Instrumenty muzyczne powodują ogromnezainteresowanie, szczególnie dziećmi. Zapewne dlatego uczniowie podczas przerw gromadzą się wokół fortepianu w auli lub sali muzycznej. I każdy z nich chce zagrać przynajmniej w coś takiego, dobrze znanego. Okazuje się, że z jakiegoś powodu „bryn-bryn”. Nie dlatego, że nauczycielka, która wydaje się robić to samo, szybko naciska klawisze palcami.
Nic dziwnego ...
Gra na pianinie (potocznie nazywanafortepian), którego musisz się nauczyć. Chociaż zdradzę Wam tajemnicę, jako były nauczyciel muzyki zawsze rozpoczynają naukę w szkole muzycznej od jakiejś piosenki, melodii. Dlatego możesz nauczyć się przynajmniej jednego, a już będziesz bardzo różnił się od swoich rówieśników. Chcesz na przykład nauczyć się grać psiego walca na fortepianie? Więc nauczmy się!
Muzyczne mity
Wiele osób uważa, że gra bez słuchania muzykiniedozwolone A obecność tego właśnie słuchu zależy od umiejętności śpiewania pięknie, głośno i poprawnie, bez fałszywych dźwięków. Ale to nie do końca prawda. Okazuje się, że każde dziecko ma muzyczne ucho. A śpiewanie to umiejętność, której od dawna uczy się w szkole. Oczywiście są wyjątki, kiedy dziecko może „śpiewać”. Ale powtarzam: to wcale nie jest reguła. Dlatego, jeśli nadal masz wątpliwości, jak grać na psim walcu na fortepianie, jeśli powiedziano ci, że nie słyszysz, na chwilę się oderwij. Postępuj zgodnie z instrukcjami. Po drodze udowodnię, że masz muzyczne ucho.
Naregulowanie
Mój czytelnik prawdopodobnie będzie zaskoczony, ale zaczniemydotychczasowa nauka bez fortepianu. Ponieważ najpierw musimy się trochę przygotować i „dostroić”, jako prawdziwy instrument, do wybranej melodii. Umożliwi nam to dalsze poruszanie się po grze na psim fortepianie. Aż pewnego dnia zbliżysz się do instrumentu i zagrasz znajomą muzykę przed oszołomionymi kolegami z klasy.
Z czego składa się melodia
Więc nasza melodia składa się z ... nie, nie z nut, ale zdźwięki podane w określonej kolejności. Mówiąc jeszcze dokładniej, z rytmu i dźwięków. I bardzo ważne zadanie w melodii odgrywa rytm. Bo jeśli to zmienisz, zmieni się też muzyka. Dlatego najpierw się tego nauczymy.
Rytm walca
Prawdopodobnie słyszałeś, że walc liczy się jako trzyakcje: jeden, dwa, trzy. Więcej: raz, dwa, trzy. Powtórz ten rytm trzykrotnie z naciskiem na „jeden”. Teraz powtórz to samo, tylko ze słowem „jedno” pukanie w stół. Doskonały! Wiesz, nasz psi walc pasuje do jeszcze dwóch małych, szybkich dźwięków. Nazwijmy je „tili” dla wygody. Tak więc zaczynamy wszystko od nowa, nie zapominając o uderzeniu w stół lub kolano po raz pierwszy. Wyszło na to, że:
- tili, jeden, dwa, trzy;
- tili, jeden, dwa, trzy;
- tili, jeden, dwa, trzy;
- cztery, raz, dwa, trzy.
Czy zauważyłeś?Rytm „cztery” pojawia się raz w melodii. Uderza go tylko jeden dźwięk. Zapamiętaj? Następnie stuknijmy ponownie melodię. Dopiero teraz spróbujmy to zrobić palcami, a po słowie „tili” będziemy „chodzić” najpierw trzecim, potem drugim palcem. Za kciuk uważa się pierwszy palec. Na początku frazy wpisz słowo „czas” do drugiego palca lewej ręki (oznaczamy jako „lp”), „dwa” i „trzy” - do czwartego palca prawej ręki (oznaczamy jako „pp ”).
W drugiej części frazy:
- tili (3-2 p.p.), jeden (drugi palec l.p.), dwa (czwarty palec l.p.), trzy (drugi palec l.p.);
- cztery (trzeci palec w l.p.), jeden (drugi palec w l.p.), dwa (trzeci palec w l.p.), trzy (ten sam palec w l.p.)
