Po chrzcie z Bizancjum, Rosjapozostał w podporządkowaniu religijnym swojej stolicy – Konstantynopolowi. Był tu patriarcha (głowa całego kościoła). Powołał zwierzchnika Kościoła prawosławnego w Rosji - Metropolitę. Z reguły stanowisko to zajmowali Grecy. W 1308 r. patriarcha postanowił zastąpić metropolitę hegumenem Piotrem, opatem klasztornym na południowych ziemiach wołyńskich. Należy zauważyć, że Twer również nominował swojego kandydata na stanowisko metropolity. Ale wybór patriarchy padł na Piotra. Aby jakoś „zrównoważyć” wybory, patriarcha wysłał Piotra do Włodzimierza, a nie na południe.
Jednak Twer wyraził niezadowolenie, a jego książętanie mógł się dogadać z nowym metropolitą. Piotr znalazł wsparcie od książąt moskiewskich. Po osiedleniu się księcia Twerskiego we Włodzimierzu metropolita przeniósł się do Moskwy. Tutaj Piotra przyjęto bardzo serdecznie. Pobożny i wpływowy Piotr, kochany przez wszystkich, zaczął podnosić prestiż miasta, stwarzając warunki do przyszłego powstania Moskwy.
Przy wsparciu metropolity Iwana Daniiłowicza (PrinceMoskowski) rozpoczął budowę pierwszego kamiennego kościoła. Katedra Wniebowzięcia NMP została zbudowana zgodnie z nowym statusem miasta. Następnie świątynia miała stać się główną w Rosji. Metropolita Piotr zapisał się, aby pochować się w Katedrze Wniebowzięcia. Zmarł w 1326 r. i został pochowany w nieukończonym jeszcze kościele. Katedra została konsekrowana w 1327 roku. Od tego momentu świątynia stała się kryptą grobową metropolitów rosyjskich.
Przyczyny i warunki powstania Moskwy
Iwan Daniiłowicz w 1327 r. miałmożliwość radzenia sobie z Twerem. W tym czasie zbiórka hołdu mongolskiego była prowadzona przez Baskaków - kolekcjonerów chanów. Wyrażając niezadowolenie, mieszkańcy Tweru zbuntowali się przeciwko Baskak Shchelkan (Cholkhan). Książę moskiewski natychmiast zgłosił to Hordzie. W nagrodę za swoją służbę Iwan Daniiłowicz otrzymał od chana etykietę za wielkie panowanie.
Książę Tweru Aleksander ukrywał się w Pskowie.Iwan Daniiłowicz postanowił na zawsze pozbyć się księcia Tweru. Przybywając do Hordy, oczernił Aleksandra. Khan wezwał księcia Tweru i dokonał egzekucji jego i jego syna. Chan uczynił Iwana Daniiłowicza zbieraczem hołdu z całej Rosji.
Od tego momentu rozpoczął się intensywny wzrostMoskwa. Bogaciło się miasto i sam książę. Nowe ziemie przyniosły znaczne dochody. Po aneksji Możajska i Kołomny cały kanał rzeki Moskwy, ważny szlak handlowy, znalazł się w rękach księcia moskiewskiego. Księstwo otrzymało nie tylko wysokie cła, ale także nowe możliwości rozwoju handlu. Powstanie Moskwy nastąpiło dość szybko. W rękach Iwana Daniiłowicza osiadła część daniny, którą zebrał dla Hordy. Zamożnego księcia zaczęto nazywać Kalitą („worek pieniędzy”, „torebka”). Ivan Kalita zaczął inwestować pieniądze w powstanie Moskwy.
Fundusze księcia przyczyniły się do powstaniawielkogabarytowa konstrukcja z kamienia. W 1329 roku wzniesiono kościół ku czci kanonizowanego teologa bizantyjskiego Jana Klimaka. Później na miejscu kościoła zbudowano dzwonnicę Iwana Wielkiego. W 1330 roku zbudowano kościół Zbawiciela na Borze (Zbawiciela Przemienienia Pańskiego) klasztoru Zbawiciela. Do 1333 r. wzniesiono katedrę archanioła (przypuszczalnie zamiast kościoła Michała Archanioła), która później stała się miejscem pochówku książąt moskiewskich.
Od czasów panowania Iwana Kality w użyciu rosyjskimzawierało słowo „Kremnik” („Kremlin”). Tak nazywała się moskiewska twierdza. To słowo oznaczało „fortecę wewnątrz miasta”, „posiekaną fortyfikację”. Ostatni wkład w powstanie Moskwy Iwan Kalita dokonał budowy dębowych murów Kremla.
Wola Ivana Kality zawiera wystarczająco dużoobszerną listę dóbr, które książę rozdał. Dokument ten wymienia wieś Kolomninskoye (Kolomenskoye) i wiele innych, które przetrwały do dziś.
