Muzeum Konenkowa (rzeźbiarza) znajduje się w Moskwie,pod adresem: ul. Tverskaya, 17. W tym artykule dowiesz się, co można dziś zobaczyć w tym budynku. Interesuje nas także wszystko, co wiąże się z tak znaną osobą jak S. Konenkov: muzeum-warsztat pamięci, twórczość rzeźbiarza i jego biografia.
Kościół św. Dmitrij Sołuński
Budynek, w którym mieści się Muzeum PamięciKonenkowa, jest obiektem dziedzictwa kulturowego naszego kraju, pomnikiem kultury i historii. Miejsce to było wcześniej siedzibą kościoła św. Dmitrij Sołuński. Świątynia ta powstała w 1625 roku i została przebudowana w stylu empirowym na początku XIX wieku. Ustalił wygląd architektoniczny całego placu Strastnaya, który dziś nazywa się Puszkinskaja. W latach dwudziestych XX wieku obok kościoła znajdowała się słynna kawiarnia literacka Stajnia Pegaza, którą odwiedzali imagiści. Często tu przyjeżdżali A. Mariengof, S. Jesienin, N. Klyuev, A. Duncan, A. Tairov i inni.
Zespół mieszkalny na miejscu kościoła
W 1934 roku kościół rozebrano.W latach 1939-1941. na jego miejscu wzniesiono budynek mieszkalny według projektu A.G. Mordvinov, znany architekt. Jest także autorem szeregu budynków znajdujących się na Twerskiej. Masywne ściany budynku wykonano z jasnej cegły. Elewację ozdobiono balkonami, misternymi płaskorzeźbami, wieżyczkami typu orientalnego i wykuszami. Na szczycie narożnej wieży znajdował się posąg baletnicy. Jej autorem jest rzeźbiarz Motowiłow. Ze względu na zły stan zachowania, pod koniec 1950 roku podjęto decyzję o rozebraniu pomnika.
Z czego słynie dom zaprojektowany przez Mordvinova?
Dom jest ciekawy, z wyjątkiem cech architektonicznych,i sławni ludzie, którzy w nim mieszkali. W różnych okresach jego mieszkańcami byli A.B. Goldenweisera, muzyka, którego mieszkanie jest dziś filią muzeum. Glinka, M.I. Gudkov, projektant samolotów, G.I. Gorin , satyryk i dramaturg.
Do 1950 roku pomnik A.S.Puszkin znajdował się na początku bulwaru Twerskoj. Został stworzony przez A.M. Opekushin, słynnego rzeźbiarza, w 1880 roku. Siergiej Timofiejewicz lubił ten pomnik. Rzeźbiarz Konenkov był bardzo zadowolony, że mógł go zobaczyć z okien warsztatu.
Muzeum-warsztat, mieszczące się obecnie na terenie budynku mieszkalnego, ma swoją historię. Porozmawiajmy o tym, jak powstał.
Stworzenie muzeum
Na ulicy Twerskiej, w domu nr 17, od 1947 do 1971 r.Żył Siergiej Timofiejewicz Konenkow. Po jego śmierci wydano dekret rządowy, zgodnie z którym postanowiono utworzyć muzeum pamięci w mieszkaniu-warsztacie, w którym mieszkał i pracował Konenkov (rzeźbiarz). Nad stworzeniem kolekcji i wystawy pracowała Akademia Sztuki ZSRR i Ministerstwo Kultury. W setną rocznicę urodzin rzeźbiarza, w 1974 roku, otwarto to muzeum. Twórczość rzeźbiarza S. Konenkowa jest w nim przedstawiona tak najpełniej, jak to możliwe.
Czym jest Muzeum Konenkowa?
Zawiera również przestrzeń warsztatowączęść pamiątkowa: gabinet, pokoje dzienne zlokalizowane na drugim piętrze, salon i hol. Do dziś udało się zachować wszystkie cechy wnętrza, które zostało wykonane według osobistego projektu Konenkowa. Prezentowana tu wystawa stanowi jak dotąd najważniejszy i największy zbiór dzieł tego mistrza. Najpełniej reprezentuje wszystkie etapy jego twórczej biografii. Wielką wartością jest obszerna biblioteka, rękopisy książek i artykułów, notatniki Konenkowa oraz zbiór fotografii obejmujący wizerunki dzieł mistrza, które pozostały w USA.
