Puszkin zaczął pisać wiersze dość wcześnie i niebył zadowolony z całej swojej wczesnej pracy. Jednak teksty licealne Puszkina są bardzo interesujące dla badaczy, ponieważ to w tym czasie ukształtował się poetycki sposób autora.
Periodyzacja kreatywności
Kreatywność A. S.Puszkin jest bardzo złożony i wieloaspektowy. W każdym okresie swojego życia pisarz poruszał różne tematy, różnie związane ze zjawiskami życiowymi. Zwyczajowo klasyfikuje się pracę Puszkina w zależności od jego lokalizacji. Na przykład okres liceum jest uważany za pierwszy, a następnie okres petersburski - czas, kiedy młody pisarz pracował w College of Foreign Affairs. Następnie poeta został wysłany do South Link. Tutaj, na południu Rosji, rozpoczyna się trzeci okres jego pracy. Potem osiada w rodzinnym majątku Michajłowskiego, a następnie w Boldino, w końcu drugi Petersburg kończy różnorodne dzieło tego genialnego pisarza.
Edukacja w liceum carskim
Lata spędzone w Liceum przyczyniły sięrozwój miłości do literatury. W końcu ta instytucja edukacyjna koncentrowała się na pomocy humanitarnej. Głównymi tematami były historia, literatura i języki obce. Na zajęciach z literatury uczniowie mieli zgłaszać dzieła własnej kompozycji. Oczywiście Puszkin odniósł największy sukces w tych ćwiczeniach. Oprócz sesji szkoleniowych uczniowie opublikowali swoje wiersze w publikacjach Young Swimmers, Niedoświadczony Feather i Lyceum Sage. Puszkin regularnie uczestniczył w czytaniach literackich, śledził wiadomości w tej dziedzinie. Jedną z ulubionych rozrywek uczniów liceum była zbiorowa kompozycja bajek, w której Delvig i Kuchelbecker odnieśli największy sukces.
Pierwszy wiersz A. S. Puszkina
Pojawiły się pierwsze poważne doświadczenia literackie poetyw druku w 1814 r. Było to dzieło „To a Poeta Friend”. Należy powiedzieć, że podobnie jak inne wczesne dzieła poety, ten werset był naśladowczy. Puszkin odziedziczył styl Boileau. W humorystyczny i komiczny sposób liryczny bohater wiersza zwraca się do przyjaciela, który pisze wiersze. Radzi mu, aby rzucił poezję, ponieważ „być chwalebnym to dobrze, spokojnie, lepiej dwa razy”. Mimo młodego wieku Puszkin z niepokojem poczuł prawdziwe przeznaczenie poety. To nie jest ktoś, kto potrafi rymować struny, musi uczyć, zachwycać umysł, doświadczać i pracować bez końca, nie oszczędzając się.
Już w tej wczesnej twórczości poetyckiej Puszkinpokazuje swój lekki styl, oczywiście, poeta jest dobrze zaznajomiony z gatunkiem satyry, ponadto przedstawione przez niego sytuacje są bardzo wiarygodne. Geniusz był w stanie zrobić to, czego nie udało się żadnemu naśladowcy Boileau.
Таким образом, пример его отношения к теме поэта a poezja jest już oferowana przez licealne teksty Puszkina. Krótko mówiąc, możemy powiedzieć, że dla Puszkina pisanie jest podążaniem za muzą i inspiracją, jest oddanym i odpowiedzialnym dziełem.
Pierwszy triumf poety
Prawdziwy sukces i błogosławieństwa na przyszłośćPuszkin otrzymuje kreatywność podczas egzaminu z literatury rosyjskiej. Jako papier egzaminacyjny Aleksander Siergiejewicz oferuje swoją odę „Wspomnienia w Carskim Siole”. Głównym słuchaczem i cenzorem był mistrz literatury rosyjskiej G.R.Derżawin. Następnie Puszkin przypomniał sobie, że czytał swoje wiersze z niewiarygodnym drżeniem podniecenia, ledwo mógł się kontrolować. Derzhavin był zachwycony, chciał przytulić młodego poetę.
