Własna powieść Dostojewskiego „Zbrodnia i kara”tworzy najpierw, jeśli weźmiemy pod uwagę tylko jego powieści ideologiczne. W centrum obrazu znajduje się główny bohater Rodion Romanovich Raskolnikov, do którego sprowadzone są wszystkie wątki narracji. Teoria Raskolnikowa w powieści Zbrodnia i kara staje się elementem łączącym i symbolicznym, dzięki któremu dzieło nabiera integralności i kompletności.
Podsumowanie
Młody człowiek w obskurnym wymiennymszafa, idzie ulicami Petersburga i planuje jakieś interesy. Nie wiemy jeszcze, o czym myśli Raskolnikow, ale z jego bolesnego stanu jasno wynika, że jest to przestępstwo. Postanawia zabić starą kobietę, która podnosi procent. Jednak jedno zabójstwo pociąga za sobą inne. Aby wyeliminować świadka, musi zabić młodszą siostrę Aleny Iwanowna - Lizawetę Iwanownę. Po zbrodni życie bohatera staje się nie do zniesienia: jakby w piekle własnych myśli i namiętności obawia się, że go ujawnią. W rezultacie sam Raskolnikow dokonuje spowiedzi i zostaje wysłany do ciężkiej pracy.
Oryginalność gatunkowa powieści
Krótkie opowiadanie sugeruje, że ta powieśćmożna postrzegać jako detektywa. Jest to jednak zbyt wąskie ramy dla głębokiej pracy Dostojewskiego. Rzeczywiście, oprócz starannego przedstawienia obrazu zbrodni, autorka ucieka się również do precyzyjnych szkiców psychologicznych. Niektórzy badacze jednoznacznie przypisują tę pracę gatunkowi powieści ideologicznej, ponieważ wysuwa się na pierwszy plan teoria Raskolnikowa. W powieści „Zbrodnia i kara” nie wiadomo o niej od razu, dopiero po zabójstwie. Jednak już od pierwszych rozdziałów widać, że bohater nie jest tylko maniakiem, jego działanie ma uzasadnienie.
Co skłania Raskolnikowa do morderstwa?
Po pierwsze, straszne warunki życia.Były uczeń, który został zmuszony do porzucenia szkoły z powodu braku pieniędzy, Raskolnikow mieszka w ciasnej szafie z podartą tapetą. Jego ubrania wyglądają tak, jakby ktoś wstydził się ich nosić. Dzień wcześniej otrzymuje list od swojej matki, w którym mówi, że jego siostra Dunya wychodzi za mąż za bogatego mężczyznę, który jest od niej starszy. Oczywiście trzeba ją popychać. Stara lombard jest bogata, ale jest bardzo skąpa i zła. Raskolnikow uważa, że jej pieniądze mogą pomóc wielu, nie tylko jego rodzinie. Za teorią Raskolnikowa w powieści Zbrodnia i kara stoi jedna pomniejsza postać - student, którego bohater widzi w tawernie. Ten uczeń rozmawia z oficerem. Jego zdaniem stara kobieta jest nikczemną istotą, jest niegodna życia, ale jej pieniądze można podzielić między biednych i chorych. Wszystko to wzmacnia pomysł Raskolnikowa, że musi zabić.
Teoria Raskolnikowa w powieści „Zbrodnia i kara”
W którym rozdziale dowiadujemy się, że bohater miałwłasna teoria? Porfiry Pietrowicz w piątym rozdziale trzeciej części opowiada o artykule Raskolnikowa, który napisał jeszcze w trakcie studiów. Przytacza ten artykuł jako zarzut. Rzeczywiście, Rodion podzielił w nim ludzi na dwie kategorie: prawo tych, którzy mają i drżące stworzenia. Pierwszy - potężni tego świata - może decydować o losie, wpływać na bieg historii. Te ostatnie są materiałem. Zabijając staruszkę, Raskolnikow chce sobie udowodnić, że należy do pierwszej kategorii. Jednak agonia, którą dostarcza mu morderstwo, sugeruje coś innego. W końcu my, czytelnicy, rozumiemy, że teoria Raskolnikowa w powieści „Zbrodnia i kara” jest początkowo skazana na niepowodzenie: jest nieludzka.
Idea dwoistości w powieści
Ogromna rola w odkrywaniu teorii i charakteruRaskolnikowa odgrywają tak zwani podwójni bohaterowie. W powieści jest ich wielu, ale najzdolniejsi z nich to Luzhin i Svidrigailov. Dzięki tym postaciom teoria Raskolnikowa zostaje obalona w powieści „Zbrodnia i kara”. Tabela pokazuje podobieństwa i różnice między trzema postaciami.
| Kryterium | Luzhin | Svidrigailov | Raskolnikow |
| Teoria | Musisz żyć dla siebie, „kochaj siebie samotnie” | Człowiekowi wolno wszystko | Silna osobowość może robić, co mu się podoba. Słabe (drżące stworzenia) - tylko materiał budowlany |
| Czyny | Chce poślubić Duna, aby mieć władzę | Molested Dunya, doprowadza sługę do samobójstwa, molestował dziewczynę, podsłuchał wyznanie Raskolnikowa | Zabija starą dawczynię i jej siostrę |
Stawianie fałszywych oskarżeń wobec Sonyi | Dał pieniądze sierotom Marmeladowa | Pomaga Marmeladowom, ratuje dzieci przed ogniem | |
Popełnił samobójstwo | Przyznaje się do przestępstwa |
Tabela pokazuje, że najbardziej grzeszny ze wszystkichtrzy - Łużin, ponieważ nigdy nie wyznał swoich grzechów, nie uczynił ani jednego dobrego uczynku. Svidrigailov przed śmiercią zdołał wszystko odkupić jednym dobrym uczynkiem.
Raskolnikow nienawidzi ich obu i gardzi nimi,ponieważ widzi jego podobieństwo do nich. Wszyscy trzej mają obsesję na punkcie nieludzkich teorii, wszystkie trzy grzechy. Najbardziej przemyślana jest teoria Raskolnikowa w powieści Zbrodnia i kara (potwierdzają to cytaty bohatera). Cynicznie nazywa staruszkę „wszy”, mówi, że chciał zostać Napoleonem.
Wszystko, co dzieje się w powieści, obala topomysł. Nawet samo zachowanie bohatera. Szczególną rolę w powieści odgrywają również sny Raskolnikowa, zwłaszcza ostatni sen o zarazie, dzięki któremu staje się jasne, jak destrukcyjna jest teoria Raskolnikowa w powieści Zbrodnia i kara. Esej na podobny temat nie może obejść się bez dekodowania tego snu. Gdyby wszyscy myśleli jak Raskolnikow, świat by się zawalił dawno temu.
Wnioski
A więc nieludzka teoria Raskolnikvoa w powieści"Zbrodnia i kara" obala autor, wzywając ludzi do życia zgodnie z prawami Bożymi. Żaden racjonalny powód nie może usprawiedliwić zabicia człowieka, kimkolwiek on jest.
