Włochy przyniosły światu wielkich artystów,którzy w swoich czasach tworzyli arcydzieła. Jeden z tych malarskich geniuszy pozostał w „sercu Włoch” Simone Martini. Studiowanie jego biografii nie było łatwe. Wszystkich stwierdzeń, które o nim pozostały, należało szukać w dokumentach i wzmiankach o ludziach tamtych czasów.
Jednak chronologia i wydarzenia zŻycie Simone Martini było udane, chociaż nie wszystko w tej historii jest takie gładkie. W niektórych miejscach pojawiają się pytania i gdzieś pojawiają się luki. Niemniej jednak dzięki pracom malarza można pokazać jego główny obraz - życie.
Zacznij
Niestety Simone Martini ma biografięzaczyna się od śmierci. To jedyna dokładna data, do której udało się dotrzeć naukowcom. W jednej z katedr Sieny - San Domenico odnaleziono zapiski, dzięki którym okazało się, że wielki artysta zmarł tutaj 4 sierpnia 1344 roku. Dokładna data jego urodzenia jest niemożliwa do ustalenia. Z grubsza znany jest tylko rok 1284. Jest identyfikowany zgodnie z informacjami wskazanymi na grobie malarza: informacja mówi, że Martini zmarł w wieku 60 lat.
Wygląd
Pojawia się jeszcze więcej pytań dotyczącychwygląd Włocha. Jego najlepszy przyjaciel, słynny Petrarka, przekonywał, że Simone nie jest przystojny. Badacze postanowili poszukać wizerunku malarza na jego płótnach. Ktoś dostrzegł go pod postacią Chrystusa przed Piłatem, ktoś zobaczył go w postaci rycerza. Domniemany portret jest możliwy na fresku „Cud zmartwychwstania chłopca”.
Pierwsze 30 lat
Niestety nic o tym okresie życia twórcynieznany. Istnieją jednak sugestie, że Simone urodziła się w mieście Siena. Jego ojciec był miejscowym tynkarzem, który przygotował płótno na freski. Najprawdopodobniej to właśnie doprowadziło artystę do jego przyszłego zawodu.
Istnieje możliwość, że chłopiec studiował sztukęwarsztat Duccio, ale popularność przyszła twórcy po stworzeniu „Maesty”. Rok wydania tego płótna jest obecnie znany - 1315. Dane te znaleziono na ramie fresku. Chociaż jeśli takie dzieło zostało zamówione przez władze miasta, to widać, że malarz miał już dobrą opinię. "Maesta" osiadł w Palazzo Pubblico. Dekorację tego miejsca można było powierzyć tylko wybitnym mistrzom swojego rzemiosła.
Warto zaznaczyć, że artysta pracując nad swoimprac, starał się pokazać wszystko w jak najbardziej naturalny i realistyczny sposób. Ta wiarygodność znalazła odzwierciedlenie w jego pracy. Dlatego też, otrzymawszy od władz miasta kolejne polecenie przedstawienia twierdzy, udał się tam, aby nie tylko na własne oczy zobaczyć obiekt sztuki, ale także poczuć atmosferę bitwy i podbojów. Potem zebrał swego sługę i konno wyruszył w podróż. Fresk został później umieszczony w pokoju Mappomondo już w 1331 roku. Teraz bardzo trudno jest zapoznać się z pracą, ponieważ uważa się ją za zniszczoną, chociaż badacze mają nadzieję, że ją odnajdą.
Fakty
Niestety jest ich niewiele.Próbując zrekonstruować życie Simone Martini, można natknąć się na zweryfikowane dane. Wiadomo na przykład, że malarz udał się do Asyżu. I stało się to w 1310 roku. Tam wykonał prace dekorując kościół San Francesco witrażami. Później stworzył tu również freski.
Jest informacja, że Martini byłpewien czas w Neapolu, chociaż nie ma na to żadnych dokumentów. Jego podróż do tego miasta wiąże się z zamówieniem neapolitańskiego ołtarza na cześć kanonizacji Ludwika z Tuluzy.
Styl
W ciągu jednej dekady naukowcom to się udałoodkryj dużą kolekcję obrazów na drewnie, która pozwala prześledzić zmiany w twórczości Simone. Freski wykonane w Asyżu miały specyficzne cechy protojotystyczne, ale późniejsze prace nadały styl gotycki. Ta ostatnia zmieniła nie tylko wolumeny, ale także tła i linie w pracach.
Kreatywność tego czasu można bezpiecznie przypisaćdwa poliptyki z kościoła Santa Catarina i Muzeum w Orvieto. Chociaż badacze wielokrotnie przeprowadzali analizy stylistyczne, co wskazuje, że ostatni poliptyk pochodzi z lat dwudziestych XIII wieku. Nawiasem mówiąc, trudności ze studiowaniem tej pracy pojawiają się również dlatego, że udokumentowano kilku pomocników w tworzeniu tej pracy.
Aktywna aktywność
Dokumenty miejskie zawierały również informacje opłatności na rzecz malarza. Ponadto pensja była wypłacana regularnie, co oznacza, że artysta działał dość aktywnie w Sienie. Wskazano również prace, za które Martini dostał pieniądze i które są trudne do zidentyfikowania, niektóre zaginęły w ogóle.
Jest informacja, że Simone otrzymała finansowanieza poprawianie własnego dzieła Maesta. Faktem jest, że fresk został uszkodzony z powodu wycieku wilgoci. Artysta uzyskał również dofinansowanie do namalowania krzyża, który miał dokończyć inny twórca. Regularnie w 1322 roku Martini otrzymywał pieniądze za pracę, którą wykonywał dla Palazzo Pubblico.
