Философия – наука древняя.Powstał podczas systemu niewolników. Co ciekawe, jakoś natychmiast w krajach takich jak Chiny, Indie i Grecja. Historia nauki ma ponad 2500 lat. W tym okresie powstało wiele różnorodnych ćwiczeń odzwierciedlających poziomy rozwoju politycznego, społecznego i gospodarczego społeczeństwa. Poznaj różne dziedziny filozofii, oczywiście interesujące i ważne. Ale wszystkie prowadzą do kamienia węgielnego - problemu bytu i świadomości.
Różne sformułowania jednego problemu
Początkowe pytanie filozofii, na którymwszystkie kierunki są oparte, sformułowane w różnych wersjach. Związek między bytem a świadomością jest problemem korelacji ducha i natury, duszy i ciała, myślenia i bytu itp. Każda szkoła filozoficzna szukała odpowiedzi na pytanie: co jest pierwotne - materia lub świadomość? Jaki jest stosunek myślenia do bycia? Taki stosunek wśród niemieckich myślicieli Schellinga i Engelsa otrzymał nazwę głównego pytania filozofii.
Znaczenie tego problemu jest takiejego prawidłowa rozdzielczość zależy od konstruowania całościowej nauki o miejscu osoby w otaczającym ją świecie. Umysł i materia są nierozerwalne. Ale jednocześnie ta para przeciwieństw. Świadomość jest często nazywana duchem.
Dwie strony tego samego problemu
У главного философского вопроса:„Co jest pierwotne - materia czy świadomość?” - są chwile - egzystencjalne i poznawcze. Innymi słowy, strona ontologiczna polega na znalezieniu rozwiązania głównego problemu filozofii. Istotą strony poznawczej lub epistemologicznej jest rozwiązanie problemu poznania lub nie poznania świata.
Rozróżnia się cztery główne kierunki w zależności od tych dwóch stron. Jest to pogląd fizyczny (materializm) i idealistyczny, doświadczony (empiryzm) i racjonalistyczny.
Ontologia ma następujące kierunki: materializm (klasyczny i wulgarny), idealizm (obiektywny i subiektywny), dualizm, deizm.
Stronę epistemologiczną reprezentuje pięć obszarów. To jest gnostycyzm, a później agnostycyzm. Trzy kolejne - empiryzm, racjonalizm, zmysłowość.
Linia Demokryta
W literaturze materializm jest często nazywany liniąDemokryt. Jego zwolennicy uważali prawidłową odpowiedź na pytanie, co jest najważniejsze - materia lub świadomość, materia. Zgodnie z tym postulaty materialistów są następujące:
- materia naprawdę istnieje i jest niezależna od świadomości;
- materia jest autonomiczną substancją; potrzebuje tylko siebie i rozwija się zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym;
- świadomość to zdolność do odzwierciedlenia siebie, która należy do wysoce zorganizowanej materii;
- świadomość nie jest niezależną substancją, jest bytem.
Wśród filozofów-materialistów, którzy stawiają główne pytanie o to, co jest pierwotne - materię lub świadomość, możemy wyróżnić:
- Demokryt
- Thales, Anaximander, Anaximenes (Miletus School);
- Epikur, Bekon, Locke, Spinoza, Didro;
- Herzen, Czernyszewski;
- Marks, Engels, Lenin.
Pasja do natury
Osobno podkreślaj wulgarny materializm. Jest reprezentowany przez Fochta, Moleshotta. W tym kierunku, kiedy zaczyna się mówić o tym, co pierwotne - materii lub świadomości, rola materii jest absolutyzowana.
Filozofowie są zainteresowani badaniem materiałuz wykorzystaniem nauk ścisłych: fizyki, matematyki, chemii. Ignorują świadomość jako byt i jego zdolność wpływania na materię. Według przedstawicieli wulgarnego materializmu ludzki mózg wydaje myśli, a świadomość, podobnie jak wątroba, uwalnia żółć. Ten kierunek nie uznaje jakościowej różnicy między umysłem a materią.
