Mamusia, starożytny Egipt - chyba o tym słyszałemwszyscy. Tyle tysiącleci przetoczyło się przez szare masywy grobowców i piramid, a one nadal przyciągają i fascynują ludzi z całego świata. Tajemniczość, mrok, niezwykły rozkwit rzemiosła, rozwinięta medycyna, wyśmienita kultura i bogata mitologia - to wszystko sprawia, że starożytny kraj żyje i jest interesujący.
Muszę powiedzieć, że mumie starożytnego Egiptu (fotwiele z nich aż drży) jest osobnym zjawiskiem, które wciąż wywołuje gorącą dyskusję. Czy można je wystawiać w muzeach? Przecież to przecież ciała zmarłych… Zresztą turyści w wielu krajach świata mogą iść i popatrzeć na dawno zmarłych ludzi, których ziemskie skorupy są częściowo uratowane przed zgubnym wpływem czasu. Dlaczego zostały stworzone? Faktem jest, że starożytni wierzyli w istnienie człowieka po śmierci bezpośrednio w miejscu jego pochówku. Dlatego dla królów zbudowano luksusowe grobowce i piramidy, które były wypełnione wszystkim, co mogło im się przydać po śmierci. Z tego samego powodu Egipcjanie próbowali uchronić ciało zmarłego przed zniszczeniem. W tym celu wymyślono mumifikację.
Mumifikacja to konserwacja zwłok za pomocąspecjalne techniki i preparaty przy zachowaniu integralności zewnętrznej powłoki. Już w czasach drugiej i czwartej dynastii ciała zaczęto owijać w bandaże, chroniąc je przed rozkładem. Z czasem mumie (udało się je stworzyć starożytnemu Egiptowi) zaczęły być znacznie bardziej skomplikowane i wyrafinowane: wnętrzności zostały usunięte z organizmu, a do konserwacji używano specjalnych preparatów ziołowych i mineralnych. Uważa się, że w XVIII i XIX dynastii sztuka mumifikacji osiągnęła swój prawdziwy rozkwit. Jednocześnie trzeba powiedzieć, że mumie (wiele z nich stworzył starożytny Egipt) można było wykonać na kilka sposobów, różniących się złożonością i kosztem.
Historyk Herodot mówi, że balsamatorzyprzeprowadził wywiady z bliskimi zmarłego, zaproponował kilka metod konserwacji ciała. Jeśli wybrano kosztowną opcję, mumię wykonano w ten sposób: najpierw usunięto część mózgu (przez nozdrza za pomocą żelaznego haka), wstrzyknięto specjalny roztwór, wycięto narządy jamy brzusznej, ciało został umyty olejem palmowym i natarty kadzidłem. Brzuch wypełniono mirrą i innymi substancjami zapachowymi (nie używano kadzidła) i zaszyto. Ciało zostało umieszczone w ługu sodowym na siedemdziesiąt dni, a następnie wyjęte i owinięte w bandaże, posmarowane gumą zamiast kleju. Wszystko, gotowa mumia (starożytny Egipt demonstruje ich wiele) została przekazana krewnym, umieszczona w sarkofagu i przechowywana w grobowcu.
Gdyby krewni nie mogli drogo zapłacićwybrano metodę konserwacji i tańszą, mistrzowie postępowali w następujący sposób: nie wycinano organów, do ciała wstrzyknięto tylko olej cedrowy, rozkładając wszystko w środku, a samo zwłoki również umieszczono w ługu. Po pewnym czasie wyschnięte i pozbawione wnętrzności zwłoki zwrócono bliskim. Cóż, bardzo tanią metodą dla biednych jest wstrzyknięcie do żołądka soku z rzodkiewki i po leżeniu w ługu (te same 70 dni) powrót do krewnych. To prawda, że Herodot nie znał lub nie opisał kilku ważnych punktów. Po pierwsze, naukowcy nadal nie do końca rozumieją, w jaki sposób Egipcjanom udało się wysuszyć ciało, robiąc to niezwykle umiejętnie. Po drugie, serce nigdy nie zostało wyjęte z ciała, a resztę wnętrzności umieszczono w specjalnych naczyniach, które były przechowywane w grobowcu obok mumii.
Koniec mumifikacji
Muszę powiedzieć, że mumifikacja jest bardzo długaprzeżył w Egipcie i był praktykowany nawet po wprowadzeniu chrześcijaństwa. Zgodnie z doktryną chrześcijaństwa ciało nie musi być zachowane po śmierci, ale kapłani nie mogli zaszczepić tego w swojej trzodzie. Dopiero późniejsze przybycie islamu położyło kres tworzeniu mumii. Teraz zdjęcie mumii Egiptu z pewnością zdobi katalog każdego dużego muzeum, które ma dział tego starożytnego państwa.
