poglądów. W ogóle. Są też dość tajemnicze. Dla nich „moje” oznacza wyłącznie „moje”. Są odporni, wytrwali w charakterze, czasem nawet bezwzględni. I emocjonalny.
„Żukow” i „Jesienin” to także interesujący duplikatpara. „Marszałkowie” to ludzie o silnej woli i celowości, którzy są zainteresowani osiągnięciem zamierzonego celu. Nie odczuwają strachu, niepokoju ani innych silnych emocji. „Jesienin” jest dla niego idealną podwójną parą, ponieważ to właśnie te osobowości walczą o emocjonalną emancypację. Resztę czują bardzo subtelnie. Romantycy w pogoni za inspiracją. Osoba o typie społecznym „Jesienin” stanie się tym, czego brakowało nieco bezdusznemu i poważnemu „Żukowowi”.
„Napoleon”, „Balzac”, „Jack” i „Dreiser”
Jest to przedostatnia „czwórka”, na którą zwracamy uwagę socjonika. Tabela relacji pokazuje, że wymienione typy naprawdę w pełni się uzupełniają.
W końcu „Napoleon” i „Balzac” są, i rzeczywiście,wyjątkowa para. Aktywny, energiczny esteta i życzliwy intelektualista. „Balzac” staje się dla „Napoleona” idealnym partnerem, ponieważ potrzebuje u boku człowieka, który od razu stałby się „drugą połową”. Oznacza to, że nie chce dostosować się do swojego partnera. A w tej podwójnej parze jest to całkiem możliwe.
„Jack” to prawdziwy pracoholik, romantyk,który kocha przygodę, niestrudzony optymista i po prostu osoba, która kocha życie. Co nam mówi socjonika? Jacks mają doskonałe relacje z Dreisers. Ponieważ są ludźmi grzecznymi, taktownymi, skromnymi, lojalnymi, kochającymi. Ogólnie rzecz biorąc, „Dreiser” „Jack” na pewno będzie chciał rozweselić, pokazać prawdziwe, pełne wydarzeń życie. Z reguły takie pary są silne.
„Stirlitz”, „Dostojewski”, „Huxley” i „Gaben”
To są ostatnie cztery typy socjologiczne.„Shtirlitsy” to ludzie, którzy wiedzą, jak postępować logicznie i rozsądnie. Są asertywni i nie tolerują żadnych opóźnień. Także „Stirlitz” jest zagorzałym przeciwnikiem przebiegłości, podłości i nieuczciwej gry, cokolwiek by to dotyczyło. „Dostojewscy”, uważani za idealną społeczną parę „Stirlitzów”, są właścicielami bardzo wrażliwej i subtelnej organizacji umysłowej. Nigdy nie odmawiają i nie próbują wszystkim pomóc. Rzeczywiście, ci ludzie są w stanie dobrze dopasować się do „Stirlitza” - będą w stanie nauczyć ich bycia bardziej emocjonalnymi i łagodniejszymi w sytuacjach, w których bez tego nie uda się zbudować związku.
Huxley to zagorzali entuzjaści.Emocjonalny, aktywny, lubiący fajne firmy i przygody. A nawet wszystko może zależeć od ich nastroju. „Gaben”, jego dwoje, to osoba powściągliwa w emocjach, która nie będzie pracować bez celu. Mają wzajemnie korzystną relację z Huxleyem. Jeden uczy drugiego kontrolowania emocji (kiedy musisz być powstrzymany, a kiedy nie musisz tego robić), a drugi popycha partnera do aktywności.
Wniosek
Należy więc zauważyć, że każdy typ maszczegółową charakterystykę, a wszystko, co opisano powyżej, jest tylko zwięzłe i ogólne. I na koniec chciałbym zastrzec, że z wymienionych „dwojga” niekoniecznie można uzyskać zakochane pary. Koledzy, towarzysze, przyjaciele - mam na myśli ogólnie relacje między ludźmi! Przecież „duali” to tylko pewne pary, które są idealne z punktu widzenia wzajemnego psycho-socjologicznego uzupełnienia.
