Tkanie kotwic to znalezisko starożytnych jubilerów.Z jego pomocą powstały pierwsze łańcuchy z metali szlachetnych. Zaokrąglone ogniwa zostały połączone ze sobą pod kątem 90 °. Z biegiem czasu wyroby rzemieślników stały się bardziej złożone i dziwaczne: zmieniły się geometryczne kształty ogniw, powstały ich niekonwencjonalne kombinacje, pojawiły się nowe typy przekrojów. W sercu wielu arcydzieł biżuterii naszych czasów leży starożytne tkanie łańcuszka. Zakotwiczenie linków dodaje im uroku. Za pomocą takich dekoracji możesz tworzyć oryginalne i świeże obrazy. Przed demontażem niestandardowych podgatunków tkackich zastanówmy się, jaka jest jego tradycyjna wersja.
Klasyczna opcja
Klasyczne tkanie kotwic oznaczaowalne ogniwa połączone ze sobą pod kątem prostym. Powstała w ten sposób biżuteria jest dość trwała. Warto jednak wziąć pod uwagę, że nawet jedno ogniwo, wykonane kiepskiej jakości, może doprowadzić do wczesnego zerwania produktu, a w najgorszym przypadku do jego utraty. Klasyczne tkanie łańcuszka kotwicy jest najprostsze ze wszystkich, dzięki czemu wykonana w nim biżuteria nie będzie sprawiać kłopotów przy wyjściu. Biżuteria ma pewną romantyczną aureolę. Z wyglądu przypominają łańcuchy kotwiczne używane na ciężkich statkach pływających po morzu. To żywe skojarzenie nadało tej technologii swoją nazwę. Szczególnie efektownie wygląda splot kotwicy złotego łańcuszka. Zdjęcie modelu prezentujemy poniżej.
Odmiany klasycznego tkania
Tradycyjna wersja ma wieleodmiany. Jednym z nich jest tkanie kotwicy „1+1”. Różni się od klasycznego bardziej wydłużonym kształtem ogniw, które są około dwa razy dłuższe od tradycyjnych. W tkaniu „1 + 2” linki zmieniają się. Pierwsza cyfra oznacza liczbę elementów standardowych w kombinacji, druga oznacza liczbę elementów wydłużonych. Tak więc najpierw jest jedno krótkie, potem dwa długie łącza, potem znowu krótkie i tak dalej. Wariacje mogą być bardzo różne, na przykład „5 + 1”. Ta odmiana polega na sekwencyjnym łączeniu pięciu zwykłych elementów przeplatanych krótkimi linkami. Czym jeszcze może być splot łańcucha kotwicy?
Tkactwo kotwiczne „młotkowane”
Dla fanów biżuteriiotwiera się niesamowicie szeroki wybór biżuterii. Warto zwrócić uwagę na łańcuszki i bransoletki z kotwicy „dzianiny”. Ich ogniwa ściśle do siebie pasują, pozostawiając między nimi tylko minimalne odstępy. Takie łańcuchy wyglądają bardziej efektownie i obszernie niż tradycyjne. Cienkie ogniwa czynią biżuterię z metali szlachetnych czarującą damską ozdobą. Łańcuszek z masywnych elementów bez wątpienia będzie świetnie prezentował się na szyi lub ramieniu mężczyzny.
„Włoski bismarck”
Najbardziej obszerna biżuteria jest tworzona od razu oddwa klasyczne łańcuchy kotwiczne. Ich ogniwa są ze sobą zlutowane i tworzą szeroką plecioną wstążkę. Dwa łańcuchy połączone w jeden są często określane jako „włoski Bismarck”. Ten rodzaj tkania pozwala tworzyć luksusowe bransoletki i eleganckie łańcuszki. Szerokość produktów jest różna. Kilka łańcuchów można lutować w jeden.
„Kotwica morska”
Na szczególną uwagę zasługuje technika „Kotwica morska”.Tak wykonane ogniwa łańcuszka posiadają zworki. Ze względu na tę cechę ten podgatunek jest prawie identyczny z tkaniem prawdziwego łańcucha kotwicy używanego na dużych statkach. W końcu zworki w elementach biżuterii są jak przypory, przekładki, które zapobiegają jej deformacji. To uderzające podobieństwo było powodem tkania nazwy. Dzięki nadprożom biżuteria wykonana techniką Sea Anchor uważana jest za jedną z najtrwalszych. Wykonane są z różnych metali szlachetnych. Największy urok ma jednak srebrny łańcuszek. Tkanie kotwic ze swetrami, wykonane z tego metalu, naprawdę przywołuje na myśl dalekie podróże.
„Bastylia”
Kolejne podgatunki godne szczegółowegouwagi, ma nietrywialną nazwę "Bastille". Ta technika charakteryzuje się podwójnymi owalnymi ogniwami. Są połączone parami prostopadle do siebie. Produkty wyglądają na obszerne, wyróżniają się rygorem i niezawodnością. To są prawdziwe męskie łańcuchy o splocie kotwicy. Są one zwykle wykonane ze złota i pozycjonowane jako niezależna biżuteria.
„Rollo”
Podgatunki tkania kotwic mogą się różnić od siebieod znajomego w postaci linków. Nietradycyjne okrągłe, konkurują z klasycznymi owalnymi kształtami. Takie ogniwa są typowe dla tkania rolkowego. Jest również nazywany „belzer” lub „chopard”. Szczególnie często używa się tej ostatniej nazwy. I są ku temu powody. Dawno, dawno temu modele z okrągłymi ogniwami znajdowały się w kolekcjach szwajcarskiego domu mody Chopard. To on sprawił, że tkanie łańcucha kotwicy stało się naprawdę popularne. Poniżej zdjęcie produktu wykonanego w technice „Rollo”.
