Nauka jest jedną z najważniejszych dziedzin człowiekadziałania na obecnym etapie rozwoju cywilizacji światowej. Dziś istnieją setki różnych dyscyplin: nauki techniczne, społeczne, humanitarne, przyrodnicze. Co studiują? Jak rozwijały się nauki przyrodnicze w aspekcie historycznym?
Nauki przyrodnicze to...
Czym są nauki przyrodnicze? Kiedy powstał i z jakich kierunków się składa?
Nauki przyrodnicze to dyscyplina, która studiujezjawiska przyrodnicze i zjawiska zewnętrzne w stosunku do przedmiotu badań (człowieka). Termin „nauki przyrodnicze” w języku rosyjskim pochodzi od słowa „natura”, które jest synonimem słowa „natura”.
Można rozważyć podstawy nauk przyrodniczychmatematyka i filozofia. W zasadzie wyszły z nich wszystkie współczesne nauki przyrodnicze. Początkowo przyrodnicy starali się odpowiedzieć na wszystkie pytania dotyczące przyrody i jej rozmaitych przejawów. Następnie, w miarę jak przedmiot badań stał się bardziej złożony, nauki przyrodnicze zaczęły się rozpadać na odrębne dyscypliny, które z czasem stawały się coraz bardziej izolowane.
W kontekście współczesności przyrodoznawstwo to zespół dyscyplin naukowych dotyczących przyrody, ujętych w ich ścisłym związku.
Historia powstawania nauk przyrodniczych
Rozwój nauk przyrodniczych następował stopniowo. Jednak zainteresowanie człowieka zjawiskami naturalnymi przejawiało się już w starożytności.
Naturfilozofia (zasadniczo nauka) jest aktywnieopracowany w starożytnej Grecji. Starożytni myśliciele, za pomocą prymitywnych metod badawczych, a czasami intuicji, byli w stanie dokonać szeregu odkryć naukowych i ważnych założeń. Już wtedy filozofowie przyrody byli pewni, że Ziemia krąży wokół Słońca, potrafili wyjaśnić zaćmienia Słońca i Księżyca oraz dość dokładnie zmierzyć parametry naszej planety.
W średniowieczu rozwój nauk przyrodniczychzauważalnie zwolnił i był mocno uzależniony od kościoła. Wielu naukowców w tym czasie było prześladowanych za tak zwaną heterodoksję. Wszystkie badania naukowe i badania sprowadzały się w rzeczywistości do interpretacji i uzasadnienia pism świętych. Niemniej jednak w epoce średniowiecza logika i teoria znacznie się rozwinęły. Warto również zauważyć, że w tym czasie centrum filozofii przyrody (bezpośrednie badanie zjawisk przyrodniczych) przesunęło się geograficznie w kierunku regionu arabsko-muzułmańskiego.
W Europie szybki rozwój nauk przyrodniczychrozpoczyna się (wznawia) dopiero w XVII-XVIII wieku. Jest to czas kumulacji na dużą skalę wiedzy faktograficznej i materiału empirycznego (wyniki obserwacji „terenowych” i eksperymentów). Nauki przyrodnicze XVIII wieku opierają się również w swoich badaniach na wynikach licznych ekspedycji geograficznych, rejsów i badań nowo odkrytych lądów. W XIX wieku na pierwszy plan wysunęła się logika i myślenie teoretyczne. W tej chwili naukowcy aktywnie przetwarzają wszystkie zebrane fakty, wysuwając różne teorie, formułując wzorce.
Do najwybitniejszych przyrodników w historiiświatowa nauka powinna obejmować Talesa, Eratostenesa, Pitagorasa, Klaudiusza Ptolemeusza, Archimedesa, Izaaka Newtona, Galileo Galilei, Rene Descartes, Blaise Pascal, Nikola Tesla, Michaiła Łomonosowa i wielu innych znanych naukowców.
Problem klasyfikacji nauk przyrodniczych
Podstawowe nauki przyrodnicze obejmują:matematyka (która jest też często nazywana „królową nauk”), chemia, fizyka, biologia. Problem klasyfikacji nauk przyrodniczych istnieje od dawna i niepokoi umysły kilkunastu naukowców i teoretyków.
Friedrich najlepiej poradził sobie z tym dylematem.Engels to niemiecki filozof i naukowiec, najbardziej znany jako bliski przyjaciel Karola Marksa i współautor jego najsłynniejszego dzieła „Kapitał”. Potrafił wyróżnić dwie główne zasady (podejścia) typologii dyscyplin naukowych: jest to podejście obiektywne, a także zasada rozwoju.
Najbardziej szczegółową klasyfikację nauk zaproponował sowiecki metodolog Bonifatiy Kedrov. Nie straciła na aktualności nawet dzisiaj.
