Prawdopodobnie nie ma wielu osób, któreod razu będą mogli powiedzieć, że wypychacz to raczej rzadki zawód. Chociaż poznajemy produkty wykonane przez tego mistrza już w młodym wieku. Każdy z nas w dzieciństwie odwiedził muzeum zoologiczne lub lokalne. To tam po raz pierwszy spotykamy owoce pracy tego specjalisty.
Historia zawodów
W starożytnej Rosji nazywano takiego mistrza„strach na wróble” lub „szushelnik”. Ten zawód osiągnął swój szczyt w epoce wiktoriańskiej. W tamtych czasach nie tylko wyrabiano wypchane zwierzęta, ale wypychano je trocinami, słomą lub sianem, aby maksymalnie przypominały żywy okaz. Były przedmiotami sztuki i luksusu.
Wypychacz to osoba o wyjątkowym zawodzie.Ci rzadcy rzemieślnicy skrupulatnie strzegą tajemnic zawodowych i przekazują je tylko w drodze dziedziczenia. Stare pluszaki żyją już ponad 200 lat, ale tajemnice ich wytwarzania zaginęły, ale nowoczesne produkty, przy odpowiedniej technologii, są przechowywane nie dłużej niż sto lat.
Kto może zostać wypychaczem?
Wiele osób błędnie uważa, że opanowanie tegokażdy może być zawodem. Ale ze względu na swoją nieatrakcyjność (praca z chemikaliami, tuszami zwierząt itp.) Nie jest zbyt popularna. Dobry wypychacz to osoba posiadająca wiedzę z wielu dziedzin: anatomii, zoologii, jest rzeźbiarzem i artystą w jednym. Ponadto niezbędna jest wiedza z zakresu chemii i weterynarii. To kreatywność w najczystszej postaci, ponieważ konieczne jest osiągnięcie maksymalnego podobieństwa do oryginału.
Usługi taksydermistów są poszukiwane nie tylko wśródprywatni kolekcjonerzy. Wiele muzeów jest dumnych z dzieł prawdziwych mistrzów. Prestiżowe koła łowieckie i dwory bogatych ludzi nie mogą obejść się bez takich eksponatów.
Rozwój wypychania
Za granicą ten rzadki zawód kwitnie.Na zachodzie wypychacz to specjalista pracujący nad nowymi technologiami przy użyciu nowoczesnych materiałów. Ten prestiżowy zawód możesz zdobyć na uczelniach wyższych, a pracę możesz rozpocząć dopiero po uzyskaniu licencji. W naszym kraju nie ma placówek oświatowych, w których można by zdobyć ten rzadki zawód. Rosyjscy wypychacze pracują w źle przystosowanych pomieszczeniach. Tylko nieliczne studia są odpowiednio wyposażone i mogą konkurować z zagranicznymi.
Jeśli masz rzadką szansę, aby w to wpaśćpokój, wtedy będziesz zdumiony jego podobieństwem do pracowni artysty lub rzeźbiarza. I nie jest to zaskakujące. Wypychacz to osoba kreatywna. Dookoła szkice, rysunki zwierząt, rzeźby. Poczujesz utrzymujący się zapach chemikaliów, farby, kleju i alkoholu.
Odwieczna kontrowersja: czy ten zawód jest ludzki?
Ludzie często się tym oburzajązawód (w końcu zabite zwierzęta i ptaki służą jako główny materiał do tego). To kwestia dyskusyjna. Z takim samym sukcesem za nieludzkość można obwiniać hodowców i przedstawicieli wszystkich zawodów związanych z przygotowywaniem mięsa. Chociaż trzeba przyznać, że dekoracja wiejskich willi nie może być ważniejsza niż ochrona świata zwierząt.
