Boris Barnet - aktor, reżyser, scenarzysta,kaskader. Większość jego filmów jest dziś mało znana. Wiele dzieł filmowych Barneta zostało zaprojektowanych w duchu socrealizmu i według współczesnych krytyków są to filmy „na zamówienie”, „prymitywne”. Niektóre zdjęcia zostały zrobione z dużego ekranu w czasach radzieckich.
Wczesne lata
Barnet Borys Wasiliewicz urodził się w 1902 roku (18 lat)Czerwiec) w Moskwie. Jego przodkowie byli całkowicie rzemieślnikami. Barnets był właścicielem małej drukarni, która była przekazywana od dziadka do ojca, od ojca do syna. Jednak Boris Barnet nie wszedł do firmy rodzinnej. Nie tylko dlatego, że postanowił połączyć swoje życie ze sztuką, ale także dlatego, że w 1917 r. Doszli do władzy bolszewicy, a drukarnia została znacjonalizowana.
W 1920 roku Boris Barnet zgłosił się na ochotnika do Armii Czerwonej. Przybył na front południowo-wschodni, służył jako pielęgniarka w szpitalach. Dwa lata później, po zranieniu, został wysłany do Moskwy na leczenie.
Debiut filmowy
Przyszły aktor i reżyser ukończył szkołę wojskowąwychowanie fizyczne, po czym został zapisany do personelu instytucji edukacyjnej jako nauczyciel boksu. Wystąpił także na ringu. Na jednym z meczów reżyser Boris Lev Kuleshov zwrócił uwagę na Borysa Barneta i zaprosił go do roli jednego z bohaterów w swoim filmie.
Ta praca filmowa dotyczyła Borisa Barneta, fotktóry jest przedstawiony w artykule, zadebiutował i odegrał znaczącą rolę w jego losie. Po nakręceniu filmu Kuleshova bohater tego artykułu postanowił zostać profesjonalnym aktorem. Ukończył State College of Cinematography, a następnie napisał scenariusz i zabrał go do działu Mezhrabpomfilm. Początkującemu pisarzowi nie płacono pieniędzy, ale podobał mu się scenariusz. A kilka miesięcy później Boris Barnet napisał scenariusz do filmu „Miss Mend”.
Kariera reżysera
W latach dwudziestych Boris Barnett wystartował kilkafilmy. Jednocześnie nie zrezygnował z zawodu aktora. Stworzył film „Dziewczyna z pudełkiem”, który oddał atmosferę NEP. Obraz zawiera ironię, teksty i ekscentryczny bufon. Na początku lat trzydziestych radziecki reżyser stworzył kilka filmów dokumentalnych. Wśród nich: „Fortepian”, „Live affairs”, „Produkcja instrumentów muzycznych”. Wszystko to obrazy, o których wiedzą dziś tylko eksperci filmowi.
W 1933 roku Boris Barnet nakręcił film „Przedmieścia”,opowiadanie o pierwszej wojnie światowej. Film pokazuje życie prowincjonalnego miasta w ostatnich latach imperium rosyjskiego. Reżyser zastosował innowacyjne techniki edytorskie w tamtych czasach, przedstawił ówczesnemu widzowi motyw wojskowy z zupełnie nieoczekiwanej strony. W jego malarstwie przeplatają się motywy liryczne i epickie. W 1934 r. Film Barnet otrzymał Puchar Mussoliniego - główną nagrodę na festiwalu w Wenecji (do 1942 r.).
Podczas wojny
Na rok przed wybuchem drugiej wojny światowej Boris Barnet nakręcił film„The Old Rider” według scenariusza Nikołaja Erdmana i Michaiła Volpina. Zdjęcie mówi o dżokerze uciekającym przed awariami na polu zawodowym do swojej rodzinnej wioski. Premiera filmu odbyła się na początku 1941 roku. Krytycy pozytywnie wypowiadali się o filmie Barneta, nazywając go pierwszą prawdziwą komedią dźwiękową w ZSRR. Ten film został wydany na dużych ekranach dopiero w 1959 roku.
Podczas wojny Boris Barnet, podobnie jak innireżyserzy pracowali nad tworzeniem filmów mających na celu podniesienie heroicznego ducha obywateli radzieckich. W tym czasie powstał obraz „Jedna noc”, o którym mało kto dziś pamięta. W 1942 roku Barnet wyreżyserował komedię Glorious Minor. Zaledwie dwa lata po zakończeniu wojny stworzył wyczyn harcerski, popularny wśród sowieckich widzów od ponad roku. To właśnie ten film położył podwaliny pod tradycje heroicznych filmów przygodowych w ZSRR.
Filmy z lat 50
Filmy, które stworzył w latach pięćdziesiątychBarnet, krytycy nie byli już tak wysoko oceniani. W 1959 roku wyreżyserował dramat Annushka. Ten film jest jednym z niewielu, który cieszył się powodzeniem publiczności. W 1957 roku powstał obraz „Wrestler and the Clown”. Jean-Luc Godard bardzo wysoko ocenił pracę sowieckiego reżysera. Ostatni start Borisa Barneta, którego filmografia obejmuje ponad czterdzieści dzieł, miał miejsce na początku lat sześćdziesiątych. Właśnie wtedy ukazała się komedia „Alyonka” oparta na historii Siergieja Antonowa.
Ostatnie lata
W latach 60. Boris Barnett pracował trochę.Często przenosił się z miasta do miasta. W 1963 r. Złożył list rezygnacyjny z Mosfilm. Po pewnym czasie reżyser został zaproszony do studia filmowego w Rydze, gdzie rozpoczęły się prace nad filmem „Conspiracy of Ambassadors”.
Boris Barnet zmarł tragicznie podczasokres przygotowawczy do kręcenia tego filmu. Sowiecki dyrektor popełnił samobójstwo 8 stycznia 1965 r. W swoim umierającym liście pisał o zmęczeniu, starości oraz o tym, że stracił wiarę w siebie, bez którego nie można pracować ani żyć. Boris Barnet jest pochowany w Rydze na leśnym cmentarzu.
Radziecki reżyser i scenarzysta był trzy razy żonaty. Od ostatniego małżeństwa nadal miał córkę Olgę Barnet, aktorkę znaną z filmów Solaris i Poirot's Failure.
