W przypowieściach Jezusa - mądrość Pana, którą onnie daje człowiekowi otwarcie, ale zachęca do myślenia, rozumowania i dostrzegania tkwiącego w nim znaczenia. Czy przypowieść o miłosiernym Samarytaninie jest wezwaniem do naśladowania? Niewątpliwie. Ale jest to również zaproszenie do refleksji nad sensem życia, nad jego kolejami losów.
Co to jest przypowieść
Aby dokładniej zrozumieć znaczenie przypowieści, konieczne jestmieć pojęcie, co to jest. Przechodząc do słownika, widzimy, że przypowieść to krótka opowieść o codziennym wydarzeniu, przedstawiona w formie alegorycznej i zawierająca pouczenie moralne (pouczenie). V. Dahl sformułował to krótko: „Lekcja przez przykład” (na przykład opowieść o miłosiernym Samarytaninie). W przypowieści zobaczył zasadę działania paraboli, wskazał na główną ideę. Do tego gatunku zwrócili się wielcy pisarze i myśliciele: Lew Tołstoj, F. Kafka, A. Camus, B. Brecht.
Bazyli Wielki powiedział, że przypowieść na to wskazujedroga, którą należy podążać, prowadzi człowieka, wskazując drogę do korzystnego toku życia. Jezus odpowiadał na życiowe pytania swoich naśladowców w przypowieściach. Nie ma ich wielu. Opowiedział przypowieść, ale nie podał wyjaśnienia. Nie chodzi tylko o to, ponieważ człowiek musi samodzielnie iść dalej.
Przypowieść jako źródło mądrości
Po pierwsze, wystarczy podany przykład - ichwiększość. Na przykład w przypowieści o miłosiernym Samarytaninie jest bezpośrednie wskazanie, jak należy postępować. Inni zaczynają myśleć i ku swojemu zdziwieniu dostrzegają drogę do prawdy. Im więcej myślą, tym jest jaśniejsza i bardziej różnorodna. Trwa rozwój duchowy i człowiek chce wiedzieć, co myślą o tym inni. Jest proces poznania, wewnętrzna przemiana osoby. Bóg powołuje do duchowej doskonałości, aby dążyć do prawdy, bezpieczeństwa, ponieważ „... tarcza i płot są Jego prawdą” (Psalm 90).
Od ponad dwóch tysięcy lat ludzie czytają Ewangelię iznajdź w nim jasne źródło duchowego rozwoju. Mądrość Pana jest rozumiana stopniowo. Czytając go po raz dziesiąty, odkryjesz, podobnie jak pierwszy, nowe znaczenie dla siebie, zastanawiając się i podziwiając opatrzność niezrozumiałej mocy Ducha Świętego, tkwiącą w prostych słowach.
Przypowieść o samarytaninie
Przypowieść z Nowego Testamentu o miłosiernym Samarytaninie- prosta historia o tym, kogo uważać za swojego sąsiada. Dla Żydów sąsiadem jest Żyd. Dla Żyda Jezusa sąsiadami byli wszyscy ludzie, za których grzechy został ukrzyżowany. Jego celem jest nauczenie ludzi miłosierdzia dla cierpienia drugiego, Jezus opowiada przypowieść, którą można podsumować w następujący sposób:
Pewien żydowski skryba zdecydował się wypróbować Jezusapytając go, jak możesz wejść do królestwa niebieskiego. Jezus zapytał go: „Co na to mówi prawo?”. Pisarz, który go dobrze zna, odpowiada: „Kochaj błogosławionego Boga całym swoim sercem i kochaj bliźniego swego jak siebie samego”. Jezus odpowiedział, że musisz to zachować, a wtedy będziesz miał królestwo niebieskie. Pisarz zapytał: „Kim jest sąsiad?” Odpowiedzią Jezusa była przypowieść o miłosiernym Samarytaninie. Podajmy to krótko.
W drodze z Jerozolimy do Jerycha był jeden prostymężczyzna, Żyd. Po drodze napadli na niego rabusie, pobili go, zabrali wszystkie jego rzeczy i uciekli, zostawiając go leżącego na ziemi. Minął go żydowski ksiądz, który na jego widok poszedł własną drogą. Mężczyzna nadal leżał na ziemi, kiedy przechodził lewita (duchowny świątyni żydowskiej). Przeszedł także bez udziału.
