Maria Borisovna Osipova - sławnaantyfaszystowski robotnik podziemia. Swoją działalność prowadziła w Mińsku. W czasie okupacji zorganizowała tam pierwszą grupę konspiracyjną. Pomogła w opracowaniu planu i uczestniczyła w eliminacji Wilhelma Kube (Wysokiego Komisarza Białorusi). W 1943 roku została Bohaterem Związku Radzieckiego. W tym artykule opiszemy jej krótką biografię.
Dzieciństwo
Pojawiła się Maria Osipova (z domu Sokovtsova)światło w 1908 roku w prowincji mohylewskiej. Rodzice dziewczynki pracowali w miejscowej hucie szkła. Maria rozpoczęła pracę w wieku 13 lat. Podobnie jak jej rodzice dostała pracę w fabryce szkła. Przyszły pracownik podziemia był również aktywnie zaangażowany w działalność społeczną i polityczną. Sokovtsova kierowała regionalną organizacją pionierów. W 1924 roku dziewczyna wzięła udział w VI Kongresie RKSM, na którym została wybrana delegatką. Tam poznała Jakowa Osipowa, którego ostatecznie poślubiła.
Study
W 1933 roku Maria przeniosła się do Mińska wraz zrodzina. Tam przyszła bohaterka złożyła dokumenty w Wyższej Szkole Rolniczej im. Lenina. Dwa lata później pomyślnie go ukończyła. W 1940 roku Maria Osipova (patrz zdjęcie poniżej) obroniła dyplom w Mińskim Instytucie Prawa. Następnie otrzymała skierowanie do pracy w Sądzie Najwyższym Białoruskiej SRR.
Początek wojny
Kiedy rozpoczęła się okupacja Mińska, Maria Osipovawraz z A. A. Sokolovą (wykładowcą w Instytucie Prawa) zorganizował pierwszą podziemną grupę antyfaszystowską. Początkowo liczyło tylko 14 członków. Ale do września 1943 r. Grupa Hanny Black liczyła już 50 aktywnych członków. Podziemni robotnicy pomagali jeńcom wojennym, ukrywali Żydów, kolportowali raporty i ulotki Sovinformburo. Po nawiązaniu kontaktu z partyzantami (w 1941 r.) Często brali udział w akcjach rozpoznawczych i dywersyjnych. W tym samym roku do grupy wszedł miński komitet konspiracyjny. Maria Osipova została wyznaczona na łącznika między kierownictwem podziemia a kilkoma oddziałami partyzanckimi. Wśród nich: 200. im. Rokosowskiego, „Zheleznyak”, brygady „Wujka Koli”, „Miejscowe”, „Dima”.
Morderstwo na Kubie
Operacja Retaliation stała się największą operacją w rokupodziemne działania bohaterki tego artykułu. W jej trakcie zlikwidowano Wilhelma Kube, który pełnił funkcję Komisarza Generalnego Białorusi. Był odpowiedzialny za śmierć dużej liczby cywilów. Operacja została oparta na danych uzyskanych dzięki pracy wywiadowczej N.P. Fiodorowa. Korzystając z dostępnych informacji zastępca dowódcy oddziału "Dima" zlecił Marii Borisovnie zadanie. Osipova miała zwerbować agenta spośród tych, którzy pracowali w kubańskim domu. Wkrótce N.V. Pokhlebaev przedstawił ją dziewczynie o imieniu Valentina Shutskaya. Ta ostatnia była siostrą Eleny Mazanik, która pracowała jako służąca w domu Kuby. To Shutskaya zorganizowała spotkanie Mazanika i Osipovej. W rezultacie członkowie podziemia przekonali Elenę na swoją stronę. 20 września 1943 roku Maria Osipowa, ryzykując własnym życiem, dostarczyła do stolicy Białorusi minę z detonatorem chemicznym. Aby nie wzbudzać podejrzeń, dziewczyna ukryła ją w koszu z borówkami. Następnie Maria podała go Elenie, która umieściła materiały wybuchowe pod materacem łóżka generała. Urządzenie działało w nocy 22 września 1943 roku. Wilhelm Kube nie przeżył. Osipova i Mazanik, jako aktywni uczestnicy operacji, otrzymali tytuły bohaterów ZSRR.
Po wojnie
Kiedy Armia Czerwona wyzwoliła Białoruś,odnoszący sukcesy robotnik podziemia wrócił do Mińska. Tam Maria Osipova, której biografia została przedstawiona powyżej, była aktywnie zaangażowana w proces przywracania miasta zniszczonego walkami. Potem uporała się z polityką, kierując wydziałem łaski przy Prezydium Rady Najwyższej Białorusi. Również Maria Borisovna była członkiem Republikańskiego Komitetu Pokojowego i Sądu Najwyższego w kraju. Od 1947 do 1963 pracowała jako zastępca.
Wielką zasługą Osipovej jest to, że jest aktywnauczestniczył w procesie rehabilitacji członków białoruskiego podziemia, którzy zostali niesłusznie oskarżeni o kolaborację z Niemcami. Kobieta poręczyła za kilkaset osób, które należały do grup antyfaszystowskich. Po przejściu na emeryturę Maria Borisovna uczestniczyła w ruchu weteranów i zajmowała się wychowaniem patriotycznym młodego pokolenia. Osipova zmarła w 1999 roku. Jej grób znajduje się na cmentarzu wschodnim (moskiewskim) w Mińsku.
