John Tolkien jest najbardziej znany ze swojej trylogiiWładca Pierścieni. Fabuła rozwija się na otwartych przestrzeniach fikcyjnego świata zamieszkałego przez różne rasy, w tym elfy. Śródziemie, dzięki wysiłkom autora, otrzymało bogatą historię. Kluczową rolę odgrywają elfi ludzie.
Inspiracja Tolkiena
W przeciwieństwie do panującego stereotypu, Tolkien nie jestjest twórcą elfów. Pożyczył ten obraz od germańskich i skandynawskich mitów pogańskich. W nich elfy są duchami lasu. Stamtąd Tolkien zabrał gnomy i inne postacie ze swojego fikcyjnego świata.
Pisarz uzupełnił obraz mitologicznywłasne pomysły. Dzięki Tolkienowi elfy stały się racjonalną, potężną rasą. Przedstawiciele tych ludzi wyglądają jak ludzie, ale mają swoje własne cechy. Elfy żyją tak długo, że według ludzkich standardów ich długość życia zbliża się do nieskończoności. Niemniej jednak można je zabić siłą, a pod tym względem nie różnią się od ludzi. W świecie Tolkiena nie ma takich dolegliwości, z którymi elfy mogłyby chorować. Śródziemie jest domem dla wielu ludzi, ale to rasa wyróżnia się najostrzejszym instynktem, wzrokiem i słyszeniem.
Historia Elfów
Według kronik pozostawionych przez Tolkiena elfypojawił się w jego świecie na długo przed ludźmi. Chronologicznie to wydarzenie należy do Pierwszej Ery. Elfy zostały obudzone przez bogów, zanim powstało słońce i księżyc. Dlatego obudzili się pod czystym, gwiaździstym niebem.
Elfy pierwotnie pojawiły się w Śródziemiu.W tym czasie świat zamieszkiwali starożytni bogowie Valarów. Wezwały elfy do Valinoru, mitycznego kraju, który radykalnie różnił się od Śródziemia. W tym momencie zjednoczony naród podzielił się na klany. Niektórzy zgodzili się pojechać do Valinoru, inni pozostali w ojczyźnie.
W Drugiej Erze powstało państwo elfów, które znajdowało się w Mirkwood. To właśnie pojawia się w Hobbicie i Władcy pierścieni.
Elven Imiona i języki
Co ciekawe, mają na imię elfy Śródziemiakilka opcji wymowy. Faktem jest, że Tolkien był z wykształcenia lingwistą. Wykładał na uniwersytetach i interesował się tworzeniem sztucznych języków, które były kwintesencją języków różnych kultur ludzkich. Autor Władcy Pierścieni chciał stworzyć realistyczny świat, w którym przedstawiciele każdego narodu mieliby nie tylko własną kulturę, ale także przysłówek. Dla elfów Tolkien stworzył jednocześnie kilka języków, w tym quenyi i sindarina. Ich użycie zależało od przynależności do określonego klanu tego dużego narodu.
Dla każdego języka Tolkien stworzył własną fonetykę, gramatykę i inne reguły użytkowania. Imiona elfów Śródziemia zostały napisane w zależności od dialektu, którym posługuje się jego nosiciel.
Cykl życia
Autor Władcy pierścieni i Hobbitanapisał wiele książek poświęconych jego fikcyjnemu światu. Wiele z nich można scharakteryzować jako kroniki opowiadające o historii Śródziemia i jego mieszkańców. Elfy Tolkien poświęcili wiele uwagi. Mówił o ich życiu i zwyczajach, nie tylko w pracach, ale także w korespondencji z kolegami.
Бессмертность эльфов также дополнялась их biologiczna zdolność do szybkiego leczenia własnych ran. Jeśli przedstawiciel tego ludu zginął (na przykład w bitwie), wówczas jego dusza udała się do Sal Mandas w odległym Valinorze. Było to konieczne, aby zostać oczyszczonym z całego tego ziemskiego zła, które ścigało elfa podczas jego życia w Śródziemiu. Gdy duch zmarłego przeszedł proces oczyszczenia, ponownie otrzymał ciało, które wygląda podobnie do tego, które miał w poprzednim życiu. Teoretycznie elf mógł wrócić do Śródziemia, ale w praktyce nikt tego nie zrobił, woląc pozostać w Valinorze. Jedynym wyjątkiem była postać Glorfindel, która pojawiła się na stronach Władcy Pierścieni. Jego imię uzupełnia listę Elfów Śródziemia, którzy uczestniczyli w wojnie przeciwko Mordorowi. Pod koniec powieści wszyscy ci ludzie zdecydowali się popłynąć statkiem do Valinoru.
Podróż do Valinor
Powód, dla którego elfy opuściły Śródziemiepolega na tym, że po wojnie o pierścień, opisanej w Władcy pierścieni, ich siła fizyczna zaczęła stopniowo zanikać. Jedynym miejscem, w którym mogli nadal mieszkać, był Valinor - odległa kraina, w której nigdy nie było ludzi.
Dzięki elfom królestwa istniałypierścienie, które były potężnymi magicznymi artefaktami. Wszystkie zostały zniszczone, a ostatni z nich został przeniesiony do Mordoru w głównej powieści Tolkiena. Z tego powodu elfy musiały żeglować za granicę, pozostawiając cały kontynent ludziom.
Ci, którzy pozostali w Śródziemiu po wydarzeniach„Władca pierścieni” z biegiem czasu coraz bardziej degradował się, aż zamienił się w prymitywnych ludzi zamieszkujących jaskinie i doliny. Stracili wiele cech charakterystycznych dla swoich przodków - nieśmiertelność, mądrość. Rzemiosło i sztuka zostały zapomniane, w tym muzyka, którą Elfy z Mirkwood bardzo kochały.