Przechodzący Samarytanin nie zostałobojętny zlitował się nad Żydem, umył mu rany winem i posmarował je oliwą. Włożywszy osła, miłosierny Samarytanin zabrał ofiarę do hotelu, gdzie się nią zaopiekował. Następnego dnia, wychodząc, dał właścicielowi dwa denary, instruując go, aby nadal leczył i karmił osobę, a jeśli nie ma wystarczającej ilości pieniędzy, to w drodze powrotnej obiecał mu dopłacić.
Po zakończeniu przypowieści Jezus zwrócił się do pytającego: „Kto, jego zdaniem, jest jego bliźnim?” Na co on odpowiedział: „Ten, który okazał miłosierdzie”. Na to Jezus poradził mu, aby poszedł i zrobił to samo.
Wyjaśnienia
Wydarzenia opisane w tej przypowieści miały już miejscedwa tysiące lat temu. Aby je zrozumieć, potrzebne są pewne wyjaśnienia. Przede wszystkim kapłan i lewita są ministrami w żydowskiej świątyni. Istnieje tradycja (Prawo), które nakazuje wszystkim Żydom uważać za bliskich, zobowiązanych do wzajemnej pomocy. Kapłan i Lewita to ludzie zajmujący określone stanowiska w żydowskiej świątyni, którzy doskonale znają prawo i tradycje, ale nie pomagają poszkodowanemu Żydowi.
Samarytanie są dla Żydów heretykami, którymi sąuważani za wrogów. To nie przypadek, że w przypowieści podany jest miłosierny Samarytanin, pomagający cierpiącemu Żydowi, ponieważ byli oni także wrogami Samarytan. Ale dla Jezusa wszyscy ludzie są stworzeniami Bożymi, które są sobie równe. Chociaż nie ukrywał swojego szczególnego stosunku do Żydów.
Kim są Samarytanie?
W X wieku pne na wschodziewybrzeże Morza Śródziemnego, które obmywa południowo-zachodnią część Azji, było królestwem Izraela. W tamtych czasach krajem rządził król Dawid, a potem jego syn Salomon. Za ich panowania kraj kwitł.
Roboam, syn Salomona, wstąpił na tron,wyróżnia się rzadkim okrucieństwem i tyranią. Nie mogąc oprzeć się jego drwinom, dziesięć plemion Izraela (w sumie 12) nie uznało jego władzy i pod przewodnictwem Jeroboama, towarzysza króla Salomona, utworzyło nowe państwo Izrael ze stolicą Samarią. Od nazwy stolicy mieszkańcy zaczęli nazywać się Samarytanami.
Dwa plemiona, Beniamin i Juda, pozostały wierneRechoboam. Ich stan zaczęto nazywać Judeą. Miasto Jerozolima stało się stolicą królestwa. Jak widzimy, Żydzi i Samarytanie to jeden naród. Mówią tym samym językiem - hebrajskim.
To jedna osoba, podzielona na dwie części iwyznając jednak jedną religię, z pewnymi różnicami. Ich długotrwała wrogość uczyniła z nich zaciekłych wrogów. Nie bez powodu Jezus umieścił w przypowieści miłosiernego Samarytanina. Znaczenie tego jest takie, że wszystkie narody powinny żyć w pokoju, a zwłaszcza pokrewne.
Interpretacja biblijna
Ważnym punktem tej przypowieści jest wyjaśnienieprawdziwe znaczenie słowa „sąsiad”, które powoduje zamieszanie wśród skryby. On interpretuje to dosłownie. Bliski jest krewnym, współwyznawcą, współplemieńcem. Według Jezusa bliźnim jest osoba miłosierna, w naszym przypadku miłosierny Samarytanin z Nowego Testamentu. Przypowieść ma na celu wyjaśnienie, że każdy człowiek jest bliźnim - zarówno ten, który ma kłopoty, jak i ten, który czyni dobro.
Samarytanin miał ze sobą oliwę i wino, któreużywane w świętej ofierze dla Pana. Słowa Jezusa, że nie czeka na ofiarę, ale na miłosierdzie, są symboliczne. Lecząc rany przeznaczone do rytuału winem i oliwą, Samarytanin symbolicznie niesie miłosierdzie - ofiarę Panu.
Interpretacja Metropolitan Illarion (Alfeev)
Istnieje wiele interpretacji tej przypowieści przez duchownych.Chciałbym trochę zatrzymać się nad artykułem metropolity Hilariona „Kto jest moim sąsiadem?” (Prawosławie i świat). To jest prawdziwe kazanie o miłosiernym Samarytaninie. Uderza prostota i przystępność wyjaśnienia przypowieści, jej głównego celu.