Dziś muzeum współpracuje z galeriami ihale wystawiennicze w kraju. W jego murach znajdują się wystawy prac nie tylko samego Konenkowa, ale także jego uczniów, a także dzieł młodych artystów i rzeźbiarzy.
Lobby
Słynny autoportret Konenkowa, wykonany ztynk (1954), znajdujący się w holu. Został odznaczony Nagrodą Lenina. Również tutaj jest jeden z najbardziej poetyckich i wyrafinowanych wizerunków kobiet - portret żony rzeźbiarza, Margarity Konenkovej, wykonany w 1918 roku z drewna. W holu znajdują się oryginalne meble mistrza, wykonane z korzeni i pni (krzesła „Boa Constrictor”, „Sowa”, „Łabędź” itp.), w których obrazy i formy zapożyczone są z natury. Jedną z najciekawszych atrakcji kolekcji jest ten wyjątkowy zestaw.
Pomieszczenia warsztatowe
W pomieszczeniach warsztatowych mieści się głównyekspozycja. Prezentowane są tu wczesne dzieła pochodzące z okresu studenckiego: „Stonebreaker” (1897), „Czytanie tatarskie” (1893), dzieła „epoki srebrnej”, a zwłaszcza dzieła znajdujące się w skarbnicy rzeźby naszego kraju. To na przykład „Bach” - perła interesującego nas muzeum, dzieło, w którym autor doszedł do monumentalnego syntetycznego obrazu, niezwykłego w swej mocy uogólnienia; kilka kompozycji na temat „Samsona”, „Paganiniego”.
„Seria Leśna” i portrety kobiece
Słynny „Seria Leśna” przywołuje na myśl niezmienniezainteresowanie wielu odwiedzających to muzeum. Twórczość rzeźbiarza S. Konenkowa ujawnia narodowy charakter rosyjski i ukazuje jego wysokie umiejętności w obróbce drewna. W tej serii znajdują się takie dzieła jak płaskorzeźba „Uczta” (1910), „Jesteśmy Elninski” (1942), „Leśniczy” (1909), „Staruszek” (1909), a także dzieło „Bachus” powstałe w 1916 z malachitowymi oczami.” Warto zaznaczyć, że drewno w twórczości Konenkowa było nie tylko materiałem na baśniowe i fantastyczne obrazy. Rzeźbiarz, umiejętnie wykorzystując właściwości plastyczne tego materiału, stworzył portret M.I. w 1918 roku. Konenkova, pełna uroku, a także harmonijnie doskonała postać kobiety „Magnolia” z 1934 roku.
Portrety współczesnych
Siergiej Timofiejewicz za długie twórcze życiestworzył wspaniałą galerię portretów różnych swoich współczesnych, wybitnych postaci nauki i kultury, w której ujawnił się jego wyjątkowy dar subtelnego wyczuwania osobliwości duchowego bogactwa i charakteru człowieka, jego indywidualności. Wśród nich można wyróżnić portrety psychologiczne Alberta Einsteina, Iwana Pawłowa, Karola Gildera, Siergieja Rachmaninowa, Nadieżdy Plewickiej, Nikołaja Feszyna, Maksyma Gorkiego, a także słynne portrety wnuczki tego pisarza, Marfy Maksimovnej Peszkowej i jej córki Ninoczki – prace które charakteryzują się bogactwem niuansów emocjonalnych. Wszyscy przepełnieni są stanem wewnętrznego spokoju i czystości.
W 1935 r. Siergiej Konenkow, rzeźbiarz, bezwątpiący, utalentowany, stworzył portret Alberta Einsteina. Do dziś uważany jest za jeden z najbardziej udanych obrazów tego wielkiego naukowca. Portret Fiodora Dostojewskiego, ukończony w 1933 roku, uważany jest za szczyt twórczości Konenkowa. Mistrzowi udało się w nim przekazać całą złożoną gamę różnych stanów emocjonalnych i stworzyć obraz pełen wewnętrznego psychologizmu i tragedii.
Motywy religijne w twórczości Konenkowa
W twórczości Konenkowa pod koniec lat dwudziestych XX wiekupojawiają się zupełnie nowe motywy plastyczne i fabularne – rzeźbiarz zwraca się ku tematyce religijnej. Cykl Ewangelii jest kompleksowym i jedynym pełnym wyrazem poszukiwań religijnych Konenkowa w rzeźbie. W muzeum prezentowane są następujące dzieła: „Prorok” wykonany z gipsu w 1928 r., „Jan” i „Jakub” z terakoty w 1928 r. oraz wizerunki Chrystusa w gipsie i drewnie.
