Krzyżowanie monohydrowe to krzyżowaniecharakterystyczna jest różnica między formami rodzicielskimi względem siebie przez istniejącą parę alternatywnych, kontrastujących znaków. Znak nazywa się dowolną cechą organizmu, dowolną jego właściwością lub jakością, dzięki której możliwe jest rozróżnienie osobników. W roślinach taką właściwością jest na przykład kształt korony (asymetryczna lub symetryczna), jej kolor (biały lub fioletowy) itp. Szybkość dojrzewania (późne dojrzewanie lub wczesna dojrzałość), a także odporność lub podatność na niektóre choroby, są również oznakami. .
Wszystkie właściwości w agregacie, zaczynając od zewnętrznego ikończące się pewnymi cechami w funkcjonowaniu lub strukturze komórek, narządów, tkanek, nazywane są fenotypem. Tę koncepcję można zastosować w odniesieniu do jednej z dostępnych alternatywnych funkcji.
Przejawianie właściwości i cech odbywa się pod kontrolą istniejących czynników dziedzicznych - innymi słowy genów. Geny razem tworzą genotyp.
Моногибридное скрещивание по Менделю представлено przekraczanie grochu. Jednocześnie istnieją tak wyraźnie widoczne alternatywne właściwości, jak białe i fioletowe kwiaty, zielony i żółty kolor niedojrzałej fasoli, pomarszczona i gładka powierzchnia nasion i inne.
Przeprowadzanie krzyżowania monohybrydowego, G.Mendel, austriacki botanik XXI wieku, stwierdził, że w pierwszej generacji (F1) wszystkie rośliny hybrydowe miały fioletowe kwiaty, podczas gdy biały kolor nie pojawił się. Tak więc wprowadzono pierwszą ustawę Mendla o jednolitości próbek pierwszej generacji. Ponadto naukowiec stwierdził, że w pierwszym pokoleniu wszystkie próbki były jednorodne i dla wszystkich siedmiu badanych cech.
Tak więc monohybryd krzyżuje sięsugeruje osobom z pierwszego pokolenia obecność alternatywnych postaci tylko jednego rodzica, podczas gdy właściwości drugiego rodzica wydają się zanikać. Przewaga własności G. Mendel nazwał dominacją, a same znaki - dominujące. Naukowiec nazwał cechy nie manifestujące się recesywnymi.
Przeprowadzanie krzyżowania monohybrydowego, G.Uprawiane samozanieczyszczające się hybrydy pierwszej generacji Mendla. Naukowiec ponownie zasiał uformowane w nich nasiona. W rezultacie otrzymał hybrydy drugiej generacji (F2). W otrzymanych próbkach odnotowano podział według alternatywnych charakterystyk w przybliżonym stosunku 3: 1. Innymi słowy, trzy czwarte osobników drugiej generacji miało właściwości dominujące, a jedna czwarta miała właściwości recesywne. W wyniku tych eksperymentów G. Mendel stwierdził, że cecha recesywna w próbkach została stłumiona, ale nie zniknęła, pojawiając się w drugim pokoleniu. Uogólnienie to nazywa się „prawem podziału” (drugie prawo Mendla).
Дальнейшее моногибридное скрещивание ученый przeprowadzone w celu ustalenia, w jaki sposób nastąpi dziedziczenie w trzecim, czwartym i następnym pokoleniu. Wyhodował próbki przy użyciu samozapylenia. W wyniku eksperymentów okazało się, że rośliny, których charaktery są recesywne (na przykład białe kwiaty), w kolejnych pokoleniach rozmnażają potomstwo tylko z tymi (recesywnymi) właściwościami.
Rośliny drugiego zachowywały się nieco inaczejpokolenia, których właściwości nazwał dominujący G. Mendel (właściciele np. fioletowych kwiatów). Wśród tych próbek naukowiec, analizując potomstwo, zidentyfikował dwie grupy, które mają bezwzględne różnice zewnętrzne dla każdego konkretnego atrybutu.
W przypadku osób, które różnią się na dwa sposoby, stosuje się krzyżowanie dihybrydowe. Zadania określania genotypów i fenotypów są stosunkowo proste; do ich rozwiązania stosuje się prawa Mendla.
