Zdanie jest najmniejszym semantycznymjednostka, która jest ciągiem słów powiązanych gramatycznie i w znaczeniu. Zdanie, nawet złożone z jednego słowa, ma pełne znaczenie, charakteryzujące się pewną intonacją. Zasadniczo zdanie jest jednostką komunikacyjną.
Jakie są sugestie? Zależy to od punktu widzenia, z którego rozważane są wnioski.
Wykonując parsowanie, określ tego rodzaju zdania w języku rosyjskim.
1. Do celów wypowiedzenia wniosek jest podzielony na:
- Narracja, której celem jest zwykły transfer informacji (Płomienie szybowały w niebo, zasypując chłopaków fajerwerkiem złotych iskier.)
- przesłuchujący. Ich celem jest sformułowanie pytania (ile możesz powtórzyć? Kiedy nadejdzie lato?)
- Zachęty. (Bądź równy! Cicho! Zaśpiewaj mi piosenkę.) Zdanie motywacyjne wyraża rozkaz, prośbę, chęć działania.
Zdanie motywacyjne różni się od reszty nie tylko specjalną intonacją, ale także sposobem wyrażenia orzeczenia. Można to wyrazić
- Najczęściej czasownik w nastroju motywacyjnym. (Opowiedz mi o podróży. Śpiewaj!)
- Czasownik w nieokreślonej (bezokolicznikowej) formie (Sing! Break the building!)
- Czasowniki w różnych formach, ale wyrażające wolę prelegenta (żądam natychmiastowego uległości!)
- Zdanie niepełne bez orzeczenia. Taka propozycja zachęty może zawierać różne zwroty.
- Konstrukcja, która zaczyna się od związku „tak, że” i przekazuje kategoryczny porządek (aby nie było tu twojego ducha!)
- Zdanie bezokolicznika. Takie określenie zachęty jest zwykle używane do nawoływania (Powinieneś iść nad morze).
- Niekompletne zdanie bez orzeczenia (Gazeta! Milcz!)
Zdanie motywujące intonacyjnie różni się od innych wyższą tonacją.
2. Intonacyjnie (poprzez emocjonalne zabarwienie) rozróżnij między wykrzyknikami i bez wykrzykników (tak bardzo kocham początek wiosny! Kocham początek wiosny).
3.W zależności od tego, czy istnieje zarówno podmiot, jak i orzeczenie, wszelkiego rodzaju zdania mogą być dwuczęściowe (z podmiotem i orzeczeniem) lub jednoczęściowe (z jednym głównym elementem) (przykłady dwuczęściowe: nadeszło lato. Dni stały się nieznośnie gorące).
Rodzaj jednoczęściowego wyroku określa obecność głównego członka.
Zdania mianownikowe (lub mianownikowe) mają tylko temat (Ciemność. Cisza. Romans).
Zdania bezosobowe mają tylko predykat, w którym podmiot nie może być sensowny (głowa dzwoni od wysokiej temperatury. Robi się ciemno. Robi się zimno).
Zdecydowanie osobiste również bezPrzedmiot. Ich podstawą jest czasownik 1-2 osób, działający jako predykat. W takich zdaniach jest jasne, do kogo konkretnie zwraca się mówca (Zamknij się! Daj mi książkę. Teraz zaśpiewam).
Uogólnione konstrukcje osobiste oznaczają czynności, które każdy wykonuje (jesienią liczone są kurczaki. Jeśli wykonałeś jakąś pracę - chodź śmiało).
Nieco osobisty, gdzie predykat (czasownik3 osoby, stojąc w liczbie mnogiej) wskazuje, że działanie w tym projekcie jest ważniejsze niż jego producent (za oknem głośno i pięknie śpiewali o miłości).
4. W zależności od liczby członków drugorzędnych zdania są podzielone na nierozpowszechnione i powszechne (stoję. Patrzę. Niebo. (Brak dystrybucji) Patrzę w błękitne niebo. (Wspólne)).
5. Oferty są podzielone na pełne, niepełne ww zależności od tego, czy obecni są wszyscy potrzebni członkowie (uważnie przeczytałem podręcznik geografii (ukończony). Mama pracuje w szpitalu. Tata pracuje w szkole. (niepełny)).
6. Wreszcie sugestie mogą być:
Proste (uwielbiam czytać).
Związek (kocham życie, ale nie wydaje mi się, żeby mnie to rozpieszczało).
Skomplikowane (jerzyki latały po niebie, wystraszone strzałem z armaty).
Skomplikowany brak związku (nauczyciel wyszedł z klasy, natychmiast zaczął się gwar).
Przy klasyfikacji ofert należy wskazać wszystkie cechy. Na przykład: czytam książkę. Zdanie: narracyjne, bez wykrzyknika, dwuczęściowe, powszechne, kompletne, proste.
