Konferencja w Wersalu: data, uczestnicy, warunki, wyniki

Wielka krwawa wojna pierwszej połowyNie bez powodu wiek XX od dawna nazywany jest światem. Skala intensywnych katastrof militarnych, liczba zabitych i okaleczonych sił zbrojnych – wszystko to uderzało swoim zasięgiem. Liczba samych zmarłych liczyła się w milionach ludzi. Zarówno zwycięzcy, jak i przegrani wydali ogromne ilości zasobów materialnych i podważyli swoje systemy finansowe (z wyjątkiem Stanów Zjednoczonych, ale jest to raczej wyjątek niż reguła).

Jednak po kilku latach mordów w 1918 rroku, w którym zakończyła się I wojna światowa. A triumfujący zwycięzcy otrzymali swój bonus – po tak kosztownym (w każdym rozumieniu) zwycięstwie tylko oni mogli decydować o przyszłości porządku światowego. Decyzje Konferencji Wersalskiej stały się pierwszą cegłą pod budowę nowego porządku światowego. Więcej o tym historycznym wydarzeniu przeczytacie poniżej.

Konferencja pokojowa w Paryżu

Termin konferencji wersalskiej nie był odległyod zakończenia zaciętej wojny. Najpierw w styczniu 1919 r. w Paryżu rozpoczęła pracę międzynarodowa konferencja, zwołana przez zwycięskie kraje w celu zawarcia i podpisania porozumień pokojowych ze stronami przegrywającymi. Wydarzenie to trwało (z pewnymi przerwami) do końca stycznia 1920 roku. Oprócz głównych uczestników w konferencji wzięły udział niemal wszystkie kraje, które wówczas istniały i były po stronie Ententy.

Kraje przegrywające zostały wprowadzone na konferencję po zawarciu traktatów pokojowych. Na konferencję nie została zaproszona Rosja Radziecka. Wiodącą rolę odegrały Wielka Brytania, Francja i USA.

Potem były inne fora międzynarodowe.W ramach Konferencji Paryskiej odbyło się kilka spotkań dyplomatycznych, wśród których wyróżnia się Konferencja Wersalska. Z tego powodu oba wydarzenia są połączone i często nazywane po prostu konferencją paryską (wersalską). Wydarzenie okazało się naprawdę doniosłe.

Wyzwania i możliwości

Aby w pełni ogłosić wyniki ostatniej wojny, w 1919 r. rozpoczęła się Konferencja Wersalska. Jej wyniki są uderzające w swoim globalnym zasięgu:

1. Poprzednia mapa polityczna świata została zmieniona. Upadły najpotężniejsze monarchie.
2. Powstał dość silny, choć krótkotrwały (jak się później okazało) system globalnego porozumienia.
3. Państwa wyłoniły się jako nowi przywódcy powojennego porządku światowego, którzy stali się jego krótkotrwałymi gwarantami.

Nie wszystko jednak potoczyło się tak jasno i jednoznacznie.W trakcie stopniowego politycznego porozumienia pokojowego pojawiły się wielkie sprzeczności nie tylko wokół pokonanych, ale także wśród triumfujących zwycięzców. W szczególności Stany Zjednoczone i niektóre mocarstwa europejskie obawiały się wzmocnienia pozycji zewnętrznie neutralnej Japonii na Dalekim Wschodzie, gdzie w czasie wojny nie miała ona silnych rywali. Kraj stopniowo zwiększał swoje siły zbrojne i gospodarcze.

Podczas formalnych negocjacji dyplomatycznych wW pierwszych latach powojennych Japończykom udało się utrzymać zdobyte terytoria w Chinach i na obszarach morskich tego regionu. Ale jednocześnie zwycięskie Stany Zjednoczone coraz bardziej czuły się „mistrzami” na arenie globalnej, a zwłaszcza na Pacyfiku. Przecież byli potężni jeszcze przed wojną, zajmując czołowe miejsce na świecie. W latach konfrontacji militarnej Stany Zjednoczone poniosły stosunkowo niewielkie straty ludzkie i gospodarcze, ale całkowite zadłużenie państw europejskich wobec Amerykanów wzrosło do dwóch dziesiątków miliardów dolarów. Było jasne, że Stany Zjednoczone będą chciały wyciągnąć z takiej sytuacji korzyści nie tylko gospodarcze, ale i polityczne. Z tego powodu warunki konferencji wersalskiej okazały się bardzo sprzeczne i niejednoznaczne. Oczywiście miało to wpływ na jej wyniki nawet bezpośrednio po zdarzeniu.

