Sztuczne satelity Ziemi latająstatki kosmiczne, które są wprowadzane na orbitę Ziemi i krążą wokół niej po orbicie geocentrycznej. Przeznaczone są do rozwiązywania problemów aplikacyjnych i naukowych. Pierwsze wystrzelenie sztucznego satelity Ziemi miało miejsce 4 października 1957 roku w ZSRR. Było to pierwsze sztuczne ciało niebieskie, które stworzyli ludzie. Wydarzenie stało się możliwe dzięki osiągnięciom z wielu dziedzin rakiety, informatyki, elektroniki, mechaniki nieba, automatyki i innych dziedzin nauki. Pierwsze satelity umożliwiły pomiar gęstości górnych warstw atmosfery, sprawdzenie rzetelności obliczeń teoretycznych i podstawowych rozwiązań technicznych, które posłużyły do umieszczenia satelitów na orbicie oraz zbadanie cech transmisji sygnału radiowego w jonosferze.
Ameryka wystrzeliła swojego pierwszego satelitę „Explorer-1” 1W lutym 1958 r., A nieco później startowały też inne kraje: Francja, Australia, Japonia, Chiny, Wielka Brytania. W dziedzinie badań kosmicznych współpraca między krajami na całym świecie stała się powszechna.
Statek kosmiczny można nazwać satelitądopiero po wykonaniu więcej niż jednego obrotu wokół Ziemi. W przeciwnym razie nie zostanie zarejestrowany jako satelita i zostanie nazwany sondą rakietową, która przeprowadzała pomiary wzdłuż trajektorii balistycznej.
Satelita jest uważany za aktywny, jeślizainstalowane nadajniki radiowe, lampy błyskowe dające sygnały świetlne, sprzęt pomiarowy. Pasywne sztuczne satelity Ziemi są często wykorzystywane do obserwacji z powierzchni planety podczas wykonywania niektórych zadań naukowych. Należą do nich satelity balonowe o średnicy do kilkudziesięciu metrów.
Sztuczne satelity Ziemi są podzielone nastosowane i badawcze, w zależności od wykonywanych zadań. Projekty badawcze mają na celu prowadzenie badań na ciałach niebieskich, Ziemi i przestrzeni kosmicznej. Są to satelity geodezyjne i geofizyczne, astronomiczne obserwatoria orbitalne itp. Stosowane satelity to satelity komunikacyjne, nawigacyjne, meteorologiczne, satelity do badania zasobów Ziemi, techniczne itp.
Satelity sztucznej ziemi stworzone dlaloty ludzkie nazywane są „załogowymi statkami satelitarnymi”. AES na orbicie polarnej lub polarnej nazywane są polarnymi, a na orbicie równikowej - równikową. Satelity stacjonarne to satelity wystrzelone na równikową orbitę kołową, których kierunek ruchu pokrywa się z obrotem Ziemi, wiszą nieruchomo nad określonym punktem na planecie. Części oddzielone od satelitów podczas wystrzeliwania na orbitę, takie jak owiewki nosa, są drugorzędnymi obiektami orbitalnymi. Często określa się je mianem satelitów, chociaż poruszają się po orbitach bliskich Ziemi i służą przede wszystkim jako obiekty do obserwacji naukowych.
Od 1957 do 1962nazwa obiektów kosmicznych oznaczała rok wystrzelenia oraz litera greckiego alfabetu odpowiadająca liczbie porządkowej wystrzelenia w danym roku, a także cyfra arabska - numer obiektu w zależności od jego znaczenia naukowego lub jasności . Ale liczba wystrzelonych satelitów szybko rosła, dlatego od 1 stycznia 1963 r. Zaczęto oznaczać je rokiem wystrzelenia, numerem wystrzelenia w tym samym roku i literą alfabetu łacińskiego.
Satelity mogą mieć różne rozmiary,schematy projektowe, waga, skład wyposażenia pokładowego w zależności od wykonywanych zadań. Prawie wszystkie satelity są zasilane przez panele słoneczne zamontowane na zewnętrznej części kadłuba.
AES są wprowadzane na orbitę za pomocą kontrolowanychautomatycznie wielostopniowe pojazdy nośne. Ruch sztucznych satelitów Ziemi podlega siłom biernym (przyciąganie planet, opór atmosfery ziemskiej itp.) I aktywnym (jeśli na satelicie jest zainstalowany silnik odrzutowy).