„Garibaldi”
Istnieje również podwójna rolka.Wyróżnia się jako osobny podgatunek tkania kotwic i nazywa się „garibaldi”. Historia nazwy sięga pamiętnych wydarzeń historycznych, które miały miejsce we Włoszech w XIX wieku, kiedy kraj znajdował się pod uciskiem austriackim. Giuseppe Garibaldi walczył o wyzwolenie swojej ojczyzny. Na cześć bohatera narodowego Włoch tkactwo ma swoją nazwę. Wykonane w ten sposób łańcuszki wyglądają solidnie. Należą one, podobnie jak tkactwo bastylowe, do biżuterii czysto męskiej.
"Giotto"
Biżuteria bardzo pasuje do kobiet i dziewczątprodukty wykonane w technice giotto. To dość nietypowy splot łańcuszkowy. Kotwienie dużych, cienkich ogniw w kształcie pierścienia nadaje produktowi oryginalności i ekscentryczności. „Giotto” to modyfikacja podgatunku „chopard”. Jest zaskakująco lekki i przewiewny z wyglądu. Dzięki takiej ozdobie na ramieniu lub szyi każdy przedstawiciel płci pięknej będzie wyglądał bogato i szykownie. Łańcuch kotwiczny z białego złota „Giotto” również wygląda elegancko. Srebrne przedmioty również mają swój urok. Łańcuch giotto jest jednym z najtrwalszych. Nawet jeśli się zepsuje, co jest mało prawdopodobne, naprawa biżuterii będzie dość tania i nie potrwa długo. Dzięki prostej budowie jest łatwy w pielęgnacji.
Nazwa „giotto” nie zakorzeniła się w Rosji.Ze względu na podobieństwo ogniw łańcucha do pierścieni do zasłon, zamiast tego chętnie używa się nazw „zasłona” i „zasłona”. Oprócz techniki klasycznej istnieją „podwójne giotto” i „potrójne giotto”.
„Tkactwo weneckie”
Będzie wyglądać luksusowo zarówno u mężczyzn, jak ina kobietach wyroby wykonane techniką weneckiego tkactwa. W przeciwieństwie do klasyków jego podstawą nie są zaokrąglone, ale prostokątne lub kwadratowe elementy, które sprawiają, że ten łańcuszek jest oryginalny. Połączenie kotwiczne szerokich ogniw jest wystarczająco mocne. Ręczna produkcja takiego produktu to ciężka i żmudna praca. Może go wykonać tylko doświadczony mistrz. W zależności od liczby ogniw w bloku występują podwójne i potrójne „weneckie”. Może być prosty lub zakrzywiony.
„Tkanie sznurka”
Dekoracje wyglądają nie mniej oryginalnie,wykonany w technice „tkania sznurkowego”. Służy do wykonywania skręconych bransoletek i łańcuszków o schodkowych lub falistych wzorach. Każde ogniwo w biżuterii łączy się na raz z kilkoma kolejnymi. Dzięki złożonej strukturze splotu łańcuszkowego stają się one obszerne i wyglądają naprawdę luksusowo.
„Moskiewski kawałek”
Szczególnie interesujące jest tkanie„Moskwa trochę”. Łączy w sobie klasyczną kotwicę i nietypowe dla tego typu elementy: dodatkowe łuki połączone z owalnymi. Ze względu na niekonwencjonalny kształt, masywny wygląd i nazwę, taka biżuteria pozycjonowana jest jako symbol dobrobytu i luksusu mieszkańców megalopoli. Złoty łańcuszek pomoże podkreślić status i bogactwo jego właściciela. Tkanie kotwicy „Wędzidło moskiewskie” to jedna z nielicznych technik, które są wykorzystywane do wykonywania biżuterii czysto męskiej.
„Romb kotwicy”
Niezbyt często, alełańcuszki wykonane techniką „romb z kotwicą” mają atrakcyjny wygląd. Nie wiadomo dokładnie, jak powstało tkactwo. Przypuszczalnie powstał w wyniku połączenia klasycznej techniki kotwicznej z techniką pancerną, którą nazywa się „rombo”. Tkanie to prostopadłe połączenie ogniw w kształcie rombu. Biżuteria wygląda elegancko niezależnie od metalu, z którego jest wykonana.
Fantazyjne sploty kotwicy
Chwytliwy, niezapomniany obraz pomoże stworzyćfantazyjne łańcuchy kotwiczne. Produkty autorskie są ponumerowane w dziesiątkach i nie poddają się standardowej klasyfikacji. Są to oryginalne dzieła sztuki jubilerskiej, w których trudno rozpoznać ich przodka: tradycyjny łańcuch kotwiczny.
Fantazja mistrzów jubilerstwa nie zna granic.Wykonują łańcuszki z elementów o różnych kształtach i rozmiarach. Tak więc w jednej biżuterii można znaleźć ogniwa kolczugi tkane "moebius" i okrągły "chopard". Może zawierać elementy stworzone z różnych rodzajów złota. Rzeczywiście, jest to łańcuch fantazji, który może stworzyć naprawdę żywy, niepowtarzalny obraz.
Tkanie kotwic (srebro i złoto) to aktualny trend
Od czasów starożytnych łańcuchy kotwiczne wykonane ze złota isrebro było najbardziej poszukiwaną biżuterią. Surowa prostota tkania przedmiotów wykonanych z metali szlachetnych korzystnie podkreśla status, dobrobyt, a także dobry gust ich właścicieli. Biżuteria może być delikatna i pełna wdzięku, masywna i mocna.
