Szalejące okrucieństwo i migoczące krwawe scenyekrany zarówno w kronikach dokumentalnych, jak i prasowych, a także w filmach fabularnych często prowadzą do prób naśladowania kruchej psychiki lub wrażliwych ludzi i wywarcia na nich wrażliwych wrażeń. Dlatego prawie każdy kraj ma listy zawierające zakazane filmy grozy, zdjęć tych nie można wypożyczyć ani po pewnym czasie usunąć z programu.
Na przykład możesz wziąć sąsiednią Białoruś.W tym stanie najwyraźniej poważnie ocenili niebezpieczeństwo, jakie stwarzają okulary oferowane przez niektórych reżyserów. Czarna lista zawierała między innymi horrory, których zabroniono pokazywania, jest ich wiele. Obejmuje to z pozoru niewinny horror „The Evil Dead” Sama Raimiego. Ta „czarna komedia” z lat 80. została stworzona przez przyszłego reżysera serii Spider-Man w czasach jego młodości. Zaskakujące jest zatem, że prawie z niczego narodził się klasyk. I choć krew i części ciała wyglądają dziś prymitywnie i są zbyt fałszywe (30 lat temu, efekty specjalne pozostawiają wiele do życzenia), film jest taki sam, dwie jego kontynuacje i nowoczesny (2013 rok) remake są oglądane i recenzowane. Według wielu znających się na rzeczy osób nie ma szczególnego powodu, aby go zabronić, czego nie można powiedzieć o wyraźnych obrazach, które również pojawiają się na białoruskiej liście jako zabronione horrory. Obejmuje to „Dom 1000 zwłok” Roba Zombie lub „Maniak 2001” z udziałem Roberta Englunda (ten sam Freddy Krueger w „Koszmarze na ulicy Wiązów”). Cóż, „Cannibal Hell”, nakręcony przez włoskiego Ruggiero Deodato, zdjęcie rzekomo znalezionego pseudodokumentalnego filmu o wyprawie do plemienia kanibali w Amazonii, jest zabronione w wielu krajach świata.
Okrucieństwo - za barierę!
Weto - także w wielu stanach - byłonakładają się na szereg sprawdzonych w czasie dzieł kinowych zaklasyfikowanych jako zakazane horrory. Chociaż nie ma w tym nic okrutnego. Jest to na przykład słynna adaptacja filmowa powieści „Egzorcysta”, „Teksańska masakra piłą mechaniczną” (nakręcona w 1974 roku, ma wiele kontynuacji „opartych na”). Lub „Ostatni dom po lewej”, nakręcony przez „wynalazcę” tego samego Krugera i reżysera Krzyk Wesa Cravena w 1972 roku. W tym horrorze kilka młodych dziewczyn szukających przygody znajduje się w szponach sadystycznego gangu. To zdjęcie nie mogło być wyświetlane w Wielkiej Brytanii w latach 1984–2002, zostało zakazane w Nowej Zelandii, Norwegii, Australii, Islandii i Singapurze. Ponownie w Singapurze, Nowej Zelandii, a także w Hiszpanii, Malezji i niektórych innych krajach nie wolno pokazywać nowszego serbskiego filmu. W nim okrucieństwo i brutalny naturalizm przewraca się, a mieszanka sadyzmu, pedofilii i nekrofilii może negatywnie wpłynąć nawet na zbyt słabe serce.
Nie dla dzieci
