Komputer drugiej generacji - przejście na tranzystory

Druga generacja komputerów była przejściem na bazę elementów tranzystorowych i oznaczała pojawienie się pierwszych minikomputerów.

Dalej rozwijana jest zasada autonomii- jego realizacja realizowana jest przez oddzielne urządzenia, co znajduje odzwierciedlenie w ich modułowej budowie. Urządzenia I/O wyposażone są we własne sterowniki, które nazywane są sterownikami, dzięki czemu możliwe stało się uwolnienie centralnej jednostki sterującej od manipulowania operacjami I/O.

W komputerze drugiej generacji, elektronicznytranzystory trafiają do lamp, a jako urządzenia pamięci wprowadzane są rdzenie magnetyczne i bębny, które są dalekimi przodkami dzisiejszych dysków twardych. Wszystkie te innowacje radykalnie zmniejszyły rozmiar, a także koszt komputerów.

Modernizacja i obniżka cen dla tego pokoleniaKomputery przyczyniły się do zmniejszenia jednostkowego kosztu zasobów obliczeniowych i czasu komputera w całkowitym koszcie zautomatyzowanego rozwiązania problemu przetwarzania informacji. W tym samym czasie cena tworzenia aplikacji (programowania) praktycznie nie spadła, a czasami nawet wzrosła. W ten sposób pojawiły się tendencje do efektywnego programowania, które zaczęły być wcielane w komputery drugiej generacji i rozwijają się do dnia dzisiejszego.

Rozpoczęcie rozwoju opartego na bibliotekachstandardowe aplikacje systemów zintegrowanych, które mają właściwość funkcjonowania na komputerach różnych marek. Najpopularniejsze produkty programowe są alokowane w RFP w celu rozwiązania problemów określonej klasy.

Udoskonalona jest technologia wykonywania oprogramowania na komputerze drugiej generacji: pojawiają się specjalne narzędzia programowe - oprogramowanie systemowe.

Cel opracowania oprogramowania systemowegoprzepisem było uproszczenie i przyspieszenie przełączania procesora między zadaniami. Pojawiły się pierwsze systemy przetwarzania wsadowego, automatyzujące uruchamianie jednej aplikacji po drugiej, zwiększające wykorzystanie procesora. Systemy przetwarzania wsadowego stały się prototypem dzisiejszych systemów operacyjnych, były pierwszymi aplikacjami systemowymi, które zostały zaprojektowane do sterowania procesami obliczeniowymi.

W momencie tworzenia systemów wsadowychprzetwarzania przeprowadzono opracowanie sformalizowanego języka kontroli zadań, za pomocą którego programista wskazał systemowi, a także operatorowi, jaką operację chce wykonać na komputerze. Kilka zadań łącznie w postaci talii kart dziurkowanych zaczęto nazywać pakietem zadań. Ten element jest nadal używany w chwili obecnej: tak zwane pliki wsadowe MS DOS są plikami wsadowymi (ich rozszerzenie nazwy bat jest skrótem od angielskiego słowa „batch”, co oznacza „batch”). Następujące zmiany odnoszą się do komputerów drugiej generacji produkcji krajowej: „Promin”, „Hrazdan”, „Mińsk”, „Mir”.