Tytuł sekretarza stanu jest zwykle używany wna całym świecie, aby wskazać średnie lub wysokie stanowisko w rządzie. Lista jego obowiązków i uprawnień różni się w zależności od kraju. Rządy niektórych stanów mają nie jednego, ale kilku sekretarzy stanu. W wielu przypadkach osoba na tym stanowisku jest szefem agencji centralnej lub organu federalnego. W wielu krajach sekretarz stanu jest zastępcą ministra. Ale w Stanach Zjednoczonych ta pozycja jest jedną z najważniejszych w rządzie.
Pojawienie się tytułu w Rosji
W tym okresie pojawiło się stanowisko sekretarza stanupanowanie Katarzyny II. Tytuł ten przyznano osobistym mówcom cesarza, który miał prawo kontaktować się z nim bez uzyskania uprzedniej zgody. Byli powiernikami monarchy i wykonywali osobiste zadania królewskie. Jeśli cesarz wydał ustne instrukcje, sekretarz stanu ogłosił je swemu orszakowi i dworzanom.
Od Aleksandra I do Mikołaja II
Od początku XIX wieku ten tytuł honorowyzostał przydzielony tylko decyzją podjętą bezpośrednio przez monarchę. Jego właścicielami byli wysoko postawieni dostojnicy cywilni. W 1810 r. W Imperium Rosyjskim powstała Rada Państwa. Stało się to w ramach liberalnego programu reform rządu. Funkcjonował jako najwyższa instytucja ustawodawcza w kraju.
Organ doradczy miał specjalneSekretarz stanu. Był to urzędnik, do którego obowiązków należało przyjmowanie petycji i skarg kierowanych do cesarza. Był najbardziej wpływową osobą w Radzie Państwa, gdyż określał zakres zagadnień związanych z kompetencjami tej instytucji. Sekretarz stanu miał do dyspozycji asystentów powoływanych na osobiste polecenie monarchy. Ich zadaniem było monitorowanie działalności wydziałów Rady Państwa.
Zarządzanie Finlandią
Nie wszystkie części Imperium Rosyjskiego miały to samostatus. Finlandia była jego częścią, zachowując pewien poziom lokalnej autonomii. Istniał oddzielny dział administracji terytorium o specjalnym statusie. Na jej czele stał sekretarz stanu powołany przez zakon cesarski. W większości przypadków osoby na tym stanowisku były pochodzenia fińskiego. Urzędnik zajmujący to stanowisko przekazywał swoje raporty i raporty bezpośrednio cesarzowi. Oficjalna rezydencja sekretarza stanu ds. Fińskich znajdowała się w Petersburgu.
Kto zajmował tę pozycję w Imperium Rosyjskim
Z reguły ten tytuł został przyznanyministrów, którzy cieszyli się wyłącznym zaufaniem monarchy. Zgodnie z ustawą wydaną w 1842 r., Tytuł sekretarza stanu podniósł pozycję jego właściciela wyżej niż innych urzędników tego stopnia. Zazwyczaj tego tytułu nie otrzymywali urzędnicy, którzy zajmowali stanowisko poniżej ministra. W 1900 roku łączna liczba sekretarzy stanu w imperium wynosiła 27. Na rozkaz króla stworzono specjalny napierśnik dla posiadaczy tego tytułu.
W Federacji Rosyjskiej
Obecna definicja tego stanowiska jest silnaróżni się od przedrewolucyjnej. W dzisiejszej Rosji wiceminister nazywany jest sekretarzem stanu. Odpowiada za koordynację prac legislacyjnych. Do obowiązków Sekretarza Stanu należy także utrzymywanie kontaktów z szeregiem organów państwowych i publicznych. Stanowisko zostało ustanowione dekretem rządowym z 1994 roku.
W Stanach Zjednoczonych Ameryki
Oficjalny tytuł Sekretarza Spraw Zagranicznych Stanów Zjednoczonychdosłownie przetłumaczone z angielskiego brzmi jak „sekretarz stanu”. Jest szefem departamentu polityki zagranicznej i ma większe uprawnienia niż koledzy z innych krajów. Minister spraw zagranicznych zajmuje trzecie miejsce w hierarchii władzy. Jego kandydaturę wybiera Prezydent i zatwierdza Senat.
W Wielkiej Brytanii
W Wielkiej Brytanii jest nim sekretarz stanuminister, który kieruje departamentem rządowym i odpowiada za jego pracę. Prawo brytyjskie przewiduje istnienie tylko jednego takiego stanowiska w strukturze rządowej. W praktyce jednak Wielka Brytania ma kilku sekretarzy stanu, którzy kierują działalnością różnych ministerstw.
W Watykanie
Pod Stolicy Apostolskiej najwyższy jest Sekretarz Stanustanowisko administracyjne, które może zajmować tylko kardynał Kościoła rzymskokatolickiego. Odpowiada za działalność polityczną i dyplomatyczną Watykanu. Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej może być postrzegany jako premier tego suwerennego miasta-państwa. Kandydata na to stanowisko wybiera bezpośrednio papież. Posługa watykańskiego Sekretarza Stanu kończy się po śmierci lub abdykacji Papieża i rozpoczęciu okresu „pustego tronu”.
