Używając tego lub innego słowa w mowie potocznej,z reguły przypisujemy mu określone znaczenie związane z określoną sytuacją. Czasami jest kilka takich wartości. Przyjrzyjmy się bliżej, kto jest audytorem? Co oznacza to słowo? Co robi audytor?
Słownik wyjaśniający Efremovej
Ten tłumacz oferuje kilka definicji:
- Audytor to urzędnik, który przeprowadza audyt (kontrolę).
- Na statku wojskowym - osoba ze sztabu dowodzenia, która odpowiada za gospodarkę (teraz to stanowisko zostało odwołane).
- W służbie kolejowej (jej poszczególnych oddziałach) kontroler jest kontrolerem.
W rzeczywistości słowniki Ozhegova i Ushakova zawierają podobne definicje tego słowa.
Znaczenie słowa audytor, jego pochodzenie
To obce słowo, które weszło do języka rosyjskiego,pochodzi od łacińskiego revidere, co oznacza „patrzeć”. Audytor to inspektor, kontroler, audytor, inspektor (zgodnie ze słownikiem synonimów). Osoba upoważniona do przeprowadzenia audytu, badania działalności danej instytucji lub urzędnika (słownik prawniczy, słownik pojęć biznesowych, słownik ekonomiczny).
Co robi audytor?
Wszystko wydaje się być jasne w znaczeniu tego słowa.Teraz o tym, do czego w rzeczywistości biegły rewident jest upoważniony. Najważniejsze jest oczywiście prowadzenie inspekcji (audytów) w różnych organizacjach (głównie państwowych, ale niekiedy prywatnych), badanie działalności określonej osoby (z reguły urzędnika). Ponadto biegły rewident sam nie podejmuje żadnych decyzji. Dokonują tego odpowiednie organy, które mają do tego prawo. Audytor zbiera tylko informacje - dobre lub złe - i składa raport z wykonanej pracy, na podstawie którego są już podejmowane decyzje. Dlatego jeśli czynność jest prowadzona zgodnie z ustalonymi normami, nie powinieneś bać się inspektora, ponieważ wszystko jest u Ciebie w porządku! Jednak w rzeczywistości wszystko jest znacznie bardziej skomplikowane.
Program komputerowy
A także „Inspektor” jest takim elektronikiemprogram, który pamięta stan komputera osobistego, monitoruje zmiany plików w systemie i zgłasza użytkownikowi ważne lub podejrzane działania.
Praca literacka
A także „Generalny inspektor” to najsłynniejsza komedia Gogola.Pisarz ukazał w nim życie i zwyczaje małego miasteczka N, rodzaj modelu państwa w miniaturze. Tu, jak w kropli wody, odbiły się wszystkie występki i nadużycia urzędników i biurokratów ówczesnej Rosji: przekupstwo, defraudacja, kradzież. Wszystko to bezlitośnie potępia Gogola w jego twórczości. Jednym z głównych bohaterów spektaklu o tym samym tytule jest inspektor, mały człowieczek Chlestakow, którego wszyscy z jakiegoś powodu biorą za ważnego inspektora, urzędnika z samego Petersburga, rzekomo wszechmocnego i dysponującego nieograniczoną władzą. Więc wszyscy po kolei narzekają na siebie nawzajem, starają się go uspokoić i uspokoić na każdy możliwy sposób.
Krytycy nazwali sztukę wersją rosyjskąsprawiła (i zmusza) do spojrzenia na siebie wszystkimi oczami. Nie bez powodu N.V. Gogol przyjął znane przysłowie o lustrze i twarzy jako motto dzieła.
Współcześni audytorzy
Od napisania sztuki minęło wiele lat.lat, ale niewiele się zmieniło w stosunkach większości biurokratycznej wspólnoty. Wszystkie te same łapówki są brane (i wręczane), czasami rozkwita ta sama defraudacja państwa, to samo łakomstwo na wyższych urzędnikach i niegrzeczny, bezwstydny stosunek do wszystkich niższych rangą. Do ogólnej listy być może dodano: fałszowanie wyborów, zakulisową walkę klanów biznesowych, korupcję dziennikarstwa, cenę zakupu posłów. Podsumowując, chciałbym wyrazić wiarę w nadchodzącą uczciwość audytorów z różnych stron i że audytorzy kiedyś przestaną się ich bać.
