Na początku XIX wieku Griboyedov napisałkomedia, która otworzyła nowy etap w historii literatury rosyjskiej. Wszystkie postacie w Woe from Wit mają znaczenie historyczne, literackie i uniwersalne. Szczególnym znaleziskiem rosyjskiego dramaturga było stworzenie obrazu Molchalina. Ten bohater łączy w sobie wszystkie negatywne cechy typu społeczno-psychologicznego, które nadal są bardzo powszechne w dzisiejszej Rosji. Czy Molchalin jest zabawny czy przerażający?
Niewolnicza służalczość
Ten typ postaci stał się dośćpowszechne w literaturze rosyjskiej. Ale po raz pierwszy czytelnicy i publiczność teatralna spotkali go dzięki komedii Gribojedowa. Pisarz był w stanie uogólnić wszystko, co zaobserwował w społeczeństwie. Jego lekką ręką takie pojęcia jak „famus”, „cisza” weszły do krytyki literackiej. Nie są bliskie znaczeniom, ale w komedii „Woe from Wit” są ze sobą połączone.
Molchalin to mała osoba.Ale w przeciwieństwie do typu Puszkina nie godzi się ze swoją pozycją społeczną i jest gotowy do podjęcia wszelkich starań, aby wznieść się w społeczeństwie. Jego ojciec zaszczepił w nim niewolniczą służalczość jako sposób na osiągnięcie celu. Czy Molchalin jest zabawny czy przerażający? Odpowiedź na to pytanie na pierwszy rzut oka wydaje się oczywista. Sekretarz Famusova może tylko budzić pogardę i ironię. Tak postrzega to czytelnik. Zabawny i żałosny, pojawił się w oczach głównego bohatera komedii. Nie ma jednak jednoznacznej odpowiedzi na pytanie: „Czy Molchalin jest śmieszny czy przerażający?” Esej poświęcony bohaterom Gribojedowa wymaga głębszej lektury dzieła. Bo dopiero po refleksji i pewnej analizie przychodzi na myśl, że ten bohater nie jest taki nieszkodliwy.
Kariera
Czy Molchalin jest zabawny czy przerażający?Twórczość Griboyedova to nie tylko komedia, w której autor utalentnie wyśmiał wady moskiewskiego społeczeństwa. Pisarz poruszył w nim również pytanie, jakie uczucia wywołuje osoba dążąca do kariery zawodowej. Błąd Chatsky'ego polegał na złudzeniu co do sekretarza Famusowa. Molchalin jest „głupią” osobą, ale potrafi osiągnąć „znane stopnie naukowe”. Nie ma nic nagannego w jego chęci zrobienia kariery, gdyby nie całkowita obojętność na wszystko, co dzieje się wokół.
Jeden z krytyków zauważył, że Molchalin decydujeraz, aby zrobić karierę, poszedł ścieżką, z której nigdy nie odwrócił się. Nawet jeśli jego matka umrze, ukochana kobieta zawoła o pomoc, a cały świat splunę mu w twarz, on się nie wycofa. Pytanie, czy Molchalin jest śmieszny, czy przerażający, z tego punktu widzenia, nasuwa jednoznaczną odpowiedź. Cyniczni karierowicze powinni być ostrożni. Ich służalcza postawa nie jest powodem do ironii. W końcu, jeśli takiemu Molchalinowi uda się oszukać otaczających go ludzi, prędzej czy później pokaże swoje prawdziwe oblicze. A jego twarz będzie straszna.
Podłość
Chatsky jest przeciwnikiem świata Famuzyjskiego.Nie oznacza to, że Molchalin jest częścią społeczeństwa swojego mentora. Jak dotąd stara się tylko zostać jednym. Ale konfrontacja między bohaterem a sekretarzem Famusova jest szczególnie uderzająca, ponieważ osoby te należą do tej samej kategorii wiekowej. Ale każdy z nich wybrał własną drogę na tym świecie. Człowiek stał się buntownikiem i poszukiwaczem prawdy. Drugi zdecydował się modlić i czekać na odpowiedni moment, kiedy uda mu się osiągnąć to, o czym marzył od tak dawna. Czy Molchalin jest zabawny czy przerażający? Czy wąż, który czai się i ugryźć w każdej chwili, może wywołać śmiech? Odpowiedź na te pytania jest oczywista. W ich otwarciu pomoże im esej na temat „Molchalin jest śmieszny lub przerażający”.
Służalczość
Molchalin nie zdaje sobie sprawy, jak możesz być małyurzędnik, mają własny punkt widzenia. Jego służalczość i chęć sprawiania przyjemności przybiera czasem komiczne formy. Ale jest gotów pochwalić gładkie futro psa szlachetnej damy, zagrać rolę kochanka przed Sophią, potępić i skrytykować Chatsky'ego. Esej na temat „Molchalin jest śmieszny lub straszny” to analiza postaci, porównanie go z innymi bohaterami, a także zastanowienie się, kim taka osoba mogłaby się stać, gdyby jej oszustwo nie zostało odkryte na czas.
Nędzna istota
Jak już wspomniano, Chatsky, na pierwszym spotkaniu zMolchalin bardzo się mylił. W jego oczach ten człowiek był niczym i żałosnym stworzeniem. Takie podejście do milczenia było charakterystyczne dla epoki Gribojedowa. Popularny stał się typ młodego, postępowego szlachcica, który dzięki wzniosłym ideałom i błyskotliwemu wykształceniu mógł kiedyś zmienić rosyjskie społeczeństwo. Sprzeciwem wobec tego typu był stary świat arystokratyczny. Molchalinowie byli w cieniu. I na takie niebezpieczeństwo zwrócił uwagę autor komedii „Biada Witowi”. Czy Molchalin jest zabawny czy przerażający? Odpowiedź na to pytanie jest jasna, wystarczy trochę pomarzyć. Co by się stało, gdyby sekretarka zdołała złapać rękę Sophii, dostać się do kręgu Famusova? Z pewnością społeczeństwo, które było tak nieprzyjemne dla Chatsky'ego, w końcu nie byłoby tak niebezpieczne, jak ten cichy, niezwykle pochlebny młody człowiek.
Nietykalność
Stworzony przez niego obraz pokornej osoby dotyka Sophii.Po przeczytaniu francuskich powieści jest gotowa uwierzyć w jego czyste myśli i wysokie uczucia między ludźmi należącymi do różnych światów społecznych. Ale maska natychmiast odlatuje z Molchalina, gdy tylko pojawi się przed nim osoba o niższym statusie. Prawdziwe oblicze tej postaci można zobaczyć w działaniach, w których komunikuje się z Lisą. Z rozmów z Chatskym wynika jasno, kim jest sekretarz Famusova. W oczach Molchalina główny bohater jest przegrany, co oznacza, że zasługuje tylko na pogardę.
Nie zakładaj, że ekspozycja Molchalindoprowadzi do tego, że znika ze sceny publicznej. Tylko „szalony” Chatsky może to zostawić. „Czy Molchalin jest śmieszny czy przerażający?” - rozumowanie esejowe, które wymaga zrozumienia historycznej roli bohaterów Gribojedowa. Na pierwszy rzut oka pechowy karierowicz. W rzeczywistości jest niezwykle niezniszczalnym łajdakiem. Wcześniej czy później osiągnie swój cel. I być może Molchalin nie jest tak straszny, jak czas, w którym pochlebcy i karierowicze czują się dobrze, a prawda jest mylona z szaleństwem.
