„Jan Chrzciciel” Leonardo da Vinci: opis obrazu

W naukach historycznych istnieje bardzo warunkoweKońcowa data średniowiecza to 1456. Zastępuje je okres renesansu, który rozpoczął się przede wszystkim we Włoszech, kiedy nastąpiło wielkie zainteresowanie starożytnością osiągnięciami w najróżniejszych dziedzinach kultury i działalności społecznej.

Wysoki Renesans

We Włoszech rozdarty wewnętrznymi sprzecznościamii wojny feudalne, nagle pojawia się duchowość - renesans Leonarda da Vinci. W tym samym czasie mroczny Michał Anioł spaceruje ulicami i jest wesoły, otoczony grupą przyjaciół Rafaela. W tym samym czasie we Florencji otrzymują rozkaz malowania katedry przez Michała Anioła i Leonarda da Vinci, a nadzór nad postępem prac powierzono młodemu początkującemu urzędnikowi Niccolò Machiavelliemu. Cóż, czyż nie jest to wyrzut duchowości? Ideały piękna starożytności, z precyzyjnie dobranymi matematycznymi proporcjami posągów i budynków, stają się wzorem dla artystów. Ale podchodzą do tego twórczo, z wielką wyobraźnią, zapożyczając tylko to, co uważają za możliwe i właściwe, twórczo przerabiając dziedzictwo grecko-rzymskie.

Dziedzictwo artystyczne Leonarda

Geniusz tego człowieka rozprzestrzenił się niemal na wszystko.obszary inżynierii i malarstwa. Ustawiał się przede wszystkim nie jako malarz, który był mniej pożądany, ale jako inżynier, na przykład zdolny do tworzenia broni, lub jako kucharz, który przynosił nowe wynalazki i naczynia do kuchni. W Mediolanie był także kierownikiem stołu księcia. Obserwował zarówno serwowanie stołów, jak i gotowanie. Osiągnięcia inżynieryjne Leonardo da Vinci obejmują liczne rysunki, dzięki którym można zbudować samolot.

Человек должен летать, считал этот гений.Wśród jego wynalazków technicznych znajduje się spadochron, teleskop z dwoma soczewkami, lekkie przenośne przejścia dla wojska i wiele innych. W swojej wiedzy o anatomii był trzysta lat przed swoim czasem. Mieszkając w ostatnich latach we Francji, Leonardo da Vinci organizował festiwale dworskie, stworzył plan nowego pałacu królewskiego, jednocześnie zmienił przebieg dwóch rzek i zaplanował kanał między nimi.

Art

Z pewnych wewnętrznych powodów sztuka nie interesowała Leonarda da Vinci. Dzieł, które dotrwały do ​​naszych czasów, jest stosunkowo niewiele.

Należy również podkreślić, że jedyny portretLeonardo może go nie przedstawiać. Da Vinci pracował powoli i poświęcał niewiele czasu malowaniu. Ale jego rozwój w dziedzinie sztuki jest tak wielki i znaczący, że aż do naszych czasów znajduje się na nieosiągalnym poziomie. Jego rozmyte linie, przestrzeń powietrzna otaczająca wszystkie postacie i przedmioty na obrazach - tak widzimy przedstawione przedmioty w życiu.

Notatniki

Nosił je stale i spisywał myśli, które nadeszły.tajny list, oczywiście wymyślony przez niego samego. Nikt jeszcze w pełni nie rozszyfrował nagrań Leonarda da Vinci. Przez całe jego życie zgromadziło się około stu dwudziestu takich ksiąg, w których zapisane są zarówno bajki, jak i anegdoty. Zawierają rysunki, szkice. Najważniejsze, że Leonardo uważał nie wiedzę książkową, ale znajomość praw i rzeczy. Jego pragnienie pchnięcia nauki do przodu okazało się bardzo duże.

Rękopisy

Rękopisy Leonarda, którepisał nie prawą ręką, lecz lewą ręką. Nie opublikował ich, chociaż w ostatnich latach życia takie myśli przyszły mu do głowy. Pisał nie po łacinie naukowej, ale w mówionym języku włoskim swoich czasów - zwięźle, krótko, precyzyjnie. Jego język jest bogaty, jasny i wyrazisty.

Dlatego oprócz historycznych i naukowych zapisówmają wartość artystyczną. Dla naszych współczesnych napisany przez niego Traktat o malarstwie jest nadal aktualny. Jego bajki i humorystyczne historie, a także proroctwa i alegorie, fraszki do nas dotarły.

Malowanie na tablicy

Obraz „Jan Chrzciciel” Leonarda da Vincimalowane olejem orzechowym na drewnie w latach 1508-1513. Jego rozmiar to 69 x 57 cm, muszę powiedzieć, że w tamtych czasach było zupełnie inne podejście do materiałów do malowania. Olej stał i bielał na słońcu przez pięćdziesiąt lat. Deski schły od sześćdziesięciu, a nawet więcej lat. A artysta sam malował farby, używając kryształów zmiażdżonych na proszek.

Tak więc opis obrazu Leonarda da Vinci „Jan Chrzciciel”.

Młody John jest przedstawiony w półobrocie w ciemnościtło. Światło pada na niego z lewej strony. Wskazującym palcem prawej ręki wskazuje na krzyż, jego typowy atrybut, i na niebo, jakby zapraszając widza do refleksji nad przyjściem Chrystusa i przygotowania się na Jego przyjście. Jan Chrzciciel Leonardo da Vinci przemawia do widza oczami, uśmiechając się czule. Jego wygląd jest typowy dla dojrzałego Leonarda. Ubranie pustelnika to futro, w którym nie jest całkowicie pokryty. Prawe ramię, o prawidłowych proporcjach, pozostało nagie. Jan Chrzciciel Leonardo da Vinci ma długie kręcone włosy opadające na ramiona. Przypuszczalnie modelem był jego uczeń Salai. Przejścia od światła do cienia są subtelne i wyrafinowane. To słynne sfumato, które miękkimi i łagodnymi przejściami tonów jasnych i ciemnych podkreśla plastyczność i krągłość doskonałych form, a także odzwierciedla stan duchowy świętego. Na płótnie po prostu nie da się znaleźć śladów pędzla.

Pierwsza wzmianka o obrazie „Jan Chrzciciel”Leonardo da Vinci pochodzi z 1517 roku. Po śmierci Leonarda dzieło to stało się własnością jego ucznia Salaia, który wykonał dla siebie kopię i jest dobrze zachowana. A po jego śmierci krewni sprzedali oryginał Franciszkowi I we Francji. Tak więc ta praca skończyła się w Luwrze. Ale później został odsprzedany do Anglii w kolekcji Karola I. Po egzekucji króla pojawia się już w Niemczech, ale nie później niż w 1666 roku, agenci Ludwika XIV wykupili go i pojawia się ponownie we Francji. A teraz jest na wystawie w Luwrze.