Nikołaj Nikołajewicz Nosow, którego biografiazostanie opisany w tym artykule, urodził się w rodzinie artysty pop w pobliżu Kijowa we wsi Irpen. Tutaj przyszły pisarz spędził całe swoje dzieciństwo. Ojciec myślał, że chłopiec pójdzie w jego ślady, ale Mikołaj wybrał skrzypce. Zajęcia były dla niego bardzo trudne i wkrótce porzucił karierę muzyczną.
Edukacja:
Детство мальчика совпало с самым трагичным okres rosyjskiej historii. Działania zbrojne i kolejna rewolucja spowodowały, że rodzinie brakowało stabilnych zarobków. Dlatego od 14 roku życia Nosov, którego biografia jest nadal interesująca, połączył swoje studia w gimnazjum z pracą w niepełnym wymiarze godzin. W tym okresie chłopiec próbował wielu różnych zawodów, od koszenia po sprzedawcę gazet. Po wojnie secesyjnej gimnazjum, w którym studiował przyszły dramaturg, zostało przekształcone w siedmioletnią szkołę. Po ukończeniu w 1924 r. Mikołaj dostał pracę jako robotnik, najpierw w cementowni, a następnie w cegielni. W tym okresie bardzo interesuje się chemią i organizuje małe laboratorium do badań naukowych na strychu swojego szkolnego przyjaciela. Nikołaj chciał wstąpić do Instytutu Politechnicznego. Ale z powodu niepełnego wykształcenia średniego nic z tego nie wyszło. W wieku 19 lat nieudany chemik wolał tę sztukę od instytutu politechnicznego. Pod koniec lat dwudziestych Nosow, którego biografia jest znana wielu radzieckim dzieciom, przeprowadził się do Moskwy i wstąpił do Instytutu Kinematografii. Po 2 latach ukończył go, uzyskując zawód reżysera i reżysera filmów edukacyjnych, animowanych i naukowych.
Wojna
W latach wojny Nikolai Nosov, którego biografiazawiera wiele niezwykłych odcinków, wyreżyserowanych filmów szkoleniowych dla wojska. Dzięki swojej kreacji wojskowo-technicznej dla czołgów otrzymał nagrodę państwową. Ponadto w 1943 roku otrzymał najbardziej cenioną nagrodę wojskową - Order Czerwonej Gwiazdy.
Bajki dla dzieci
Do jego rodaków Nikołaja Nosowa, biografiaktóry jest w wielu encyklopediach znany jako twórca bajek dla dzieci. Wychowywały się na nich całe pokolenia dzieci (sowieckie i rosyjskie). Debiut pisarza miał miejsce w 1938 roku. Tak właśnie ukazało się w magazynie Murzilka jego opowiadanie „Zateyniki”. Ta i inne prace opublikowane w tym czasopiśmie stały się podstawą pierwszego zbioru „Knock-knock-knock”, opublikowanego po 1945 roku. Rok później ukazała się książka „Kroki”. W 1951 roku pisarz otrzymał Nagrodę Stalina. Biografia Nosova dla dzieci jest równie ciekawa jak jego opowiadania, z których najsłynniejsze to prace z trylogii „Przygody Dunno”, powstałe w latach 50-60. W 1969 roku autor zdecydował się „przerzucić” na dorosłego widza i wydał zbiór „Humoreski historyczne”, w całości składający się z satyrycznych opowiadań poświęconych trudnym relacjom między dziećmi i rodzicami, filistynizmowi i problemom ówczesnej literatury. Ta książka stała się punktem wyjścia dla całej serii historii dla dorosłej publiczności. Wiele z nich zostało opublikowanych po śmierci pisarza w 1976 roku.
