Dobrze, jeśli doświadczony zbieracz grzybów jedzie do lasu.Wie, czego szuka i nie popełnia niebezpiecznych błędów. Ale jeśli doświadczenie „cichego polowania” nie wystarczy, powinieneś uzyskać jak najwięcej informacji od ekspertów lub na odpowiednich stronach. Aby nie utopić się w oceanie informacji, zapytaj o grzyby znajdujące się w Twojej okolicy. Na przykład, jakie grzyby rosną na pniakach? Nie wiesz, więc spójrzmy razem.
Leśni sanitariusze i szkodniki
Nadchodzi mężczyzna w lesie i ostrożnie się rozglądaziemia pod twoimi stopami. Istnieje duża liczba jadalnych i trujących grzybów. Ale jeśli podniesiesz oczy nieco wyżej, zauważysz, że niektóre rodziny grzybów wolą drewno niż glebę. Co więcej, zarówno żywe drzewa, jak i martwe pnie, martwe drewno i martwe drewno.
Грибы на пнях и сухостое, например, выполняют funkcja sanitariuszy. Ich grzybnia aktywnie się rozwija i żeruje na pozostałościach drzewnych. Stopniowo, choć bardzo powoli, martwe drewno jest niszczone, uwalniając ziemię do nowego wzrostu.
Oprócz przydatnych sanitariuszy w lesie są grzyby,którzy żyją na żywych drzewach. Zarodniki wnikają do środka poprzez uszkodzenia kory lub korzeni i stopniowo niszczą drzewo, niszcząc je od wewnątrz i odbierając pożywne soki. Te grzyby są szkodliwe dla lasów.
Jadalne - niejadalne
W dzieciństwie wielu grało w tę grę, wykrzykując nazwy jadalnych lub niejadalnych przedmiotów. Ale błąd w grze może wywołać tylko przyjacielski śmiech, a błąd w lesie może doprowadzić do poważnego zatrucia.
Grzyby leśne dzielą się na kilka kategorii. Można je sklasyfikować jako jadalne, lekko trujące (konwencjonalnie jadalne) i silnie trujące. Nie ma jednoznacznych oznak, że grzyb można zjeść. Może wyglądać jak apetyczny obrazek, ale jest trujący lub wygląda jak okropny muchomor, ale bezpieczny i smaczny. Najbardziej właściwą opcją jest przestudiowanie i dokładne rozważenie jadalnych grzybów w twoim lesie. A w przyszłości tylko je zbieraj. Ta zasada obowiązuje również w momencie zbierania grzybów na pniakach.
Rodzaje grzybów na pniakach. Pstrokate polipory
Wiele odmian tego grzyba ma dobre właściwościreputacja. Pstrokatemu grzybowi krzesiwa popularnie nadawano delikatną nazwę - tłuczek. To wczesny grzyb, możesz go zbierać od maja. Preferuje szczątki drzewne z drzew liściastych, ale może również pojawić się na żywych roślinach.
Ten grzyb powinien być zbierany tylko w młodym wieku. Generalnie nie warto zbierać starych, gromadzą one różne szkodliwe substancje z gleby, wody i powietrza. Młode, różnobarwne polipory mają smaczny i delikatny miąższ. Są pachnące i mięsiste, co sprawia, że potrawy z grzybów są szczególnie smaczne. Ale stary grzyb sztywnieje i nadaje się tylko do rosołu, ale po ugotowaniu będzie musiał zostać wyrzucony. Polypore bardzo szybko się starzeje, ale daje kilka zbiorów w sezonie.
Tinder fungus siarkowo-żółty
Ludzie nazywają te grzyby rosnące na pniachciasto na czarownicę. Wystają z pni jak powodzie. Pomimo przerażającej nazwy grzyb jest jadalny i dość smaczny, ma jasnożółty kolor, jest bardzo delikatny i miękki. Smakuje jak puszysty omlet. Ale gdy tylko grzyb stwardnieje, nie można już jeść tego grzyba hubkowego.
Trojanek
Te grzyby na pniakach mają nieco przerażający wygląd. Są gęste, krwawe, a na przekroju przypominają kawałek surowej wątroby. Grzybnia wątrobowca zasiedla drzewa liściaste, głównie dęby lub kasztany. Do zbioru nadają się tylko młode grzyby, które z wiekiem twardnieją i tracą smak. Nawiasem mówiąc, smażona wątróbka jest trochę kwaśna i okazuje się chrupiąca.
Miodowy agaric
Kiedy grzybiarze są pytani o to, które grzybyrosną na pniakach, reagują prawie w ten sam sposób. Przynajmniej pierwsze imię to grzyby miodowe, ale dalej lista może się różnić. Ale grzyb miodowy nie jest specyficznym rodzajem grzyba, ale nazwą całej grupy, w której gromadzeni są przedstawiciele różnych rodzajów i rodzin. W rzeczywistości nazwa „muchomor miodowy” jest uważana za popularną i wskazuje na miejsce, w którym rośnie grzyb. Grzyby obejmowały następujące rodzaje:
- Grzyb miodowy jest prawdziwy.Ma miodowo-żółtą lub zardzewiałą czapkę, ale niektóre rodziny są zielonkawo-żółte lub brązowe. U młodych przedstawicieli czapka jest kulista, z rzadkimi łuskami, u dojrzałych przedstawicieli jest płaska z małym guzkiem. Inna nazwa to miód jesienny.
