Psychiatria sądowa to dziedzina stosowanapsychiatria ogólna. Nauka (w ogólnym sensie psychiatrycznym) bada wzorce rozwoju, występowanie i prawdopodobne następstwa określonej grupy chorób (patologii). Te patologie towarzyszą zaburzenia psychiczne. Celem badania jest zapewnienie pacjentom odpowiedniej opieki.
Psychiatria sądowa prowadzi badaniazaburzenia psychiczne w stosunku do zadań rozwiązywanych w toku wymiaru sprawiedliwości w sprawach cywilnych i karnych. Na podstawie wniosków ekspertów z tej branży sąd podejmuje decyzje proceduralne. W takim przypadku wnioski psychiatrów sądowych podlegają ocenie w połączeniu z innymi dowodami. Wydawanie decyzji proceduralnych odbywa się w ramach postępowania cywilnego lub karnego. Wszystkie powyższe fakty definiują tę gałąź medycyny jako „psychiatrię sądową”.
Proces karny jakointegralna część zawiera wstępne badanie. W tym zakresie wnioski sądowo-psychiatryczne są stosowane zarówno przez sąd, jak i przez osobę prowadzącą dochodzenie (prokurator lub śledczy).
Przedmiot badań obejmuje opróczzaakceptowane ogólne opisy (np. diagnoza) w celu uzyskania dodatkowych informacji. W szczególności psychiatria sądowa nie jest kompletna bez oceny sądowo-psychiatrycznej. Innymi słowy, badając oskarżonego, specjalista stwierdza, że pacjent od kilku lat cierpi na przewlekłą chorobę psychiczną. W ogólnej praktyce rozpoznanie jest wystarczające do podjęcia decyzji o zapewnieniu pacjentowi opieki. W szczególności medycyna sądowa i psychiatria wymagają zastosowania dodatkowych, raczej szczegółowych kryteriów. Tak więc specjalista oceniający stan psychiczny oskarżonego musi odpowiedzieć na pytanie, czy on (oskarżony) w momencie popełnienia zarzucanego mu czynu był świadomy zagrożenia społecznego i rzeczywistego charakteru swojego działania (bezczynności), czy też może nim kierować. Sformułowanie to pozwala określić powagę (głębokość) klęski oskarżonego z chorobą psychiczną.
Psychiatria sądowa ocenia innychcechy zaburzeń psychicznych. Na przykład użycie środków przymusu jest wskazane tylko wtedy, gdy oskarżony jest niebezpieczny z powodu swojej choroby. W przypadku zmiany stanu psychicznego stosowanie środków przymusu medycznego zostaje zawieszone, nawet jeśli nie nastąpiło całkowite wyeliminowanie choroby, a oskarżony pozostaje w złym stanie psychicznym.
Psychiatra sądowy wykonuje czynność, która makilka kierunków, stosunkowo niezależnych. Ponadto każdy kierunek ma własne zadania i metody ich rozwiązywania. Ponadto stosowane są określone formy prawne, które ograniczają działalność ww. Specjalisty.
Rozważane jest kryminalistyczne badanie psychiatrycznegłówna działalność specjalisty badającego stan psychiczny oskarżonego o popełnienie przestępstwa karnego lub cywilnego. Wyznacza go organ lub osoba prowadząca postępowanie. Jednocześnie formułowane są zadania, które są pewnymi pytaniami dla specjalisty-eksperta. Organy wyznaczające badania zbierają i przekazują materiały specjalistom, wybierają specjalistów (instytucję lub osoby), oceniają wnioski na podstawie wyników badań. Jeśli jest zgoda z wnioskami ekspertów, wnioski są uwzględniane przy podejmowaniu decyzji dotyczących procesów.
Należy zauważyć, że specjaliści prowadzącypowyższe studia nie posiadają uprawnień władzy. Pod tym względem stwierdzenia typu „biegli, uznając oskarżonego za obłąkanego, wysłali go na przymusowe leczenie, zwalniając go z odpowiedzialności” są błędne. Takie decyzje podejmuje wyłącznie sąd.