To jest ważne!Jeśli ćwiczysz w ten sposób i wszystko ułoży się bez wahania, możesz zacząć grać na pianinie. Wystarczy, że powiem ci, jakie klawisze nacisnąć, a będziesz mógł wymyślić, jak zagrać psiego walca na fortepianie. Najważniejsze: nie spiesz się, wymyśl dobrze, jak włożyć palce. Jesteś gotowy?
Nauka gry na pianinie
Jeśli spojrzysz na klawisze fortepianu, to tyzobaczysz, że są pogrupowane po dwóch i trzech czarnych, otoczonych białymi „sąsiadami”. Spójrz: po każdym zestawie czarnych kluczy są dwa białe klawisze. Znajdź sparowane czarne klawisze mniej więcej na środku klawiatury. To są nasze tili.
Pierwsza część frazy
Naciśnij je od prawej do lewej trzema i dwoma palcami prawej ręki.Teraz wciśnij drugim palcem lewej ręki „raz” pierwszy czarny klawisz, ostatni z trzech (patrząc od lewej do prawej), znajdujący się po lewej stronie naszej „pary”. Dla wyjaśnienia: „jeden” jest po dwóch sparowanych białych klawiszach po lewej stronie sparowanych czarnych klawiszy, dobrze?
Teraz uwaga!
„Dwa, trzy” znajduje się na prawo od „Tili”.W rzeczywistości masz teraz pod palcami 4 czarne klawisze: dwa sparowane lub wewnętrzne, jeden po lewej, drugi po prawej, czyli zewnętrzny. Nawiasem mówiąc, „zaawansowani” gracze wciskają te zewnętrzne przyciski („dwa, trzy”) jednocześnie obiema rękami. Możesz spróbować, chociaż nie jest to konieczne, ponieważ melodia nie cierpi. Tak więc pierwsza część frazy:
- tili (przyciski wewnętrzne), jeden (zewnętrzny lewy), dwa, trzy (zewnętrzny prawy);
- powtarzać.
Druga część frazy
Występuje tu niewielka komplikacja.Potrzebujemy wszystkich trzech czarnych zewnętrznych przycisków po lewej stronie. Dla wygody policzymy je od prawej do lewej. Oznacza to, że ten, który został naciśnięty drugim palcem lewej ręki na „jeden”, będzie pierwszym, następny - drugim, a następny - trzecim. Potrzebujemy również jednego małego białego klawisza po prawej stronie - tego obok prawego zewnętrznego przycisku. Na zdjęciu wszystkie potrzebne nam klucze są oznaczone strzałkami (żółte - opcjonalnie).
- tili (wewnętrzny), jeden (pierwszy lewy zewnętrzny), dwa (prawy zewnętrzny), trzy (drugi lewy zewnętrzny);
- cztery (prawe zewnętrzne), jeden (trzecie lewe zewnętrzne), dwa lub trzy (białe klawisze).
To nie wszystko. Jest druga część pracy. Gramy do góry nogami!
- tili (wewnętrzny), jeden (trzeci lewy zewnętrzny przycisk), dwa lub trzy (biały przycisk);
- powtarzać;
- tili (wewnętrzny), jeden (trzeci lewy zewnętrzny przycisk), dwa (biały przycisk), trzy (drugi lewy zewnętrzny przycisk);
- cztery (biały), jeden (pierwszy lewy zewnętrzny klawisz), dwa lub trzy (zewnętrzny prawy klawisz).
Wszystko!
Co do ucha do muzyki, jeśli wszystkookazało się, to jest! A jeśli nic z tego nie wyszło, sprawdź, czy wszystko zostało zrobione poprawnie. Dla 90% uczniów pierwsza część pracy jest łatwa, a druga wychodzi tylko z należytą uwagą i wysiłkiem.
Wirtualne pianino
Wirtualne pianino na komputerze to nicróżni się od oryginału. Jedyną rzeczą jest zidentyfikowanie zgodności przycisków i klawiszy. To nie jest trudne. Ale dla wygody może być konieczne przestawienie palców. Dlatego polecam trenować na prawdziwym instrumencie. Oczywiście, jeśli go tam nie ma, spróbuj uczyć się na pianinie elektronicznym. Powodzenia!
