Sądząc ze źródeł historycznych,muzyka miała ogromne znaczenie w życiu starożytnych Greków. Czym jest Kifara, ludzie znali arystokratyczną i bojową Spartę. Wolni obywatele musieli nauczyć się grać na instrumentach muzycznych. W polisach (greckie miasta) odbywały się zawody artystyczne i gimnastyczne, którym towarzyszyła muzyka. Odbyły się konkursy śpiewaków - solistów, chórów, instrumentalistów, poetów.
Heroiczna pieśń i cithara
Instrument muzyczny, który wygląda jak liraskładał się z trapezowego drewnianego korpusu, dwóch podłużnych uchwytów i łączącej je u góry poprzeczki. Wzdłuż instrumentu rozciągnięto siedem strun o różnej grubości i wzmocniono je między dolną częścią pudełka a górną poprzeczką.
Pierwsi profesjonalni muzycy byliwędrowni gawędziarze i śpiewacy. Towarzysząc sobie na starych, szarpanych instrumentach, śpiewali heroiczne wydarzenia, gloryfikując wyczyny swoich rodaków.
Nie można sobie wyobrazić bez piosenek i tańcówfestyny i uroczystości ludowe poświęcone bogom-patronom rolników, pasterzy i rzemieślników. Teksty i muzyka były przekazywane ustnie przez gawędziarzy. Rozwój sztuki muzycznej przyczynił się do powstania różnych gatunków. Pomiędzy nimi:
- starożytne wiersze epickie;
- kommos - pieśni biesiadników;
- hymeneos - ślub;
- peanos - hymny uwielbienia i tańca;
- nomy to melodyjne melodie ludowe.
Co to jest kifara
O sztuce muzycznej starożytnych Grekówbadacze rozpoznają po obrazach na amforach i freskach. Nie zachowały się próbki partytur. Zdaniem historyków, wśród śpiewaków i muzyków istniała tradycja ustnego przekazu ich wierszy i legend.
Jednym z najpopularniejszych instrumentów była kifara.Trudno przecenić znaczenie szkoły śpiewu. Tego „krewnego” liry grali głównie mężczyźni. Profesjonalni muzycy wystąpili z liczną publicznością. Cithara miała ciężki korpus z litego drewna, który był w stanie wytrzymać mocniejsze napięcie struny.
Jak grać na strunach
Uderzanie w struny kostką lub kamieniem,narrator wydał głośne i mocne dźwięki, towarzyszące jego narracji. Zwykle na tym ciężkim instrumencie gra się stojąc, trzymając go pod kątem do ciała. Kifared był muzykiem, który akompaniował jego śpiewowi. Był nie tylko wykonawcą, ale pisarzem (kompozytorem) i poetą. Sam Apollo, mecenas sztuki, uchodził za idealny przykład takiego twórcy. Kifarysta wykonywał tylko melodie. Uważano, że praktycznie każdy może się tego nauczyć.
Co to jest Kifara?Jest to szarpany instrument muzyczny z korpusem z litego drewna i siedmiu identycznych strun. Ze względu na dużą wagę mogli na nim grać tylko mężczyźni. Wysokość strun zmieniano poprzez ich pociągnięcie lub poluzowanie. Podstawowa część edukacji w starożytnej Grecji obejmowała obowiązkową naukę gry na lirze lub citharze. Nie każdy mógł zawodowo opanować grę na tych instrumentach. Ta wysoka sztuka wymagała wrodzonych talentów, doskonałej pamięci, siły i zręczności palców. Zwycięzcy konkursów muzycznych zostali uhonorowani na równi z mistrzami olimpiad.
Jak pojawił się słynny instrument
Co to jest Kifara? Legenda głosi, że Hermes stworzył go jako pierwszy. Jego starszy brat, Apollo, tak lubił dźwięk cithary, że nigdy się z nią nie rozstał.
Następnie podobne instrumenty muzyczne rozprzestrzeniły się na inne kraje. Zachowały się również konsonanse w nazwach:
- jego imię to chartar w Persji;
- sitaroy lub caturom - w Indiach;
- kifare - w Rzymie;
- kitire - w Europie;
- na cytrach i gitarach - w Anglii;
- citarroy - we Włoszech;
- gitara - we Francji;
- gitara - w Hiszpanii;
- gitary - w Szwecji.
Pomimo mocno zmienionych form, kifaru można uznać za prototyp współczesnej gitary. A liczba strun pozostała taka sama, zgodnie z prawami eufonii i harmonii.
