Historyczne etapy rozwoju człowieka

Obecnie przeszła historyczna ścieżkaludzkość, podzielona na następujące segmenty: epoka prymitywna, historia starożytnego świata, średniowiecze, nowy, współczesny. Warto zwrócić uwagę, że dziś wśród naukowców badających etapy rozwoju człowieka nie ma zgody co do periodyzacji. Dlatego istnieje kilka specjalnych periodyzacji, które częściowo oddają charakter dyscyplin, a ogólne, tj. historyczny.

Ze specjalnych periodyzacji najważniejsza dla nauki jest archeologia, która opiera się na różnicach w narzędziach pracy.

Этапы развития человечества первобытной эпохи są zdefiniowane na ponad 1,5 miliona lat. Podstawą jego badań były pozostałości starożytnych narzędzi, rzeźby naskalne i pochówki, które ujawniono podczas wykopalisk archeologicznych. Antropologia to nauka zajmująca się przywracaniem wyglądu prymitywnego człowieka. W danym okresie pojawienie się osoby następuje, kończy się pojawieniem się państwowości.

W tym okresie wyróżnia się następująceetapy rozwoju człowieka: antropogeneza (ewolucja, która zakończyła się około 40 tys. lat temu i doprowadziła do powstania gatunku Homo sapiens) i socjogeneza (kształtowanie się społecznych form życia).

Historia starożytnego świata rozpoczyna swoje odliczanie wokres powstania pierwszych państw. Najbardziej tajemnicze są okresy rozwoju człowieka wyrażone w tej epoce. Starożytne cywilizacje pozostawiły po sobie zabytki i zespoły architektoniczne, przykłady monumentalnej sztuki i malarstwa, które przetrwały do ​​dziś. Ta era należy do IV-III tysiąclecia pne. W tym czasie nastąpił podział społeczeństwa na rządzonych i rządzonych, na biednych i posiadających, pojawiło się niewolnictwo. System posiadania niewolników osiągnął apogeum w okresie starożytności, kiedy powstały cywilizacje starożytnej Grecji i starożytnego Rzymu.

Naukę rosyjską i zachodnią przypisuje się początkowiŚredniowieczny upadek Cesarstwa Zachodniorzymskiego, który nastąpił pod koniec V wieku. Jednocześnie w wydanej przez UNESCO encyklopedii „Historia Ludzkości” za początek tego etapu uważa się moment pojawienia się islamu, który pojawił się już w VII wieku.

Etapy rozwoju człowieka w średniowieczu dzielą się na trzy okresy: wczesny (V w. - połowa XI w.), wysoki (poł. XI w. - koniec XIV w.), późniejszy (14-16 w.).

W niektórych źródłach cywilizacji starożytnego świataa średniowiecze nie są wyodrębnione w ramach teoretycznego stanowiska na „etapy wzrostu” i są uważane za tradycyjne społeczeństwo, które opiera się na gospodarce na własne potrzeby / częściowo na własne potrzeby.

W epoce nowożytnej miało miejsce kształtowanie się cywilizacji przemysłowej i kapitalistycznej. Etapy rozwoju człowieka na tym etapie podzielone są na kilka segmentów.

Pierwszy. Powstaje, gdy na świecie mają miejsce rewolucje mające na celu obalenie systemu spadkowego. Pierwsza z nich miała miejsce w Anglii w latach 1640-1660.

Drugi okres nastąpił po Wielkiej Rewolucji Francuskiej (1789-1794). W tej chwili następuje szybki rozwój imperiów kolonialnych, podział pracy na poziomie międzynarodowym.

Trzeci okres rozpoczyna się pod koniec XIX wieku i charakteryzuje się szybkim rozwojem cywilizacji przemysłowej, który następuje w wyniku rozwoju nowych terytoriów.

Historia najnowsza i jej periodyzacja w chwili obecnejczas jest dyskusyjny. Jednak w jego ramach wyróżnia się następujące etapy rozwoju człowieka. Tabela w podręcznikach szkolnych pokazuje, że ta epoka składa się z dwóch głównych okresów. Pierwsza rozpoczęła się pod koniec XIX wieku i dotyczy całej pierwszej połowy XX wieku – czasów nowożytnych.

Wielki kryzys, suwerenna rywalizacja,zniszczenie systemów kolonialnych państw europejskich, warunki zimnej wojny. Zmiany jakościowe nastąpiły dopiero w drugiej połowie XX wieku, kiedy wraz z rozwojem robotów przemysłowych i upowszechnieniem komputerów zmienił się charakter pracy. Zmiany dotknęły także sferę międzynarodową, gdzie współpraca zastąpiła rywalizację.