Bryullov jest geniuszem.Jego wielkie aspiracje znalazły wyjście w pięknych dziełach sztuki. Jego umiejętności są niezaprzeczalne. Kiedy patrzę na Ostatni dzień Pompejów, odczuwam całą kruchość ludzkiego życia, całą nieuchronną zmienność zwodniczej stałości, którą szczęśliwi ludzie walczą z niepokojem i czułością. Nic nie jest wieczne i nic nie będzie takie samo, bez względu na to, jak bardzo ludzie starają się zachować spokój. Wymiarowość i spokój mieszkańców Pompejów rozpadły się tego samego dnia w 1779 roku: erupcja Wezuwiusza pochłonęła wszystkie ich nadzieje na świetlaną przyszłość. Kultura starożytnych Pompejów na płótnie wspaniałego twórcy - Karola Pawłowicza Bryullowa - urzeka mnie swoją pompą i pięknem.
Moje serce płonie ogniem rozpaczy, kiedy próbujęwyobraź sobie, czego doświadczyli ci ludzie. W końcu to wszystko było naprawdę! A autor tego dzieła musiał czuć to samo, gdy godzinami grzebał nad źródłami historii tego miasta, studiując ich kulturę i sposób życia. Na przykład artysta wielokrotnie czytał starożytnego pisarza Pliniusza Młodszego, który na własne oczy widział śmierć Pompejów. Ta wielka tragedia zainspirowała umysły wielu genialnych twórców. Bryullov nieraz chodził do ruin starożytnego miasta, badał to, co z niego zostało, i musiał wyobrazić sobie to bezpieczne i zdrowe. Tak, poświęcił dużo czasu na przestudiowanie wszystkich szczegółów dotyczących ucieleśnienia obrazu z obrazu „Ostatni dzień Pompejów”.
Tak artysta przygotowywał się do realizacji swojego pomysłu.I tak nadeszła jesień 1833 roku. Wielki malarz w końcu otworzył drzwi swojej pracowni, w której magia wykonywała się w każdej sekundzie powstawania obrazu „Ostatni dzień Pompejów”. Wielu wielbicieli jego dzieł otrzymało płótno o kolosalnych wymiarach trzydziestu metrów kwadratowych. Pracował nad obrazem przez trzy lata, a efekt końcowy przeszedł wszelkie oczekiwania. „Ostatni dzień Pompejów” to pierwsze dzieło artysty, które wywołało potężny rezonans, najpierw w Rzymie, a następnie w paryskim Luwrze: obraz został wystawiony z honorem i zebrał tylko pozytywne opinie.
Co ciekawe, wszystkie kobiety przedstawione wten obraz został namalowany przez jedną osobę. Wiele źródeł wskazuje, że ta tajemnicza kobieta to hrabina Samoilova, którą kochał Bryullov. „Ostatni dzień Pompejów” to praca, która powstała z wielkim trudem, oddaniem i miłością artysty do sztuk pięknych.
Obraz Bryullova wzbudził podziw wielu innychartyści tamtych czasów: nazwali go drugim Rafaelem; otrzymał honorowy tytuł wielu akademii Europy oraz złoty medal Królewskiej Akademii Sztuk we Francji. Obraz „Ostatni dzień Pompejów” odwiedził Mediolan, Rzym i Paryż, a teraz znajduje się w Państwowym Muzeum Rosyjskim w Petersburgu, co budzi we mnie miłe uczucia patriotyczne. Artysta Karl Pavlovich Bryullov podbił mnie precyzją wykonania, blaskiem niezwykłego umysłu, który dokonał cudu.
