Chwalebny Petersburg jest bogaty w muzea.Czasami dość niezwykłe! Wśród nich znajduje się okręt podwodny muzeum S-189. Ten statek działał od dawna i odwiedził wiele kampanii wojskowych. To właśnie ten okręt podwodny S-189 uczestniczył w testach nowej broni na poligonie wojskowym jeziora Ładoga. Służyła wiernie od marca 1954 r. Do 1990 r. - ponad trzydzieści pięć lat. Tysiące okrętów podwodnych - oficerów, brygadzistów, marynarzy - służyło na jego pokładzie. A dzisiaj okręt podwodny S-189 pracuje, podnosząc młodsze pokolenie w gotowości do obrony swojej ojczyzny.
Jak powstało muzeum
To wydarzenie z pewnością wyda się bolesnedaleko od floty okrętów podwodnych, kiedy statek, który służył przez trzydzieści pięć lat, psuje się i staje się żartem, w którym powoli umiera, zapomniany i opuszczony przez wszystkich. Żaden smutniejszy spektakl niż cmentarz na statku ...
Stało się to tym razem: okręt podwodny S-189 umierał na molo w porcie Kronstadt przez całe dziewięć lat. A w 1999 r. Ostatecznie stracił pływalność i zatonął tam, w porcie handlowym.
I pozostałaby na dole, gdyby nie toszczęśliwa okazja dla niej, która pomogła jej wrócić do życia i wypełniła kabiny i pokłady ludźmi, którzy nigdy więcej jej nie opuszczą. Okręt podwodny S-189 w Petersburgu otrzymał drugie życie, które otrzymał od byłego okrętu podwodnego Andrei Artyushin: wziął na siebie wszystkie koszty materiałowe związane z naprawą i przygotowaniem statku. Łódź została podniesiona z dna, umieszczona w doku rośliny Kanonersky i stopniowo odzyskała dawną walkę i surowy wygląd.
Nasyp porucznika Schmidta
Okręt podwodny został gruntownie naprawiony, odnowionywnętrze, zapewnił jej miejsce na skarpie porucznika Schmidta. I długo nie zastanawiali się, co dalej z tym zrobić. 18 marca 2010 okręt podwodny S-189 w Petersburgu stał się prywatnym muzeum. Ten dzień można uznać za drugie urodziny, dlatego dla noworodka zorganizowano nowe wakacje!
Podczas pierwszego wydarzenia odbyła się uroczysta ceremoniaanulowanie karty pocztowej, na której pokazano niesamowite zdjęcie: okręt podwodny S-189 na paradzie morskiej! W całej okazałości przedstawił go artysta-malarz morski A. Zaikin. Rozpoczęło się nowe życie, które już nie przypominało strasznej egzystencji żartu, kiedy łódź została rozerwana na części, plądrując wnętrze i kradnąc sprzęt. Statek został pozbawiony pływalności ze względu na dodatkowy kilogram złomu - przez pięć lat tylko niewielka część kabiny wystawała spod wody.
Pamięć
Muzeum zostało otwarte bardzo, bardzo długo:prawie do samego końca zaufanie do zwycięstwa nie było w pełni. Muzealna łódź podwodna S-189 była remontowana przez cały rok na wyspie Kanonersky (Sankt Petersburg). Lepiej nie pokazywać nikomu zdjęcia z procesu powrotu do zdrowia - serce krwawi ... Ale statek stopniowo był uporządkowany. Kolejny rok musiał zostać spędzony przy ścianie wyposażenia, gdzie trwały prace nad przekształceniem okrętu wojennego w muzeum. Okręt podwodny S-189, który odwiedzający teraz słyszy, jest tylko entuzjastyczny!
To prawda, że goście nie mogli natychmiast wejść na pokład.W 2007 r. Uroczyście podniesiono flagę, co świadczy o niesamowitych wydarzeniach, które wciąż mają miejsce w naszym życiu. Ale status muzeum i jego pierwszych gości dopiero w 2010 roku był w stanie uzyskać okręt podwodny S-189. Zdjęcie z wakacji można pokazać wszystkim - na szczęście!
Jakie są wycieczki
Muzeum prawie całkowicie zgromadziło zespółskładający się z podwodnych, choć byłych, ale prawdziwych profesjonalistów, którzy dobrze znają swoją pracę. I nie tylko mój. Wiedzą wszystko, co przetrwał okręt podwodny S-189, jego historia brzmi podczas wycieczek. A same wycieczki nie są jak inne. Po pierwsze, cywile są w pełni do dyspozycji okrętów podwodnych i muszą natychmiast wypełniać wszystkie nadchodzące polecenia. „Idź do kasy i kup bilet!” - goście odpowiadają, choć nie po raz pierwszy, ale w brawo wojskowej.