Uczestnicy

Na konferencji pokojowej w Paryżu (Wersalu).liczba krajów była duża pod względem liczby walczących. W negocjacjach dyplomatycznych, które formalnie zakończyły działania wojenne, wzięło udział kilka grup negocjatorów:

• głównymi uczestnikami wojny są zwycięzcy;
• stany tracące;
• neutralne silne państwa (jak Japonia);
• nowo powstałe państwa europejskie;
• drugorzędne stany Ameryki Łacińskiej, Azji i Afryki.

Wśród byłych i obecnych państw Ententy nie maOkazało się, że to tylko nasz kraj. Dlaczego Rosja nie wzięła udziału w konferencji wersalskiej? Rosja Sowiecka odmówiła udziału w konferencji, choć została na nią formalnie zaproszona.

Na tym dużym zgromadzeniu krajów tylko kilka zwycięskich stanów miało prawo głosu.

Warunki amerykańskie

Rozwój powojennego świata, mimo wielkiegoliczba uczestników konferencji wersalskiej w dużej mierze zależała od stanowiska Stanów Zjednoczonych, które opierało się na 14 punktach Wilsona. Był to radykalny i nie do końca realistyczny program reorganizacji świata, który nie został zaakceptowany przez wiele sił politycznych nawet w Stanach Zjednoczonych. Jego istota:

• otwartość porządku światowego, w tym otwartość traktatów, żeglugi, handlu;
• rozwiązanie kwestii kolonialnej między państwami, z uwzględnieniem praw ludności;
• rozwiązanie kwestii rosyjskiej z uwzględnieniem interesów samej Rosji;
• rozwiązywanie problemów terytorialnych w Europie z uwzględnieniem interesów krajów (Francja, Belgia);
• ekspansję Włoch należało rozwiązać z uwzględnieniem kwestii narodowej;
• utworzenie nowych państw europejskich;
• utworzenie organizacji międzynarodowej (Liga Narodów).

Ten program jest dość utopijny i niebiorąc pod uwagę interesy wielu krajów, choć miał poważny wpływ na decyzje Konferencji Wersalskiej, został zrealizowany jedynie częściowo. Zaimplementowano jedynie 4 punkty Wilsona.

Wyniki Traktatu Wersalskiego

Wyniki Konferencji Wersalskiej były dla świata bardzo wspaniałe. Negocjacje dyplomatyczne zaowocowały szeregiem porozumień, które można podzielić na kilka grup:

• Niemcy utraciły część swoich terytoriów w Europie;
• kraj utracił wszystkie istniejące kolonie w Afryce i Azji;
• uznała niepodległość terytoriów, na których się znajdowałaskład Imperium Rosyjskiego na początku wojny, unieważnił wszystkie umowy zawarte z państwem sowieckim, uznał wszystkie kraje utworzone w tej czy innej części Rosji;
• uznał wszystkie nowe stany;
• Armia niemiecka została znacznie zredukowana, wypłacała odszkodowania zwycięzcom.

Traktat Wersalski, opracowany na Konferencji Pokojowej w Paryżu, zakończył jednocześnie ostatnią wojnę i otworzył nową erę w stosunkach międzynarodowych. Ale nowy świat nie trwał długo.

Liga Narodów

Rzeczywista konsekwencja Wersalukonferencji międzynarodowej było pojawienie się nowej organizacji międzynarodowej. Problemy stref wpływów i liczby członków nowej organizacji międzynarodowej wywołały poważne dyskusje na konferencji. Wcześniej utworzono Ligę Narodów, której zadaniem była ochrona pokoju i zapobieganie nowej wojnie w oparciu o kształtowanie współpracy międzynarodowej.

Jednak podczas konferencji stało się jasne, że istnieje kilka raczej sprzecznych problemów dotyczących utworzenia i funkcjonowania Ligi Narodów.

Projekt nowej organizacji międzynarodowej z Francjimiał charakter wyraźnie antyniemiecki i uwzględniał treść dokumentów Konferencji Pokojowej w Wersalu. Jednocześnie same Niemcy nie miały prawa zostać włączone do tej struktury. Liga przewidywała utworzenie wojsk międzynarodowych i sztabu generalnego.

Oznacza to, że Francja opowiadała się za stworzeniem prawdziwegostruktur, które byłyby w stanie zapewnić wykonanie decyzji Ligi Narodów. Jednak taki projekt nie przyciągnął czołowych sojuszników kraju – ani Anglii, ani USA – ich projekty były bardziej umiarkowane.

Projekt angielski miał tylko pewien schematarbitraż w sferze interakcji pomiędzy dużymi państwami, które zawarły sojusz. Jego zadaniem jest zapobieżenie nieoczekiwanemu atakowi jednego z członków stowarzyszenia na drugiego. Brytyjczycy wierzyli, że umożliwi to zachowanie znacznego posiadłości kolonialnej.

Amerykański projekt zwiększył liczbę członków wLiga kosztem mniejszych państw. Zaczęła działać zasada zobowiązań jedności terytorialnej i suwerenności politycznej każdego członka organizacji. Dopuszczono jednak możliwość zmiany istniejących formacji państwowych i ich granic, pod warunkiem, że 75% członków Ligi uzna je za nie odpowiadające aktualnym warunkom narodowym i zasadom suwerenności narodów.

W efekcie dokument ten stanowił porozumienie pomiędzyUSA i Anglii i odzwierciedlał ich zainteresowania i zrozumienie rozwoju świata. Głównymi celami Ligi Narodów było zwalczanie wojen i utrzymanie obecnego porządku światowego.

Karta

Liga Narodów została wyraźnie utworzona z uwzględnieniem aktualnej sytuacji międzynarodowej i ustaleń Konferencji Wersalskiej. Pierwszy artykuł dokumentu ustanawiał członkostwo w nim. W Lidze były trzy typy krajów:

• państwami założycielskimi, które zatwierdziły Kartę jako część porozumienia pokojowego kończącego wojnę, były kraje zaangażowane w wojnę;
• państwa, które nie wzięły udziału w wojnie (trzynaście państw Europy, Ameryki Łacińskiej i Persji);
• pozostałe kraje przyjęte do Ligi Narodów w głosowaniu powszechnym.

Organy Ligi

Organami wiodącymi organizacji były Zgromadzenie – walne zgromadzenie, Rada – obecny organ wykonawczy oraz stały Sekretariat.

Pierwsza struktura zbierała się raz w roku i mogła analizować wszystkie kwestie związane z bieżącą sytuacją i przestrzeganiem umów.

Drugi organ Ligi składał się w niezmienionym składzieprzedstawiciele pięciu wiodących mocarstw i czterech zmiennych. Rada ma obowiązek zbierać się raz w roku i studiować obszerną listę zagadnień, które wchodziły w zakres prac Ligi.

Sekretariat, zgodnie z przepisami, mieścił się w Genewie. Składała się z kilku pracowników i prowadziła codzienne prace Ligi Narodów.

Szczyt Waszyngtoński 1921-1922

Przywódcy krajów azjatyckich i europejskich położonych na Pacyfiku rozwiązywali szereg problemów, które narosły w burzliwych latach drugiej połowy XX wieku. XX wiek

Konferencja odbywała się od listopada 1921 r.do lutego 1922 w Waszyngtonie. Na konferencję nie zaproszono Niemiec, które przegrały wojnę, ani Rosji Sowieckiej. Jednak przedstawiciele tych krajów prowadzili nieformalne negocjacje w interesujących ich kwestiach.

Na konferencji podpisano szereg ważnych umów prawnych.

Jednym z głównych porozumień było porozumienieo zachowaniu posiadłości kolonialnych w świetle zachodzących zmian. Zerwano poprzednie umowy i podpisano nowe, co wskazywało na rosnące wpływy Stanów Zjednoczonych, Japonii i częściowo Chin.