Najnowsze prace Konenkowa
W ostatnich latach życia rzeźbiarz zainteresował sięprzede wszystkim eksperymenty plastyczne. Podejmował próby łączenia różnych rodzajów sztuki, co wyrażało się w syntezie malarstwa i rzeźby, chęci połączenia tego ostatniego z dźwiękiem i ruchem. Wszystko to ucieleśnia „Kosmos”, muzyczny instrument rzeźbiarski, który można uznać za jedną z pierwszych instalacji w sztuce rosyjskiej lat pięćdziesiątych.
Konenkov pozostał odważny do końca życiaeksperymentator i innowator w sztuce, człowiek o najszerszej erudycji, myśliciel głęboko przeżywający wydarzenia tamtych czasów. Dlatego możemy powiedzieć, że nie bez powodu nazwał swoje ostatnie dzieło „Moim stuleciem”.
Krótka biografia Konenkowa
Opisaliśmy więc Muzeum Konenkowa.Rzeźbiarz ten urodził się w 1874 r., 28 czerwca, we wsi Karakowicze (dziś znajduje się w obwodzie smoleńskim, powiat ełniński). Poniżej jego portret autorstwa Pavla Korina.
Jest Białorusinem ze względu na narodowość, wychował się wchłopska rodzina. Konenkov studiował w MUZHVZ, po czym studiował u profesora Beklemisheva w Petersburgu, w Wyższej Szkole Artystycznej. Jego pracę dyplomową („Samson Breaking Ties”) uznano za zbyt rewolucyjną i na polecenie Akademii Sztuk Pięknych zniszczono.
W 1897 wyjeżdża do Niemiec i Włochi Francji przez rzeźbiarza Konenkova. Jego biografia w tym czasie jest naznaczona faktem, że pojawił się pod koniec XIX wieku z realistyczną rzeźbą „Stonebreaker”. Konenkow został wciągnięty w wydarzenia rewolucyjne w Moskwie w 1905 r. Pod ich wpływem stworzył serię portretów uczestników starć na Preśnii. Również w 1905 roku zaprojektował kawiarnię Filippov, zlokalizowaną na Twerskiej, aw 1910 roku stworzył płaskorzeźbę „Uczta”.
Rzeźbiarz Konenkov, którego prace możemyzainteresowany, w 1912 odwiedził Egipt i Grecję. W tym czasie pracował nad serialem „Leśny”. Szeroko wykorzystuje drewno i prezentuje różne techniki jego obróbki. Dla Konenkowa las jest symbolem piękna, ucieleśnieniem elementarnych sił natury. Rzeźbiarz wykorzystuje w swoich pracach ludowe metody rzeźbiarskie i twórczo reinterpretuje wizerunki starożytnych legend. Równolegle z tym cyklem pracuje także nad „Grekiem” („Horus” i „Młodość”).
Rzeźbiarz ten był jednym z pierwszych rosyjskich mistrzówna przełomie XIX i XX wieku przedstawiało nagie ciało kobiety. Często jego prace nawiązują do tradycji rzeźbienia w drewnie i rosyjskiej sztuki ludowej. Przypomnijmy tutaj „Kariatydę” (1918), „Ognistego ptaka” (1915), „Skrzydlatego” (1913).
Konenkow wspierał rewolucję październikową i brał udział w realizacji tzw. monumentalnego planu propagandowego. Stworzył w szczególności pomnik „Stepan Razin” na Placu Czerwonym.
Konenkov poślubił Woroncową w 1922 rokuMargarita Iwanowna i wyjechała do USA. Para mieszkała tu przez 22 lata (głównie w Nowym Jorku). Na ten okres jego twórczości składają się dzieła związane z refleksjami na tematy „Apokalipsy” i Biblii. Są to rysunki przedstawiające apostołów, proroków, Chrystusa, a także szkice do kosmogonii.
Siergiej Konenkow został pochowany na cmentarzu Nowodziewiczy w Moskwie.
Przyjrzeliśmy się więc muzeum pamięci i twórczości rzeźbiarza S. Konenkowa. Jego dzieła są dziś znane nie tylko w naszym kraju, ale na całym świecie.