Według współczesnych badaczy, kiedypowstaje pytanie, że to, co pierwotne - materia lub świadomość, filozofia materializmu, opierając się na naukach ścisłych i przyrodniczych, logicznie potwierdza swoje postulaty. Ale jest też słaba strona - skromne wyjaśnienie istoty świadomości, brak interpretacji wielu zjawisk świata. Materializm panował w filozofii Grecji (epoka demokracji), w stanach Hellenów, w Anglii XVII wieku, we Francji XVIII wieku, w krajach socjalistycznych XX wieku.
Linia Platona
Идеализм называют линией Платона.Zwolennicy tego nurtu wierzyli, że świadomość jest podstawowa, materia jest drugorzędna w rozwiązywaniu głównego problemu filozoficznego. Idealizm wyróżnia dwa autonomiczne kierunki: obiektywny i subiektywny.
Przedstawiciele pierwszego kierunku - Platon,Leibniz, Hegel i inni. Drugi był wspierany przez filozofów takich jak Berkeley i Hume. Założyciel obiektywnego idealizmu uważa się za Platona. Poglądy tego kierunku charakteryzują wyrażenie: „Tylko idea jest prawdziwa i pierwotna”. Obiektywny idealizm mówi:
- otaczająca rzeczywistość to świat idei i świat rzeczy;
- sfera eidos (idei) istnieje początkowo w boskim (uniwersalnym) umyśle;
- świat rzeczy jest materialny i nie ma odrębnego istnienia, ale jest ucieleśnieniem idei;
- każda rzecz jest ucieleśnieniem eidos;
- najważniejszą rolę przekształcania idei w konkretną rzecz przypisuje się Bogu Stwórcy;
- poszczególne eidos istnieją obiektywnie, niezależnie od naszej świadomości.
Uczucia i powód
Subiektywny idealizm, mówiąc, że świadomość jest pierwotna, materia jest wtórna, stwierdza:
- wszystko istnieje tylko w umyśle podmiotu;
- idee są w ludzkim umyśle;
- obrazy rzeczy fizycznych istnieją również w umyśle dzięki doznaniom zmysłowym;
- ani materia, ani eidos nie żyją niezależnie od ludzkiej świadomości.
Wadą tej teorii jest tonie ma wiarygodnych i logicznych wyjaśnień samego mechanizmu przekształcania eidos w konkretną rzecz. Idealizm filozoficzny panował w czasach Platona w Grecji w średniowieczu. A dziś jest dystrybuowany w USA, Niemczech i niektórych innych krajach Europy Zachodniej.
Monizm i dualizm
Materializm, idealizm - przypisuje się je monizmowi, tj. Doktrynie jednej podstawowej zasady. Kartezjusz założył dualizm, którego istotą są tezy:
- istnieją dwie niezależne substancje: fizyczna i duchowa;
- fizyczny ma właściwości rozszerzenia;
- duchowe posiada myślenie;
- wszystko na świecie pochodzi z jednej lub drugiej substancji;
- rzeczy fizyczne pochodzą z materii, a idee z substancji duchowej;
- materia i duch są wzajemnie połączonymi przeciwieństwami jednej istoty.
W poszukiwaniu odpowiedzi na podstawowe pytanie filozofii: „Co jest najważniejsze - materia czy świadomość?” - możemy krótko sformułować: materia i świadomość zawsze istnieją i się uzupełniają.
Inne kierunki w filozofii
Pluralizm twierdzi, że świat ma wiele źródeł, podobnie jak monady w teorii G. Leibniza.
Deizm rozpoznaje obecność Boga, który kiedyśstworzył świat i nie bierze już udziału w jego dalszym rozwoju, nie wpływa na działania i życie ludzi. Deistów reprezentują XVIII-wieczni francuscy filozofowie oświeceniowi Voltaire i Rousseau. Nie sprzeciwiali się materii świadomości i uważali ją za uduchowioną.