Kolejny traktat, który określił sytuację na świeciew kolejnych latach porozumienie w sprawie powstrzymywania broni morskiej stało się porozumieniem. Ustaliła listę państw, które mają prawo do priorytetowego rozwoju Marynarki Wojennej, ich udział w tym procesie oraz maksymalną wielkość okrętów wojennych. Jednocześnie zabroniono budowy dużych ilości statków wojskowych i ufortyfikowanych budynków przybrzeżnych.

Konferencja w stolicy USA stanowiła kontynuację i znaczną modyfikację ustaleń Konferencji Wersalskiej.

Niestabilność systemu

Umowy międzynarodowe przyjmowane na przestrzeni kilku latlatach powojennych, zarejestrowała obecną sytuację, zauważyła sposoby i zakres dalszego rozwoju i ostatecznie na jakiś czas ustabilizowała sytuację międzynarodową. Przyniosło to jednak jedynie chwilową stabilizację, gdyż system okazał się niestabilny i nieefektywny. Istnieje kilka przyczyn tych konsekwencji:

1. Konferencja Pokojowa w Wersalu objęła jedynie część państw, szczególnie negatywny wpływ miała nieobecność ZSRR i USA – to dwa duże kraje, bez których utrzymanie sytuacji w Europie nie było możliwe.
2. Sam system znajdował się w niestabilnej pozycji.Sprzeczności między Anglią i Francją, zdegradowana pozycja Niemiec, nowe państwa niepasujące do dotychczasowej struktury – wszystko to prędzej czy później musiało przynieść skutek.
3. Odnotowano poważną wadę systemuzawiera zasadę działalności gospodarczej państw europejskich. Powstały podział poważnie zniszczył więzi gospodarcze w regionach Europy. Jednolity rynek został podzielony na dziesiątki małych i nie udało się zneutralizować tego problemu. Europa nie była w stanie podejmować wspólnych decyzji w kwestiach gospodarczych. Z kolei światowy kryzys gospodarczy w połowie dwudziestolecia międzywojennego przyczynił się do silnego pogorszenia stosunków między krajami.

Wszystko to razem z poważnym wnętrzemproblemy wielu państw zawaliły dotychczasowy system Konferencji Wersalskiej. Ponadto wydarzenia doprowadziły do ​​kolejnej wojny światowej, tym razem jeszcze większej.

Sytuacja Niemiec i ZSRR

Konferencja Wersalsko-Waszyngtońska przyniosłabardzo potrzebny, ale bardzo niestabilny i niesprawiedliwy pokój. W wyniku Porozumienia Wersalskiego ofiarami padły dwa duże państwa – Niemcy i Rosja Radziecka, co doprowadziło do wzajemnego zbliżenia obu państw. Niemcy stworzyli na terytorium ZSRR nielegalny sprzęt wojskowy i przeszkolili swój personel wojskowy. ZSRR formalnie otrzymał status znaczącego państwa europejskiego (1922 r.), w rezultacie państwa Ententy zostały zmuszone do jego stopniowego uznania, w przeciwnym razie same Niemcy zajmowałyby szczególną pozycję w stosunkach handlowych z Rosją.

Obydwa kraje rozważyły ​​decyzje Wersalukonferencje są niesprawiedliwe. Państwa Ententy odrzuciły jakąkolwiek odpowiedzialność za minioną wojnę, choć w praktyce był to zbiorowy problem europejski, a winę za rozlew krwi spadły na wszystkie strony wojujące.

Znaczącej kwoty żądanych odszkodowańNiemcy, przyczyniły się do inflacji i zubożenia dużej części miejscowej ludności. W rzeczywistości dała początek reżimowi nazistowskiemu, który artykułował populistyczne wezwania do zemsty.

Liga Narodów, która rozpoczęła działalność na początku 1920 r.był kontrolowany przez Ententę. Nie mogąc powstrzymać francuskiego ataku na Niemcy (zajęcie Zagłębia Ruhry w 1923 r.), Liga Narodów utraciła władzę i zdolność do stłumienia większych konfliktów tamtych lat i ostatecznie nie była w stanie powstrzymać nowej wojny światowej.

