Podobnie jak wiele wieków temu, współcześni ludzie wdeszczowe jesienne i zimowe dni preferują odzież skórzaną i futrzaną. Ale niewielu z nich będzie mogło powiedzieć, dzięki mistrzom jakiej profesji skóry zamieniły się w wykwintne futra. Kuśnierz to starożytne rzemiosło, dziś rzadka i bardzo pożądana specjalność.
Skąd się wziął i jak się rozwinął, jego niuanse i cechy - postaramy się odpowiedzieć na wszystkie te pytania.
Dlaczego tak się nazywa?
Kuśnierz to starożytna profesja.Jego nazwa pochodzi od staroruskiego słowa „prędkość”, które oznacza „futra, nieleczoną skórę lub skórę zwierząt”. W przeszłości taki specjalista zajmował się wykańczaniem zarówno futer, jak i skór futerkowych oraz skór zwierzęcych, z których później szyto kapelusze, ubrania i buty.
Dziś kuśnierz uważany jest za mistrza, który wyrabia skóry na futra, tnie i szyje z nich różne wyroby.
Historia pochodzenia i rozwoju
W tamtych czasach zaczęło się rozwijać rzemiosło kuśnierskiestarożytności, kiedy jaskiniowcy zaczęli polować i używać skór upolowanych zwierząt jako odzieży. Oczywiście pierwsze wyroby kuśnierskie były dalekie od doskonałości, ale tak powstały metody i techniki robienia futer. Z biegiem czasu ludzie nauczyli się obchodzić z nimi i używać ich jako łóżek i chronić swoje domy przed zimnym powietrzem i wilgocią. W przyszłości człowiekowi udało się oswoić i udomowić wiele dotychczas dzikich zwierząt. Wraz z rozwojem hodowli zwierząt obróbka skór i produkcja z nich różnych rzeczy stała się odrębną gałęzią rolnictwa.
Starożytni Egipcjanie używali na co dzieńżycie z różnymi galanteriami skórzanymi. Sztukę tę przejęli z nich Rzymianie, którzy używali różnorodnych naturalnych substancji i materiałów do obróbki i zaprawiania, takich jak różne minerały, kora, nasiona i owoce drzew i krzewów.
Z czasem biznes kuśnierskiulepszone i uformowane jako rzemiosło. Na jej rozwój wpłynęła obecność lub brak futra i zasobów futra, tradycje zamieszkujących go ludów oraz poziom rzemiosła.
Sztuka kuśnierska Rosji
Na terytorium księstw rosyjskich zawsze było ich wielelasy zamieszkane przez różne zwierzęta o pięknej i ciepłej skórze. Spośród nich starożytni Rosjanie nie tylko robili dla siebie ciepłe ubrania, ale także aktywnie handlowali nimi z wieloma zagranicznymi krajami. To rosyjscy rzemieślnicy uchodzili za jednych z najwybitniejszych kuśnierzy. Jak podają ówczesne źródła pisane, można było kupić futra kuny, bobry, sobole, gronostaje i lisy. Przez długi czas futra były głównym artykułem rosyjskiego handlu. Wzięli też hołd od podbitych ludów. Do obróbki skórki używano naturalnych składników: kory i liści różnych roślin, minerałów, a nawet chleba żytniego.
W średniowieczu futro podzielono na proste iluksusowy i określa status społeczny osoby. Wtedy powstała moda futrzana, a zatem pojawili się pierwsi projektanci. Tamtejszy kuśnierz-krawiec specjalizował się w pewnym rodzaju: kożuchach lub skórach cennych i szlachetnych, skórach dzikich zwierząt. Rzemieślnicy sprzedawali swoje wyroby na specjalistycznych jarmarkach i targach futrzarskich.
Specyfika zawodu
Dziś kuśnierz to specjalista, który używajego praca jako specjalne urządzenia i środki chemiczne oraz stare receptury przetwarzania. Ale dość często rzemieślnicy kuśnierscy pracują z gotowymi skórami, wybierając i wycinając te, które są odpowiednie dla tworzonej rzeczy.
Duże fabryki kupują surowe skóry, ponieważ są one tańsze, aw procesie produkcji można je w razie potrzeby przerobić, na przykład do wykonania laserowego strzyżenia lub farbowania.
Specjalizacja
W dawnych czasach kuśnierz był generalistą,który robił, kroił i szył produkty futrzane. Dzisiaj, zgodnie z OKPR (Wszechrosyjski klasyfikator zawodów robotniczych), wyróżnia się następujące możliwe specjalizacje takich mistrzów:
- składacz;
- nóż;
- apreter.
Kuśnierz-kompozytor zajmuje się oprawą i składaniem, strzyżeniem według wzorów i rysunków skór zwierzęcych, a także nanoszeniem specjalnych znaków wskazujących na ich miejsce w wykroju.
Praca kuśnierza polega na doborze skór pod względem koloru, gęstości i wysokości futra, dopasowaniu wzorów oraz bezpośrednim wycinaniu blaszek z różnych skór.
Kuśnierz-wykańczacz zajmuje się obróbką dna, pach i boków wyrobów, kontrolą i korektą braków i usterek w pracy kuśnierza.
Duże przedsiębiorstwa zwykle używająwysoko wyspecjalizowani pracownicy, ale w nowoczesnych warunkach rynkowych mistrz często łączy wszystkie specjalizacje, od krawiectwa po szycie gotowych wyrobów.
Obecnie największym popytem w pracowniach futrzarskich są takie usługi kuśnierza jak naprawa i przeróbka futer i wyrobów skórzanych.
Niezbędne cechy
Kuśnierz powinien być nie tylko dobrze zorientowany w różnych rodzajach futer, ale także:
- znać cechy ich przetwarzania;
- dostrzegać wady i umiejętnie je korygować;
- mieć artystyczny talent i gust;
- umieć je wykonać, obrobić, wyciąć i uszyć.
Poza tym dobry kuśnierz to osoba zwyszkolone i rozwinięte oko, pamięć wizualno-figuratywna i dotykowa, ponieważ musi rozróżniać bliskie odcienie i fakturę materiału, aby wyraźnie wyobrazić sobie miejsce każdego kawałka futra w gotowym produkcie. Dokładność i sumienność, wytrwałość i wytrwałość to również cechy niezbędne do opanowania tej specjalności.