Metropolita Hilarion uważa, że sprawa nie jest daremna- pyta pisarz dobrze zaznajomiony z Prawem. Znając jego treść, on sam nie wszystko w nim rozumie. Nie tylko znasz Prawo, ale musisz je także przestrzegać. Dobrze jest znać przykazania Boże, ale trzeba je stosować w praktyce. Dlatego pisarz, który nie rozumie znaczenia, pyta: „A kto jest bliźnim?”.
Nie na próżno Pan podaje Samarytanina jako przykład,wiedząc, że Żydzi brzydzą się tymi ludźmi, gardzą nimi, nie dotykaj ich ani nie rozmawiaj z nimi. Jezus jest zniesmaczony takim stosunkiem do ludzi innego narodu, innej wiary. Znaczenie przypowieści przedstawionej przez Chrystusa jest takie, że miłosierny Samarytanin jest znacznie bliżej okradzionego i pobitego Żyda. Pan pokonuje tego rodzaju bariery stworzone przez ludzi, starając się pokazać, że wszyscy są równi. Chciał zwrócić uwagę każdego człowieka na to, że ludzie innej narodowości czy wyznania przestrzegają Prawa, a jego słudzy nie zawsze go przestrzegają.
miłuj bliźniego
Wielu ludzi innych wyznań lub tych, którzy są raczejsą dalecy od wiary w prawdziwego Boga, mają serca, w których żyje miłość do bliźniego. Nie wiedząc o tym, wypełniają przykazania Boże. Mogą to być ludzie dowolnej wiary chrześcijańskiej, muzułmanie, Żydzi, ateiści.
Jak widzimy, interpretacje przypowieści o miłosiernymSamarytan jest wielu. To zbiorowy przykład ilustrujący, uczący życia na podobieństwo Jezusa Chrystusa, który kochał wszystkich ludzi i pragnął ich zbawienia. Ze względu na nich udał się na mękę, aby oczyścić ich z grzechów. Wszyscy, nie tylko ich wyznawcy czy ludzie określonej narodowości. Czy tylko Żydzi odrzucają pogan? Nie. Pomyśl o krucjatach lub współczesnym ekstremizmie muzułmańskim.
Czy Jezus jest Samarytaninem?
Jest jeszcze jedna ciekawa interpretacja interpretacji.Chciałbym powiedzieć, że każdy, czytając przypowieść o miłosiernym Samarytaninie, widzi w niej znaczenie na różne sposoby. A Pan nie udziela żadnych wyjaśnień, w ten sposób wzywając osobę do zrozumienia przypowieści.
Jest nim człowiek, który udał się z Jerycha do JerozolimyAdam, który reprezentuje całą ludzkość. Jerozolima, dokąd idzie, jest królestwem niebieskim. Jerycho to ziemskie życie pełne grzechów, łez i płaczu. Złodzieje, którzy zaatakowali podróżnika, to ciemne siły satanistyczne. Kapłan i Lewita to Stary Testament, w którym kapłan to Prawo Mojżeszowe, Lewita to prorocy.
Dwóch lekarzy kierowanych przez Boga - Prawo Mojżesza ww postaci kapłana, a prorocy w postaci Lewity przechodzili jeden po drugim. Prawo Mojżesza tylko się zbliżało, prorocy przyszli i patrzyli, ale nie uzdrawiali, ale przeszli. I wtedy pojawia się dobry Samarytanin - to Jezus Chrystus, który zawiązuje rany, smarując je olejem, dostarcza je do hotelu i prosi o opiekę nad chorymi.
Dlaczego Pan nazwał siebie Samarytaninem?Jezus pokazuje nam, że nie zawsze trzeba mieć wysokie tytuły, stanowiska i godności, nie zawsze trzeba mieć dużo pieniędzy, aby czynić dobro, być miłosiernym. Do tego potrzebna jest tylko życzliwa dusza, chęć pomagania innym. Cóż, jeśli sam Pan, pod postacią Samarytanina pogardzanego przez Żydów, działa jako zbawiciel, to dlaczego my, zwykli śmiertelnicy, nie mielibyśmy naśladować jego przykładu?
Posłowie
Wiele osób na pytanie zadał JezusowiLewita: „A kto jest sąsiadem?” Bez wahania wymienią krewnych, współwyznawców i tak dalej. Ale pokrewieństwo to nie tylko krew, ale także miłosierdzie. Nieszczęście jednej osoby sprawia, że staje się samotny, a tylko miłosierdzie drugiej osoby łączy ich na wieki. Krew braci w większości przypadków nie czyni ich bliskimi, ale tylko krewnymi. Pan daje nam zrozumienie tej prostej prawdy i nie tylko tej, ale wielu innych.