Życie osobiste
Małżeństwo włoskiego twórcy miało miejsce w 1324 rokurok. Jego ukochaną była Giovanna, córka Filippuccia. Można przypuszczać, że ślub był wspaniały, ponieważ Martini otrzymał za swoje prace duże sumy pieniędzy. Dowodem na to jest to, że przed ślubem kupił dom dla swojej przyszłej żony. Co więcej, taki prezent kosztował go niezłego grosza, zapłacił 220 złotych florenów (a to trzykrotnie więcej niż pieniądze, które otrzymał za wspaniałą pracę z wizerunkiem twierdzy).
Taki prezent prawdopodobnie należy interpretować jakowdzięczność dla szlachty. Rzeczywiście, w tym czasie malarz miał już 40 lat, a jego wybrany był bardzo młody. Simone uważała, że jest zobowiązany podziękować dziewczynie za zgodę na poślubienie zwykłego starca.
Rodzinna kreatywność
Po ślubie artysta kontynuował swoją działalnośćaktywność w kierunku kreatywności. W 1326 r. Stworzył wspaniały obraz, który później nazwano „bardzo dobrym”, a zapłata za to była godna. W następnym roku namalował dwa standardy, które niestety nie przetrwały do naszych czasów. Były zadedykowane synowi króla Roberta.
Pod koniec lat dwudziestych XIII wieku tworzy dwie pracektóre są również uważane za utracone. Pierwsza praca jest poświęcona dwóm aniołom i została stworzona dla Palazzo Pubblico, podczas gdy druga praca przedstawia buntownika Marco Regoli i została umieszczona w sali Konsystorza.
Francja
Awinion, małe miasteczko w Prowansji, przez jakiś czasstał się kulturalno-artystycznym centrum świata. Przyjeżdżali tu malarze z całej Europy, przywieźli swoje prace i całe warsztaty. W 1336 roku przybyła tu również Simone. Tutaj znaczącą rolę odegrało rozwarstwienie społeczeństwa, w którym Martini starał się być bliżej „wysokich ludzi”. Robił to kosztem swojej sztuki, wykonując rozkazy wyższych władz.
Niestety informacje o pracy Martini wJest bardzo mało Francji. Istnieją oficjalne dokumenty wskazujące na aktywną pozycję życiową twórcy. Występował jako świadek w sprawie najmu, był także uczestnikiem sporu prawnego.
Jeśli chodzi o prace, należy zauważyć, że znalezionobyły ich fragmenty w Notre-Dame-de-Dôme, możliwe jest też, że artysta trzymał rękę na froncie rękopisu Wergiliusza, który do tej pory znajdował się we władzy Petrarki. Znany jest również obraz „Święta Rodzina” znaleziony w Liverpoolu.
Śmierć
Jak wiecie, malarz zmarł w 1344 roku.Powalił go nieznana „poważna choroba”. Włoch zdał sobie sprawę, że jego koniec jest bliski, dlatego na kilka dni przed śmiercią sporządził testament, w którym podzielił cały swój majątek między krewnych swojej żony. Dokument został poświadczony przez notariusza z Florencji - Galgani.
"Zwiastowanie"
Obraz Simone Martini „Zwiastowanie” byłutworzony w 1333. Artysta stworzył go do ołtarza Ansanias w Sienie. Tło fresku jest złote, co symbolizuje niebo, a sylwetka Maryi jest powściągliwa i gładka. Archanioł Gabriel jest przedstawiony na płótnie jako aktywna postać, jego ubrania się rozwijają, a skrzydła przybrały latający kształt. Opis („Zwiastowanie” Simone Martini) nie ma tajemnic i żadnych tajemnic. Obraz przekazuje coś bardzo miękkiego, ale jednocześnie jasnego i boskiego.
Obrazy, które można wyróżnić na freskumistyczny. Każda postać sama w sobie jest jak kryształ, bardzo krucha i bezcielesna. Wręcz przeciwnie, święci Ansanias i Julitta okazali się dość obszerni i realistyczni.
"Madonna"
Na uwagę zasługuje również praca „Madonna”.Simone Martini stworzyła niezwykłe płótno, które wielu przypisuje ostatniemu, bardziej dojrzałemu okresowi twórczości. Charakterystyczne dla obrazu tego twórcy są złote tło z czerwono-niebieskimi odcieniami, miękkie linie, wdzięczne linie postaci Maryi. Fresk zachował cechy stylu gotyckiego, które były nieodłączne dla malarza w późnym okresie jego twórczości.
To dzieło pokochało wielu fanów i sam autor - Simone Martini. Ermitaż stał się skarbcem, który utrzymuje dzieło w swoich murach od 1911 roku.
Inne kreacje
Najpopularniejszym obrazem Simone Martini jest„Maesta”. Była prawdopodobnie pierwszym dużym dziełem twórcy. Badacze są pewni, że to arcydzieło powstało pod wpływem Duccia. Obraz ma bardzo precyzyjne cechy, których nie znajdziesz w Duccio. Obejmują one zmianę kolorów, kształtów i linii.
Warto zwrócić uwagę na obecność w światowej kolekcji obrazu „Portret Laury” autorstwa Simone Martini. Ta praca została zadedykowana przyjacielowi artysty Petrarki, który zamówił wizerunek swojej ukochanej.
Możesz dużo mówić o tym artyście.Twórczość Simone Martini, choć nie do końca znana, mogła być miejscami przemyślana, nadal pozostaje niezwykle jasna i interesująca dla koneserów sztuki włoskiej. Artysta dokonał ogromnego „daru” dla światowej kultury, a jego prace zachowały cechy, dzięki którym łatwo jest zidentyfikować arcydzieła Martiniego.