- Grzyb zimowy.Pojawia się w październiku, może pojawić się przed początkiem grudnia. Ciepła zima wcale nie znika. Ma nieco oślizgłą czapkę, ale to nie psuje smaku. Kapelusz jest jasnobrązowy lub żółto-pomarańczowy. Krawędzie mogą wyglądać na paski, ponieważ dolne płytki są widoczne przez cienki miąższ.
- Letni grzyb miodowy. Posiada lekko pofałdowaną skuwkę, falującą ku krawędzi. Kolor kapelusza jest czerwonawy lub czerwono-brązowy. Te grzyby są jadalne i smaczne. Pojawia się w lesie pod koniec maja, występuje do końca jesieni. Dojrzałe grzyby tracą kulistość i stają się całkowicie płaskie. Na powierzchni nie ma łusek.
- Grzyb miodowy. Gatunek ten rośnie na trawie, a nie na pniakach jak inne grzyby.
Odmiany boczniaka: ostrygowy, rogowaty, płucny, późny
Koneserzy z pewnością napełniają swoje kosze jeszcze jednympyszne trofeum. To grzyby na pniu, które nazywają się boczniak i są bardzo popularne wśród zbieraczy grzybów. Boczniaki można uprawiać w lesie lub uprawiać komercyjnie. Te grzyby są podzielone na kilka typów:
- Boczniak ostrygowaty, pospolity. Ich owocniki są ze sobą w bliskim kontakcie i ustawiają się w jednej linii na kilku piętrach. Nogi są bardzo krótkie, a czapki zwykle ciemnoszare lub brązowe. Istnieją kolonie jasnobeżowych grzybów. Nazwa wskazuje na podobieństwo rodziny grzybów do dużej kolonii ostryg. Grzyb jest odporny na zimno.
- Boczniak ostrygowaty w kształcie rogu. Grzyby te rosną na pniach w dużych koloniach, jak grzyby miodowe. Wyróżniają się długą nogawką, umieszczoną poza środkiem czapki. Kolor jest zawsze jasny, złoty lub beżowy. Płytki pod czapką przechodzą do nogi i wyglądają jak swetry. Gatunek nie jest często używany do uprawy. Grzyb źle znosi zimno, a okres owocowania jest krótszy.
- Boczniak ostrygowaty. Rodzina tworzy duże skupisko owocników. Nogi tych jadalnych grzybów rosnących na pniach są krótkie, położone bliżej krawędzi kapelusza. Boczniak ma najdelikatniejszy miąższ, a poza tym jest dość elastyczny.
- Boczniak ostrygowaty późno. Ten grzyb bardzo różni się od innych rodzajów boczniaków. Posiada warstwę miękką jak żelatyna pod czapką. Kolor - zielonkawo brązowy lub jasnobrązowy. Płytki są tylko pod czapką, nie przechodzą na nogę. Ale smak grzyba nie jest zbyt przyjemny. Pozostawia gorzki posmak i gumowatą miazgę. Ale nawet te boczniaki mają swoich miłośników.
Na specjalnych farmach, a nawet w domkach letniskowychboczniaki na pniach dają stabilne zbiory aż do mrozów. W zimnych porach roku kikuty można przenosić do wyposażonych pomieszczeń. A na skalę przemysłową boczniaki uprawiane są na specjalnym podłożu.
Recenzje grzybów na pniakach
Na różnych forach można znaleźć recenzje na tematulubione dania z grzybów leśnych. Ale wielu narzeka, że grzyby na pniakach są niezasłużenie pozbawione uwagi. Na przykład niektórzy ludzie są całkowicie nieświadomi obecności grzybów tłuczkowych, chociaż robią pyszne i satysfakcjonujące potrawy, które rodziny przygotowują od wielu pokoleń.
Inni grzybiarze pozostawiają podziwiające recenzje o pierwszych zbiorach miododajników. Nigdy wcześniej nie widzieli, jak pięknie rosną te grzyby jesienią.
Na przykład w regionie moskiewskim wielu miłośników „ciszy”polowania "letnie grzyby zbierane są przez całe lato i większość jesieni. Mimo, że ich kapelusz jest trochę wodnisty, grzybiarze je uwielbiają. Są smaczne i bardzo pięknie rosną. To tylko potęguje entuzjastyczne reakcje na ten bezpretensjonalny handel. Zbieranie takich grzybów jest nie tylko ekscytujące, ale także lekkomyślnie.
Doświadczeni grzybiarze dobrze wiedzą, czym mogą być grzybydo jedzenia, a których warto się bać. Niepożądane jest zbieranie nieznanych gatunków. Toksyny zawarte w trujących grzybach mogą być śmiertelne, dlatego podczas zbierania należy zachować szczególną ostrożność.