Lista nauk przyrodniczych
Cały kompleks dyscyplin naukowych dzieli się zwykle na trzy duże grupy:
- nauki humanistyczne (lub społeczne);
- techniczne;
- naturalny.
Natura jest badana przez tych ostatnich. Pełną listę nauk przyrodniczych przedstawiamy poniżej:
- astronomia;
- Geografia fizyczna;
- biologia;
- Medycyna;
- geologia;
- Gleboznawstwo;
- fizyka;
- Historia naturalna;
- chemia;
- botanika;
- zoologia;
- psychologia.
Jeśli chodzi o matematykę, naukowcy nie mają ani jednejopinie, do jakiej grupy dyscyplin naukowych należy go przypisać. Jedni uważają to za naukę przyrodniczą, inni za ścisłą. Niektórzy metodolodzy zaliczają matematykę do odrębnej klasy tak zwanych nauk formalnych (lub abstrakcyjnych).
Chemia
Chemia to rozległa dziedzina nauk przyrodniczych,głównym przedmiotem badań jest substancja, jej właściwości i struktura. Ta nauka dotyczy naturalnych ciał i obiektów na poziomie atomowym i molekularnym. Bada również wiązania chemiczne i reakcje zachodzące, gdy różne cząstki strukturalne substancji wchodzą w interakcje.
Po raz pierwszy pojawiła się teoria, że wszystkie ciała naturalneskładają się z mniejszych (niewidocznych dla człowieka) elementów, wysunął starożytny grecki filozof Demokryt. Zasugerował, że każda substancja zawiera mniejsze cząsteczki, tak jak słowa składają się z różnych liter.
Współczesna chemia to złożona nauka, która obejmuje kilkadziesiąt dyscyplin. Są to chemia nieorganiczna i organiczna, biochemia, geochemia, a nawet kosmochemia.
Fizyka
Fizyka to jedna z najstarszych nauk na Ziemi. Odkryte przez nią prawa są podstawą, fundamentem całego systemu dyscyplin nauk przyrodniczych.
Termin „fizyka” został po raz pierwszy użyty przez Arystotelesa. W tamtych odległych czasach była to praktycznie identyczna filozofia. Fizyka zaczęła przekształcać się w samodzielną naukę dopiero w XVI wieku.
Dzisiaj fizyka jest rozumiana jako nauka, która studiujemateria, jej struktura i ruch, a także ogólne prawa natury. W jego strukturze jest kilka głównych sekcji. Są to mechanika klasyczna, termodynamika, fizyka kwantowa, teoria względności i kilka innych.
Geografia fizyczna
Różnica między naturalnym a ludzkimnauki, gruba linia przeszła przez „ciało” niegdyś zunifikowanej nauki geograficznej, dzieląc jej poszczególne dyscypliny. W ten sposób geografia fizyczna (w przeciwieństwie do ekonomicznej i społecznej) znalazła się na łonie nauk przyrodniczych.
Nauka ta bada geograficzną otoczkę Ziemi wjako całość, a także poszczególne naturalne składniki i układy składające się na jej skład. Współczesna geografia fizyczna składa się z szeregu nauk branżowych. Pomiędzy nimi:
- nauka o krajobrazie;
- geomorfologia;
- klimatologia;
- hydrologia;
- oceanologia;
- gleboznawstwo i inne.
Nauki przyrodnicze i humanistyczne: jedność i różnice
Humanistyka, nauki przyrodnicze – czy są tak odległe, jak mogłoby się wydawać?
Oczywiście dyscypliny te różnią się przedmiotemBadania. Nauki przyrodnicze badają przyrodę, humanistyka skupia swoją uwagę na człowieku i społeczeństwie. Nauki humanistyczne nie są w stanie dokładnie konkurować z dyscyplinami przyrodniczymi, nie są w stanie matematycznie udowodnić swoich teorii i potwierdzić hipotez.
Z drugiej strony nauki te są ściśle powiązane,splecione ze sobą. Zwłaszcza w XXI wieku. Tak więc matematyka od dawna jest wprowadzana do literatury i muzyki, fizyki i chemii - do sztuki, psychologii - do geografii społecznej i ekonomii i tak dalej. Ponadto od dawna wiadomo, że wiele ważnych odkryć dokonuje się właśnie na styku kilku dyscyplin naukowych, które na pierwszy rzut oka nie mają ze sobą nic wspólnego.
Podsumowując ...
Nauki przyrodnicze to dziedzina naukibadanie zjawisk, procesów i zjawisk przyrodniczych. Takich dyscyplin jest ogromna liczba: to chemia i fizyka, matematyka i biologia, geografia i astronomia.
Nauki przyrodnicze, pomimo licznychróżnice w przedmiocie i metodach badań są ściśle związane z dyscyplinami społecznymi i humanitarnymi. Ten związek jest szczególnie silny w XXI wieku, kiedy wszystkie nauki zbiegają się i przeplatają.
