Jakie są wyniki wojny stuletniej (1337-1453)? Wojna stuletnia: etapy i konsekwencje

Co może być gorszego niż wojna, gdy dla interesów?politycy i ci u władzy zabijają setki tysięcy ludzi. A tym straszniejsze są przedłużające się konflikty zbrojne, podczas których ludzie przyzwyczajają się do życia w warunkach, w których w każdej chwili może ich dosięgnąć śmierć, a życie ludzkie nie ma żadnej wartości. Taka właśnie była wojna stuletnia, której przyczyny, etapy, wyniki i biografie bohaterów zasługują na dokładne przestudiowanie.

Przyczyny

Jakie były wyniki przed rozpoczęciem naukiWojna stuletnia, trzeba zrozumieć jej przesłanki. Wszystko zaczęło się od tego, że synowie francuskiego króla Filipa IV nie pozostawili męskiego potomka. W tym samym czasie żył rodzimy wnuk monarchy z córki Izabeli, angielski król Edward III, który w 1328 roku wstąpił na tron ​​Anglii w wieku 16 lat. Nie mógł jednak ubiegać się o tron ​​Francji, zgodnie z prawem salickim. Tak więc dynastia Valois panowała we Francji w osobie Filipa Szóstego, który był bratankiem Filipa Czwartego, a Edward III w 1331 roku został zmuszony do złożenia mu przysięgi wasalnej za Gaskonię - region francuski uważany za osobistą własność Monarchowie angielscy.

Początek i pierwszy etap wojny (1337-1360)

6 lat po opisanych wydarzeniach Edward IIImimo to postanowił walczyć o tron ​​swojego dziadka i wysłał wyzwanie Filipowi Szóstemu. Tak rozpoczęła się wojna stuletnia, której przyczyny i skutki są bardzo interesujące dla badaczy historii Europy. Po wypowiedzeniu wojny Brytyjczycy rozpoczęli ofensywę przeciwko Pikardii, w której wspierali ich mieszkańcy Flandrii i feudałowie południowo-zachodnich hrabstw Francji.

W pierwszych latach po wybuchu konfliktu zbrojnegowalki trwały ze zmiennym powodzeniem, aż do bitwy morskiej pod Slays w 1340 roku. W wyniku zwycięstwa Brytyjczyków Kanał La Manche znalazł się pod ich kontrolą i pozostał tak do końca wojny. Tak więc latem 1346 r. nic nie mogło przeszkodzić wojskom Edwarda III w przekroczeniu cieśniny i zdobyciu miasta Caen. Stamtąd armia brytyjska poszła do Crecy, gdzie 26 sierpnia rozegrała się słynna bitwa, która zakończyła się ich triumfem, aw 1347 zdobyli miasto Calais. Równolegle z tymi wydarzeniami w Szkocji wybuchły działania wojenne. Jednak szczęście nadal uśmiechało się do Edwarda III, który pokonał armię tego królestwa w bitwie pod Neville's Cross i wyeliminował zagrożenie wojną na dwóch frontach.

Pandemia dżumy i zawarcie pokoju w Bretigny

W latach 1346-1351 Czarna Śmierć nawiedziła Europę.Ta pandemia dżumy pochłonęła tyle istnień ludzkich, że nie mogło być mowy o kontynuowaniu działań wojennych. Jedynym wybitnym wydarzeniem tego okresu, śpiewanym w balladach, była Bitwa Trzydziestu, kiedy to rycerze angielscy i francuscy z dziedzicami stoczyli zmasowany pojedynek, który obserwowało kilkuset chłopów. Po ustaniu zarazy Anglia wznowiła działania wojenne, które prowadził głównie Czarny Książę – najstarszy syn Edwarda III. W 1356 wygrał bitwę pod Poitiers i pojmał francuskiego króla Jana II. Później, w 1360 r. delfin Francji, który miał zostać królem Karolem V, podpisał tzw. pokój w Bretigny na bardzo niekorzystnych dla siebie warunkach.

Tak więc skutki wojny stuletniej na jej pierwszym etapie były następujące:

• Francja była całkowicie zdemoralizowana;
• Anglia zdobyła połowę Bretanii, Akwitanii, Poitiers, Calais i prawie połowę posiadłości wasalnych wroga, tj. Jan II stracił władzę nad jedną trzecią terytorium swojego kraju;
• Edward III zobowiązał się, we własnym imieniu i na rzecz swoich potomków, że nie będzie już zasiadał na tronie swego dziadka;
• drugi syn Jana II – Ludwik Andegaweński – został wysłany do Londynu jako zakładnik w zamian za powrót ojca do Francji.

Okres pokoju od 1360 do 1369

Po zakończeniu działań wojennych narody krajów,osoby zaangażowane w konflikt otrzymały wytchnienie, które trwało 9 lat. W tym czasie Ludwik Andegaweński uciekł z Anglii, a jego ojciec, będąc wiernym danemu rycerzowi, trafił do dobrowolnej niewoli, gdzie zmarł. Po jego śmierci na tron ​​Francji wstąpił Karol V, który w 1369 niesłusznie oskarżył Brytyjczyków o złamanie traktatu pokojowego i wznowił działania wojenne przeciwko nim.