To nie jest trasa, ale prawdziwy koncert!To tak, jakbyś znalazł się w wojskowym życiu nasyconym morskim romansem. Konieczne jest, aby goście schodzili na dół, aby dostać się do środka, ponieważ wspinanie nurków jest powszechne dla łodzi podwodnych. A w środku jest bardzo tłoczno! Pułapy większości ludzi nie pozwalają na prawdziwy rozwój. Wszystkie wystające części na górze są starannie owinięte czymś miękkim i nie bez powodu takie przewidywanie - wielu dziękuje za brak siniaków i guzków.
Wrażenia
Pierwszą rzeczą, którą odwiedzający wchodzą w torpedęprzedział na rufie, z którego rozpoczyna się inspekcja muzeum. Szczęście dla tych, którzy wybierają porę dnia, aby dołączyć do radzieckiej floty okrętów podwodnych. Jak już wspomniano, wnętrze jest bardzo zatłoczone, więc pozostaje zadziwiające, jak okręty podwodne mogą działać bezbłędnie szybko w warunkach bojowych. Nawet gdy na trasie jest dziesięć osób, dosłownie nie ma gdzie się zawrócić.
Ale okręt podwodny S-189 spokojnie zawierał56 marynarzy, którzy nie schodzą na brzeg w ciągu godziny, nie wdychają świeżego powietrza, nie prostują się, nie ciągną rąk i nóg we wszystkich kierunkach! Mieszkali w łodzi podwodnej i wykonywali misje bojowe przez wiele miesięcy, nie widząc ziemi nawet w peryskopie. Wymagani są odwiedzający peryskop. Możesz nawet zobaczyć, jak pięknie wygląda Sankt Petersburg na twoich oczach. Kolejny powód, aby odwiedzać muzeum w dni powszednie: w niedziele kolejka na molo będzie bardzo, bardzo długa.
O projekcie i torpedach
O historii okrętów podwodnych tego projektu dla gościopowiadać o wycieczkach. Z przewodnika dowiadujemy się, że S-189 to klasa średnich okrętów podwodnych z silnikiem Diesla z silnikiem elektrycznym Project 613 wyposażonym w torpedy - dwie na rufie i cztery na dziobie. Nawiasem mówiąc, ich budowę prowadzono do 1957 r., A od 1950 r. Udało im się zbudować dwieście piętnaście sztuk - jest to dość imponująca liczba. Nawiasem mówiąc, jest to najpopularniejszy model, którego licencja została sprzedana do Chin, gdzie zbudowano ponad dwadzieścia z nich.
W całości spawana obudowa wydaje się bardzo trwała.Wiele osób zastanawia się, jak ludzie potrafią wydobywać złom. Z ciężkim sercem przewodnicy odpowiadają na takie pytania ... Oczywiście chętniej rozmawiają o projekcie. Te okręty podwodne zostały zaprojektowane z uwzględnieniem rozwiązań technicznych, które niemieccy projektanci znaleźli w swoich najnowszych i niedokończonych modelach. Dotyczy to szczególnie silnika wysokoprężnego i jego działania pod wodą. Na łodzi podwodnej znajduje się siedem przedziałów, inspekcja rozpoczyna się od ostatniej, na rufie, gdzie zainstalowane są torpedy.
Uzbrojenie
Siódmy przedział służy jako schronienie, a drzwi do niego prowadząpo szóste, nieprzeznaczone do wysokiego ciśnienia. Początkowo łodzie tego typu były uzbrojone w uchwyty artyleryjskie: 2M-8, 25-mm bliźniaczy karabin maszynowy przeciwlotniczy, później - podwójne działo, 50-mm SM-24ZIF. Jednak w 1956 r. Pistolety zostały usunięte ze wszystkich łodzi, ponieważ stały się bezużyteczne i tylko zwiększyły wagę. Taka samoobrona już nie pomogła.
Przejście z szóstego przedziału do piątego jest wyposażone w prawdziwą klapę, która może wytrzymać 10 kg na każdy 1 cm2. W piątym przedziale - diesle z rośliny Kolomna37D o mocy 2000 koni mechanicznych i sprężarek do nich. Prawie te same silniki Diesla były w lokomotywach spalinowych Packard. W pierwszej komorze znajdują się aż cztery wyrzutnie torped. Cała pojemność amunicji wynosi 10 jednostek bojowych, z których 4 są gotowe do dotarcia do celu, a 6 pozostaje w rezerwie. Bardziej interesujące torpedy to tylko 16 wiszących łóżek w pobliżu. Żeglarze dosłownie mieszkali w miejscu pracy.
