Wojny napoleońskie stały się ważnym etapem whistoria rozwoju całego kontynentu europejskiego. Rosja również nie odstąpiła od tych bitew, biorąc udział w kampaniach wojskowych trzeciej, czwartej i piątej koalicji antyfrancuskiej w Prusach i Bałtyku. A później stał się pierwszym krajem, któremu udało się przeciwstawić potężnej armii wroga duchem i odwagą prostego żołnierza oraz geniuszem wojskowym rosyjskich dowódców. W rzeczywistości pierwszym udanym epizodem wojen napoleońskich dla sił rosyjskich była Wojna Ojczyźniana z 1812 r. Krótko o tym, prawdopodobnie, każdy z naszych rodaków jest znany. Cóż, kto nie słyszał o bitwie pod Borodino ani o odwrocie Napoleona z Moskwy? Zatrzymajmy się na tej stronie naszej historii.
Patriotic War of 1812: krótko na terenie
Przebieg wojen napoleońskich w pierwszej dekadzieewoluowało wyjątkowo bezskutecznie dla przeciwników francuskiego cesarza. Bitwa pod Trafalgarem, bitwy pod Austerlitz, Friedlandem i wiele innych znaczących zwycięstw uczyniły Napoleona władcą całej Europy. W 1807 r. W wyniku klęsk militarnych cesarz Aleksander I musiał podpisać traktat tilsicki, który był upokarzający dla Rosji. Jego głównym warunkiem była obietnica Rosjan dołączenia do kontynentalnej blokady Wielkiej Brytanii. Dla Rosji było to jednak nieopłacalne zarówno politycznie, jak i gospodarczo. Kontrakt Aleksandra I wykorzystano tylko do wytchnienia i powrotu do zdrowia, po czym Rosja naruszyła warunki blokady kontynentalnej w 1810 roku. To, podobnie jak pragnienie zemsty Aleksandra I i zwrot mienia terytorialnego utraconego podczas poprzednich bitew, są głównymi przyczynami Wojny Ojczyźnianej z 1812 roku. Obie strony rozumiały nieuchronność starcia od 1810 roku. Napoleon aktywnie przeniósł swoje armie do Polski, tworząc tam przyczółek. Z kolei cesarz rosyjski zgromadził główne siły zbrojne w zachodnich prowincjach.
Patriotic War of 1812: krótko o głównych wydarzeniach
Inwazja Napoleona rozpoczęła się 12 czerwca 1812 r.kiedy przekroczył Niemen ze swoją 600 000 armią. Rosyjskie wojska w ilości 240 tysięcy ludzi zostały zmuszone do wycofania się przed przeważającymi siłami wroga. Były tylko małe bitwy, jak na przykład pod Połockiem. Pierwsza poważna bitwa odbyła się 3 sierpnia w regionie smoleńskim. Zwycięstwo przypadło Francuzom, ale Rosjanom udało się uratować część armii. Następna bitwa miała miejsce, gdy utalentowany strateg M. Kutuzow dowodził rosyjskimi armiami. Mówimy o słynnej bitwie pod Borodino, która miała miejsce pod koniec sierpnia. Właściwie wybierając położenie geograficzne i pozycję żołnierzy rosyjski dowódca zdołał wyrządzić ogromne straty armii wroga. Bitwa pod Borodino zakończyła się późnym 12 sierpnia nominalnym zwycięstwem Napoleona. Jednak ciężkie straty armii francuskiej, w połączeniu z brakiem wsparcia na obcych ziemiach, w dużej mierze przyczyniły się do jej wycofania się z Rosji w przyszłości. 2 września Kutuzow podjął, jak się okazało, wizjonerską decyzję o opuszczeniu stolicy, do której Napoleon wszedł dzień później. Ten ostatni pozostał w nim do 7 października w oczekiwaniu na kapitulację, a przynajmniej rozpoczęcie negocjacji po stronie rosyjskiej. Jednak pożar w mieście, wyczerpanie zapasów w armii napoleońskiej i wojna partyzancka miejscowych chłopów zmusiły go do opuszczenia stolicy. Od połowy listopada wojna przybrała inny obrót. Teraz głodna i wyczerpana armia francuska opuszcza Rosję na zdewastowanej ścieżce, a rosyjskie jednostki mobilne aktywnie niszczą ją w kłopotach. Ostateczna porażka miała miejsce w dniach 14-16 listopada nad Berezyną. Tylko 30 tysięcy napoleońskich żołnierzy opuściło Rosję.
Patriotic War of 1812: krótkie podsumowanie wyników
Wojna miała duży wpływ na Rosjanhistoria. Rezultaty Wojny Ojczyźnianej z 1812 roku są sprzeczne. Z jednej strony spowodował ogromne szkody w krajowej gospodarce, infrastrukturze i potencjale ludzkim. Z drugiej strony w styczniu 1813 r. Zezwolono na rozpoczęcie zagranicznej kampanii wojsk rosyjskich, która zakończyła się zniszczeniem Cesarstwa Francuskiego i przywróceniem w nim Burbonów. To faktycznie prowadzi do przywrócenia reakcyjnych reżimów również na całym kontynencie. Istotny wpływ wywarł także wewnętrzny proces społeczno-gospodarczy i kulturalny w Rosji. Tak więc oficerowie, którzy odwiedzili Europę, stanowili trzon ruchów demokratycznych w kraju, który doprowadził do powstania dekabrystów w 1825 r.