Wyniki

Wyniki Konferencji Wersalsko-Waszyngtońskiej były następująceistotne. Nowy międzywojenny system stosunków światowych to porządek świata, którego podstawę założyło Porozumienie Wersalskie z 1919 r., a także szereg dokumentów prawnych między krajami. Europejski komponent istniejącego systemu (inaczej zwanego systemem wersalskim) kształtował się w dużej mierze pod wpływem interesów i stanowiska krajów zwycięskich, pomijając interesy przegranych i państw nowo powstałych (w samej Europie – dziewięć krajów), co czyniło tę strukturę wrażliwą na załamanie, m.in. ze względu na żądania jej reformy, i nie pozwalało na długoterminową stabilizację w sprawach światowych.

Negatywna odpowiedź Stanów Zjednoczonych na to pytaniejeśli chodzi o pracę w istniejącym systemie, izolacja Rosji Sowieckiej i jej antyniemieckie nastawienie sprawiły, że była to machina słabo stabilna i nie wąsko ukierunkowana. Z tego powodu możliwość wybuchu nowego konfliktu światowego w najbliższej przyszłości stawała się coraz większa. Stany Zjednoczone stały się potężnym krajem i złamały dotychczasowy porządek. Trudne dla Niemiec punkty pokoju wersalskiego (wysokość reparacji itp.) uraziły społeczeństwo i wzbudziły odwetowe tendencje emocjonalne, co stało się jedną z przyczyn przejęcia władzy przez faszystów, którzy rozpoczęli nową krwawą wojnę wojna światowa.

system wojskowo-polityczny Waszyngtonu,pokrycie regionu Oceanu Spokojnego stanowiło znacznie większą równowagę, ale nie była też idealna. O jej niestabilności zadecydowała niejasność formacji politycznej Chin, militarny charakter rozwoju polityki zagranicznej Japonii, izolacjonizm polityki USA i inne istotne czynniki.

Inną typową cechą rodzącego się systemu wersalskiego były aspiracje antyradzieckie. W wielu miejscach za dyplomatyczną uprzejmością ujawniała się krwiożerczość obu krajów wobec Rosji Sowieckiej.

Największy zysk ze stworzonego Wersalusystemy zostały przejęte przez Anglię, Francję i USA. W tym czasie w Rosji trwała wojna domowa, którą wygrali komuniści. Początkowo próbowali nawiązać stosunki dyplomatyczne z sąsiednim Afganistanem, z nowo powstałymi krajami bałtyckimi i Finlandią. Podjęto próbę poprawy stosunków dyplomatycznych z wrogą Polską, jednak Piłsudski przeprowadził jawnie antyradzieckie działania, wojsko polskie znalazło się na terytorium sąsiedniej Ukrainy. W odpowiedzi komunistyczna Rosja próbowała ponownie zaanektować te dwie części dawnej Rosji carskiej, jednak Polacy stawiali opór, a ZSRR poniósł poważną klęskę, w wyniku której rząd bolszewicki był zmuszony dojść do porozumienia z Polską. Kraj ten zachował część terytorium ZSRR.

Traktaty podpisane w okresie powojennymnastąpiło w związku z szeregiem problemów w treści porozumień mających na celu wyeliminowanie sprzeczności w niektórych regionach Ziemi. Pod tym względem Waszyngton był zarówno kolejną częścią Wersalu, jak i początkiem jego przemian. Choć system stworzony podczas Konferencji Wersalsko-Waszyngtońskiej bardzo szybko pokazał swoją niemoc, to jednak przyczynił się do stabilizacji, choć przejściowej.

Potem porządek świata znów zaczął się chwiać.Tym razem jest to nie mniej istotne. Pokolenie później (a nawet trochę mniej) wybuchła nowa wojna, a agresorem ponownie stały się Niemcy. Znów sprzeciwiła się Rosja Radziecka. „Nowy Porządek” upadł. Świat zamarł w oczekiwaniu, ale wojna okazała się znacząca, chociaż nikt nie spodziewał się powtórki okropności I wojny światowej. System Wersal-Waszyngton upadł na zawsze. Po zaprowadzeniu pokoju zupełnie inni ludzie rządzili światowym prawem i porządkiem.