Drugi etap

Zwykle ci, którzy studiują przebieg i wyniki Stuleciawojny charakteryzują przedział czasowy między 1369 a 1396 rokiem jako ciąg nieustannych bitew, w których oprócz głównych uczestników brały udział również królestwa Kastylii, Portugalii i Szkocji. W tym okresie miały miejsce następujące ważne wydarzenia:

• w 1370 w Kastylii, z pomocą Francuzów, do władzy doszedł Enrique II, który stał się ich lojalnym sojusznikiem;
• dwa lata później miasto Poitiers zostało wyzwolone;
• w 1372 r. w bitwie pod La Rochelle połączona flota francusko-kastylijska pokonała brytyjską eskadrę;
• Czarny Książę zmarł 4 lata później;
• w 1377 zmarł Edward III, a drobny Ryszard II wstąpił na tron ​​Anglii;
• od 1392 król Francji zaczął wykazywać oznaki szaleństwa;
• cztery lata później zawarto rozejm, spowodowany skrajnym wyczerpaniem przeciwników.

Rozejm (1396-1415)

Kiedy szaleństwo króla Karola Szóstego stało się oczywistewszyscy, w kraju, w którym zwyciężyła partia Armagnac, rozpoczęła się wojna domowa. Nie lepiej sytuacja wyglądała w Anglii, która rozpoczęła nową wojnę ze Szkocją, która miała też spacyfikować zbuntowaną Irlandię i Walię. Ponadto obalony został tam Ryszard II, a na tronie panował Henryk IV, a następnie jego syn. Tak więc do 1415 roku oba kraje nie były w stanie kontynuować wojny i znajdowały się w stanie rozejmu zbrojnego.

Trzeci etap (1415-1428)

Ci, którzy badają przebieg i następstwa stu latwojen, zwykle jej najciekawszym wydarzeniem nazywa się pojawienie się takiego zjawiska historycznego jak wojowniczka, która mogła stać się naczelnikiem armii rycerzy-feudalnych panów. Mówimy o Joannie d'Arc, urodzonej w 1412 roku, na której kształtowanie się osobowości duży wpływ miały wydarzenia, które miały miejsce w latach 1415-1428. Nauka historyczna uważa ten okres za trzeci etap wojny stuletniej i za kluczowe uznaje następujące wydarzenia:

• bitwa pod Agincourt w 1415 roku, w której zwyciężył Henryk V;
• podpisanie traktatu w Troyes, zgodnie z którym zrozpaczony król Karol VI ogłosił króla Anglii swoim dziedzicem;
• zdobycie Paryża przez Brytyjczyków w 1421 r.;
• śmierć Henryka V i ogłoszenie jego rocznego syna królem Anglii i Francji;
• klęska byłego delfina Karola, którego znaczna część Francuzów uważała za prawowitego króla, w bitwie pod Kravanem;
• brytyjskie oblężenie Orleanu, które rozpoczęło się w 1428 r., podczas którego świat po raz pierwszy poznał imię Jeanne d'Arc.

Koniec wojny (1428-1453)

Miasto Orlean miało duże znaczenie strategiczne.Gdyby Brytyjczykom udało się go zdobyć, to odpowiedź na pytanie „jakie są skutki wojny stuletniej” byłaby zupełnie inna, a Francuzi mogliby nawet stracić niezależność. Na szczęście dla tego kraju zesłano do niej dziewczynę, która nazywała siebie Joanną Dziewicą. Przybyła do Dauphin Charles w marcu 1429 i ogłosiła, że ​​Pan nakazał jej stanąć na czele armii francuskiej i znieść oblężenie Orleanu. Po serii przesłuchań i testów Karl uwierzył jej i mianował głównodowodzącego swoich oddziałów. W rezultacie 8 maja uratowano Orlean, 18 czerwca armia Joanny pokonała armię brytyjską w bitwie o Drogę, a 29 czerwca pod naciskiem Dziewicy Orleańskiej „Bezkrwawa kampania” Delfina do Reims zaczął się. Tam został koronowany na Karola Siódmego, ale wkrótce potem przestał słuchać rad wojownika.

Kilka lat później Jeanne została schwytana przezBurgundowie, którzy wydali dziewczynę Brytyjczykom, i rozstrzelali ją, oskarżając ją o herezję i bałwochwalstwo. Jednak wyniki wojny stuletniej były już przesądzone i nawet śmierć orleańskiej dziewicy nie mogła zapobiec wyzwoleniu Francji. Ostatnią bitwą w tej wojnie była bitwa pod Castiglion w 1453 roku, kiedy to Brytyjczycy stracili Gaskonię, która należała do nich przez ponad 250 lat.

Wyniki wojny stuletniej (1337-1453)

W wyniku tego przedłużającego sięW międzydynastycznym konflikcie zbrojnym Anglia straciła wszystkie swoje terytoria kontynentalne we Francji, zachowując jedynie port Calais. Ponadto w odpowiedzi na pytanie o skutki wojny stuletniej eksperci z zakresu historii wojskowości odpowiadają, że w jej wyniku radykalnie zmieniły się metody prowadzenia działań wojennych i powstały nowe rodzaje broni.

Następstwa wojny stuletniej

Echa tego konfliktu zbrojnegoz góry określił stosunki między Anglią a Francją na nadchodzące stulecia. W szczególności do 1801 r. Anglicy, a następnie monarchowie Wielkiej Brytanii nosili tytuł królów Francji, co w żaden sposób nie przyczyniło się do nawiązania przyjaznych więzi.

Teraz już wiesz, kiedy wybuchła wojna stuletnia, jej przyczyny, przebieg, skutki i motywy głównych bohaterów były przedmiotem badań wielu historyków od prawie 6 wieków.