Folklor - co to jest? Kluczowe cechy

Nie ma na świecie ani jednej osoby, która by tego nie zrobiłaLubiłem opowieści ludowe, piosenki i tańce. Można w nich znaleźć wszystko - spontaniczność, błyskotliwy humor, najsubtelniejszy smutek i brawurową radość. I prawdopodobnie najważniejszą rzeczą, która przyciąga do nich współczesnego człowieka, jest niepowtarzalny urok starożytności i pewien nostalgiczny aromat głębokiej starożytności. A więc folklor - co to jest i jakie są jego główne cechy?

Podstawowa definicja

Twórczość zbiorowa nazywa się folkloremludzi, wyrażający ich światopogląd i ideały, a także stanowiący pełne odzwierciedlenie ich mentalności. Zwykle jest to tylko twór ustny - eposy, opowieści, przysłowia, spiski, zagadki. Zastanawiając się nad tym, czym jest folklor, nie sposób nie wspomnieć o samym znaczeniu tego słowa. Przetłumaczone „ludowa wiedza” - dosłownie „mądrość ludowa” lub „wiedza ludowa”. Termin ten został ukuty przez angielskiego badacza Williama Thomsa w 1846 roku.

W naszym kraju ogromny wkład w badanie tegowielu oświeconych ludzi przyczyniło się do dziedziny kultury - M. Łomonosow, A.S. Puszkin, G. Derzhavin, N. Roerich, I.I. Shishkin i wielu innych pisarzy, artystów, historyków i naukowców. Po rewolucji Maxim Gorky poświęcił wiele uwagi kwestii folkloru - co to jest. To dzięki temu głównemu pisarzowi proletariackiemu rozwinęły się główne problemy folkloru sowieckiego.

Główne cechy

A więc folklor - co to jest i co to jestoznaki? Główne cechy wyróżniające sztukę ludową można nazwać niepisaniem, gadatliwością, oczywiście, zbiorowością i głęboką tradycją. To właściwie jedyny obszar kultury, na który państwo i władza nie mogą mieć absolutnie żadnego wpływu. Przez wieki opowieści, eposy i legendy były przekazywane z ojca na syna. Oprócz sfery literackiej mentalność i tradycja przejawiają się we wszystkich innych obszarach sztuki ludowej - w tańcu, muzyce itp.

Podstawowe odmiany i gatunki folkloru

Główne gatunki literackiej sztuki ludowej można przypisać epopei, zagadce, przysłowiu i lamentacji.

Dominują tradycja ustna, taniec, rzemiosło i pieśniodmiany folkloru właściwego. Jednocześnie warto podkreślić także jego rytualne typy. Ta dziedzina sztuki ma zwykle pogańskie korzenie i przejawia się jako rodzaj sprzeciwu wobec nowej religii. Jednak nie zawsze tak jest. Na przykład w latach ZSRR, kiedy jakiekolwiek kulty były zakazane, bardzo mocno pokazał się chrześcijański folklor rytualny. W tym świetle sztukę ludową można uznać za odzwierciedlenie nawet jakiejś konfrontacji zwykłych ludzi z władzą i kimkolwiek.

Dzieła folklorystyczne odzwierciedlają doświadczenietysiąclecia. I niezależnie od tego, na jakim etapie rozwoju społecznego znajduje się dany naród, baśnie i eposy są jednym z najcenniejszych źródeł wiedzy o jego historii. Być może rosyjski ulubieniec losu Iwan Głupek, piękna Wasilisa, złoczyńca Kościej Nieśmiertelny, grecki Prometeusz i Herkules, niemiecka Freya, skandynawskie trolle itp. są w stanie opowiedzieć o tym, jakie wydarzenia miały miejsce na ziemi w starożytności, znacznie więcej, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka.