Uwaga artysty na jego płótnaMaxim Kantor był w stanie nagrywać na długo przed końcem ery sowieckiej. Jako pisarz, myśliciel i filozof dał się poznać czytelnikom po rozpadzie ZSRR. Przyjrzyjmy się bliżej tej niezwykłej osobie.
Jak to się wszystko zaczęło? Fakty z biografii
Kantor Maxim Karlovich urodził się w 1957 rokurok. Dzieciństwo przyszłego artysty spędziło w inteligentnej moskiewskiej rodzinie, której krąg przyjaciół tworzyły gwiazdy pierwszej wielkości ze sfer literatury, filologii, filozofii, poezji, malarstwa i muzyki. Takie siedlisko mogło nie mieć decydującego wpływu, gdy młody człowiek stanął przed problemem wyboru ścieżki życia.
Wykształcenie zawodowe Maxim Kantoruzyskał w Moskiewskim Instytucie Poligraficznym, specjalizacja „malarz portretowy”. Jednak kategorycznie nie chciał iść drogą socrealizmu.
Niezależny artysta
W najdzikszych latach „ery stagnacji” Maxim Kantorprzyciągał ludzi, którzy nie chcieli pozostać w ramach oficjalnej sztuki. Już w połowie lat osiemdziesiątych utworzyła się wokół niego stabilna grupa podobnie myślących ludzi o podobnych zasadach estetycznych i życiowych. Tym samym Maxim Kantor został szefem słynnego stowarzyszenia twórczego niezależnych artystów „Czerwony Dom”. Jego prace odnoszą sukcesy i stają się znane daleko poza granicami Związku Radzieckiego.
Z reguły charakteryzują się jasną niezwykłościąobrazy, wyrazista faktura i dowolna aranżacja przestrzeni, objętości, linii i płaszczyzn. Dokładnie to, co uważa się za artystyczną awangardę. Pod koniec lat osiemdziesiątych artysta mógł wyjechać, aby kontynuować swoją twórczą działalność w Europie. Jego prace zostały zakupione i są prezentowane w wielu galeriach na całym świecie. Artysta Kantor jest wysoko oceniany w swoich ocenach. Maxim wie, jak być interesującym dla publiczności zarówno w Rosji, jak i za granicą.
Twórczość literacka
Maxim Kantor odniósł nie mniejszy sukces i jakpisarz. Do wielkiej literatury trafił w dobie tak zwanych „szalonych lat dziewięćdziesiątych”, kiedy następowała radykalna zmiana w tradycyjnym sowieckim stylu życia. I to pomimo tego, że artysta zajmował się twórczością literacką od bardzo dawna, równomiernie rozprowadzając swoją twórczą energię między malarstwem a słowem artystycznym. Jego pierwszy zbiór opowiadań nosił tytuł „Dom na pustkowiu”, wyszedł w 1993 roku.
Wywołano znaczne publiczne oburzeniepowieść „Podręcznik rysowania” z 2006 roku autorstwa Maxima Kantora. Dwutomowa książka, nominowana do kilku prestiżowych nagród literackich, porusza szereg istotnych problemów rosyjskiego życia i porusza głębokie filozoficzne pytania dotyczące rozumienia rzeczywistości.
Dziennikarstwo i działalność społeczna
Indywidualista z natury, Maxim Kantornie lubi, gdy próbują go zaliczać do określonych ugrupowań politycznych i trendów estetycznych. Jednocześnie nie może pozostać obojętny na napięcia i zawirowania polityczne, w jakich żyje rosyjskie społeczeństwo. Maxim Kantor odpowiada na wiele wydarzeń i trendów w życiu publicznym krótkimi i zjadliwymi artykułami publicystycznymi i esejami.
Znaczący rezonans wśród myślącej części populacjispowodowało takie publikacje jak „Szufelka i miotła”, „Powolne szczęki demokracji” i „Imperium na lewą stronę”. Maxim Kantor przywiązuje również dużą wagę do publikowania swoich przemyśleń na portalach społecznościowych. W przestrzeni wirtualnej wokół publikowanych przez niego materiałów nieustannie pojawiają się strefy turbulencji.
