Dla wielu słowo „Moor” jest synonimem tego słowa„Murzyn”, a wszystko dzięki bohaterowi dramatu Szekspira „Othello”, w którym głównym bohaterem był Maur i czarny. Ale identyfikacja tych dwóch koncepcji nie jest tego warta, ponieważ Moor nie zawsze jest czarny i nie zawsze afrykański.
Trochę tła
Początkowo przed naszą erą nazywano Maurówcała ludność Afryki Północnej, która nie była podporządkowana Imperium Rzymskiemu, ale podlegała lokalnym przywódcom. Wreszcie rzymska prowincja Mauretanii stała się dopiero na przełomie epoki, kiedy testament ostatniego króla Maurów przeniósł swój kraj na cesarza rzymskiego. Rzymskie słowo Mauri (Moor) pochodzi od greckiego słowa „ciemność”. Od momentu zachodu Cesarstwa Rzymskiego Maurowie nadal mieszkali w miejscach koncentracji w północno-zachodniej Afryce, w rejonie współczesnej Algierii i Maroka, aż do początku VIII wieku naszej ery, kiedy ekspansja wyznawców ówczesnej religii - islamu, nie doprowadziła do znacznej ekspansji terytoriów pod kontrolą .
Główna historia
Od 711 r. Historia Maurów jest bezpośrednio powiązanaz historią Europy, jej najbardziej wysuniętą na zachód częścią - Półwyspem Iberyjskim. W tym roku wyznawcy islamu przekroczyli wąską Cieśninę Gibraltarską, pokonali Wizygotów i zdobyli ich stolicę, Toledo. Do 718 r. Prawie cały półwysep był pod panowaniem arabskim. Europa, od czasu upadku Cesarstwa Rzymskiego, po utracie kontaktu z resztą świata, zaczęła identyfikować wszystkich wyznawców islamu z Arabami, ze starej pamięci nazywającej ich Maurami. Okres rozkwitu potęgi Maurów w Pirenejach nastąpił w X wieku. Pod koniec XI wieku, podczas Reconquisty, Maurowie zostali niemal wypędzeni z półwyspu, a ostateczne zwycięstwo odniesiono w 1492 r., Kiedy Hiszpania wysłała Kolumba nad brzegiem Ameryki, stawiając pierwszy krok na drodze do dominacji nad światem.
Ale to były najlepsze czasy Inkwizycji, któreW 1492 r. Wypędziła wszystkich Żydów z kraju, a po dziesięciu latach wszyscy Maurowie, którzy nie przyjęli chrześcijaństwa, opuścili kraj. Znaczenie arabskiego posiadania Półwyspu Iberyjskiego przez wiele stuleci nie poszło na marne. Oprócz zabytków architektury tego okresu Maurowie pozostawili znaczący ślad w puli genowej obecnych Hiszpanów i Portugalczyków.
Posłowie
Na początku krucjat w średniowiecznej Europie istniała dobrze ugruntowana koncepcja: Moor jest Arabem, żarliwym wyznawcą islamu.
A ponieważ wśród Arabów byli wojownicy, kolorktórego skóra była bardzo nietypowa dla średniowiecznej Europy - czarna, pamięć Europejczyków zachowała wspomnienia o tym. Kiedy Imperium Osmańskie zaczęło zagrażać Europie, to znaczy od początku XVI wieku, wszyscy wyznawcy islamu zaczęli być związani z Turkami. Maurowie zaczęli być utożsamiani z przedstawicielami rasy Negroidów, do których przyczynił się Szekspir. Rosja była zdystansowana od wydarzeń europejskich, uwolniono ją jedynie od jarzma tatarsko-mongolskiego, a tutaj miała swoją nazwę dla czarnych przedstawicieli Afryki. To słowo nie brzmiało „Moor”, było to „arap”, które zostało uwielbione przez przodka Aleksandra Siergiejewicza Puszkina - Ibrahima Hannibala.