Eklektyzm łączy koncepcje idealizmu i materializmu.
Założycielem empiryzmu był F. Bacon.W przeciwieństwie do idealistycznego stwierdzenia: „Świadomość jest pierwszorzędna w stosunku do materii” - teoria empiryczna mówi, że podstawą wiedzy mogą być jedynie doświadczenia i uczucia. W umyśle (myślach) nie ma niczego, czego wcześniej nie uzyskało doświadczenia.
Odmowa wiedzy
Agnostycyzm to kierunek, któremu całkowicie zaprzeczanawet częściowa możliwość zrozumienia świata poprzez jedno subiektywne doświadczenie. Koncepcję tę wprowadzili T.G. Huxley, a I. Kant był wybitnym przedstawicielem agnostycyzmu, który przekonywał, że ludzki umysł ma wielkie możliwości, ale są one ograniczone. Na tej podstawie ludzki umysł rodzi zagadki i sprzeczności, które nie mają szans na rozwiązanie. W sumie, zdaniem Kanta, istnieją cztery takie sprzeczności. Jeden z nich: Bóg istnieje - Boga nie ma. Zdaniem Kanta nawet to, co należy do zdolności poznawczych ludzkiego umysłu, nie może być poznane, ponieważ świadomość ma tylko zdolność do wyświetlania rzeczy w zmysłach, ale jest poza mocą poznania wewnętrznej istoty.
Dziś zwolennicy idei „Materia jest najważniejsza -świadomość jest pochodną materii ”można znaleźć bardzo rzadko. Świat stał się zorientowany religijnie pomimo znacznych różnic w poglądach. Jednak pomimo wielowiekowych poszukiwań myślicieli, główna kwestia filozofii nie została jednoznacznie rozwiązana. Ani zwolennicy gnostycyzmu, ani zwolennicy ontologii nie mogli na to odpowiedzieć. Dla myślicieli ten problem pozostaje praktycznie nierozwiązany. W XX wieku zachodnia szkoła filozoficzna ma tendencję do zmniejszania uwagi na tradycyjny, główny problem filozoficzny. Stopniowo traci na znaczeniu.
Kierunek nowoczesny
Naukowcy tacy jak Jaspers, Camus, Heidegger,powiedzieć, że w przyszłości może stać się istotny nowy problem filozoficzny - egzystencjalizm. To kwestia człowieka i jego istnienia, zarządzania jego osobistym światem duchowym, wewnętrznych relacji społecznych, wolności wyboru, sensu życia, jego miejsca w społeczeństwie i poczucia szczęścia.
Z punktu widzenia egzystencjalizmu człowiekbyt to zupełnie wyjątkowa rzeczywistość. Nie można jej zastosować do nieludzkich miar związków przyczynowo-skutkowych. Nic, co zewnętrzne, nie ma władzy nad ludźmi, oni sami są przyczyną. Dlatego w egzystencjalizmie mówią o niezależności ludzi. Istnienie jest zbiornikiem wolności, której podstawą jest osoba, która tworzy siebie i jest odpowiedzialna za wszystko, co robi. Ciekawe, że w tym kierunku następuje fuzja religijności z ateizmem.
Od najdawniejszych czasów człowiek próbował poznać siebie iznaleźć swoje miejsce w otaczającym Cię świecie. Ten problem zawsze interesował myślicieli. Czasami całe życie filozofa upływało na poszukiwaniu odpowiedzi. Temat sensu bytu jest ściśle powiązany z problemem istoty człowieka. Pojęcia te przeplatają się i często pokrywają się, ponieważ razem zajmują się najwyższym zjawiskiem świata materialnego - człowiekiem. Ale nawet dzisiaj filozofia nie może dać jedynej jasnej i poprawnej odpowiedzi na te pytania.