O łodzi
Podczas wycieczki goście nie wyjeżdżajądziwne uczucie nierzeczywistości świata, który pozostał za burtą. I wydaje się, że jest tylko morze, tylko służba. Jest tak prawdopodobnie dlatego, że prawdziwa sytuacja, w której służyli radzieccy okręty podwodne, została odtworzona we wszystkich przedziałach. To takie łodzie strzegły naszego kraju we wszystkich flotach do końca lat 80. XX wieku. Statki te są zarówno zwiadowcami, jak i górnikami, ale ich głównym celem jest niszczenie wrogich transportów i okrętów wojennych.
Pierwsza łódź projektu 613 została wypuszczona na rynek1950 w Gorkim, a po 4 latach pojawił się S-189, jedyna ocalała łódź podwodna. Został zbudowany w Stoczni Bałtyckiej (wówczas Zakład Stoczniowy Ordzhonikidze) na mniej niż sześć miesięcy: we wrześniu 1954 r. Rozpoczęła trudną służbę, którą wykonywała do 1990 r. Przez trzydzieści pięć lat na Morzu Bałtyckim i Oceanie Atlantyckim prowadziła misje bojowe, wielokrotnie była uznawana za najlepszy statek, została nagrodzona wyzwaniem Czerwonego Sztandaru Komitetu Regionalnego Komsomola i wpisana do Księgi Honorowej. W 1978 r. Brał udział w ostrzałach torped i strzelił dokładnie do celu. Łódka odwiedziła zarówno Newę, jak i zbiornik Khimki jako dekorację defilady morskiej. A potem było po wszystkim ...
Różne informacje
To muzeum jest naprawdę wyjątkowe.Odwiedzający odczuwają niewytłumaczalny dreszczyk emocji, gdy wpadają do tego wspaniałego, 18-metrowego pływającego muzeum historii wojskowej. Od razu uczą się tak wielu nowych, tak interesujących, że ich głowy wirują. Dobrze, że informacje wojskowe przewodników są przeplatane ciekawymi historiami o długich podróżach morskich, zabawnych przypadkach z codziennego życia morskiego, które na lądzie wydają się śmieszne lub dziwne. Ale nie tylko gość dowiaduje się o budowie łodzi podwodnej z silnikiem Diesla!
Na przykład chleb.Ten, do którego wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni. Ale jesteśmy przyzwyczajeni do świeżego chleba. Co zrobić z tą długą podróżą? Alkohol pomaga. Nie, nie w marynarzu! Moczono go w chlebie, aby pleśń nie zjadła bochenka przez wiele miesięcy pełnienia obowiązków bojowych przez żeglarzy. Po impregnacji był szczelnie owinięty celofanem. W razie potrzeby bochenek był podgrzewany na piecu, aż cały alkohol wyparuje. Odwiedzający nie wierzą, że po takiej obróbce produkty nie tracą swoich właściwości - zarówno smaku, jak i energii. Z pewnością po wycieczce niektórzy krajowi wycieczkowicze eksperymentowali z alkoholem i chlebem.
I wciąż o sprzęcie
Wszystkie zostaną pokazane odwiedzającym:wszystkie akumulatory, wszystkie krótkofalówki w sterówce łączności radiowej, wszystkie kabiny oficerskie i przedsiębiorstwo kabinowe. Wielu (zwłaszcza mężczyzn w każdym wieku) interesuje się sprzętem elektronicznym: sonarem, stacjami wykrywającymi hałas i celami powierzchniowymi.
Możesz nawet dowodzić w trzecim przedzialecentralne stanowisko dowodzenia, gdzie wcześniej była hydroakustyka z radiometrami i nawigator z peryskopem, skąd pochodziła kontrola głębokości, kursu, wynurzania i nurkowania. Tutaj, na łodzi podwodnej S-189, wszystko jest interesujące - od żyrokompasu i wyrzutni torped po pompę spustową i zegar statku.
Potrzebne informacje
Oficjalnie ta instytucja kulturyo nazwie: Muzeum „Submarine S-189”. Jego adres jest prosty: nasyp porucznika Schmidta, baza marynarki wojennej w Leningradzie, pływające molo, muzeum „Submarine S-189”. Jak dostać się do tego miejsca, można powiedzieć każdemu lokalnemu. Najpierw musisz przyjechać do Petersburga, na przykład pociągiem na stację w Moskwie. Następnie metrem do stacji Vasileostrovskaya, a następnie autobusem nr 1.
Jeśli chcesz zobaczyć miasto w tym samym czasie, toWeź Nevsky Prospekt na trolejbus 5, autobusy 27 i 22 i przejdź na plac Truda. Następnie znajdziesz przyjemny spacer przez most Zwiastowania z dostępem do nasypu porucznika Schmidta. Kasa biletowa jest czynna do 18:00, a muzeum - do 19:00. W poniedziałek i wtorek lepiej nie przyjeżdżać - muzeum ma weekendy. Wszystkie niezbędne informacje można znaleźć na oficjalnej stronie internetowej.