Liceum teksty Puszkina (wiersze napisane dlaw szczególności pierwsze trzy lata studiów) pokazują jego umiejętność pracy z różnymi gatunkami. Równie dobrze odnosi sukcesy w satyrze, jak i w odie, tekstach, elegiach. Ta umiejętność została szczególnie żywo zamanifestowana w wierszu „Wspomnienia w Carskim Siole”. Oczywiście Puszkin odwołuje się do tradycji rosyjskiego klasycyzmu, ale wnosi do wiersza świeży nurt, dodając gatunkowi ody elegijny, medytacyjny nastrój. Kiedy autor opowiada o chwale rosyjskich bohaterów, wybiera uroczysty styl odycki. Po wersecie staje się gładszy i bardziej melodyjny, w chwili, gdy bohater liryczny wspomina moment natarcia Napoleona, że żył w niedbałości i błogości przez wszystkie lata, nie wiedząc, że nadejdą kłopoty. I wreszcie wiersz kończy się tym samym uroczystym i donośnym głosem wychwalającym stolicę Rosji. Ta praca zawierała całą łaskę, całą moc, jaką posiada licealna poezja Puszkina. Kompozycja „Wspomnienia w Carskim Siole” rozsławiła autora. Dopiero po jej przeczytaniu Derżawin pobłogosławił młodego geniusza dla jego przyszłej pracy i ogłosił, że w Rosji pojawił się wielki poeta.
Liceum poezja Puszkina: wiersze naśladujące lekką poezję francuską
Dlaczego wiersze Puszkina wyglądały nietypowoi nowy? Głównie ze względu na język. Puszkin wybiera szczególny styl poetycki. Nie ma już ociężałych fraz, długich wersów, trudnych do zrozumienia konstrukcji składniowych, tak charakterystycznych dla poetów klasycyzmu. Alexander Sergeevich przyjmuje styl takich francuskich poetów jak Faceci i Voltaire, których twórczość jest zwykle nazywana „światłem”. Jednak lekkość przejawiała się nie tylko na poziomie stylu, ale także na poziomie tematyki. Liryka Puszkina jest wyrazem epikureizmu, swobodnego stosunku do życia. Puszkin zapożycza ten motyw od swojego towarzysza broni Batiushkowa. Innym znanym wierszem okresu liceum jest przesłanie z 1814 r. „Do Batyushkova”. W tym tekście poeta nazywa swojego przyjaciela „leniwcem”, „bystrym filozofem”. Puszkin udziela Batyushkovowi przyjaznej rady: ciesz się życiem, kochaj, ale nie zapominaj o muzach.
Motywy obywatelskie we wczesnych tekstach
Motywy obywatelskie od czasu do czasu pojawiały się wwiersze poety przez całą jego karierę, licealna poezja Puszkina nie była wyjątkiem. Wiersze, w których te motywy brzmią, wyróżniają się żywiołowością, energią i młodzieńczą bezkompromisowością. Jednym z najbardziej znanych dzieł jest Licyniusz (1815). W tym tekście Aleksander Siergiejewicz czerpie z ogromnej warstwy antycznych symboli i obrazów. Autor opowiada nam o czasach upadku Rzymu, kiedy ludzie deifikowali swojego cesarza, kiedy normy moralne zaczęły podupadać. Bohater liryczny to młody i żarliwy poeta. Zaprasza swojego przyjaciela Licyniusza do opuszczenia Rzymu, wyjazdu na wieś i pracy tam z poezją, jednym słowem potępiając niskie obyczaje tamtych czasów. Utwór ten dobrze wypada na tle kochających wolność tekstów poety, stworzonych przez niego w pierwszym okresie petersburskim. Licealne teksty wyróżniają się jednak całkowitym zaprzeczeniem władzy państwowej, co jest podyktowane epikurejską wizją świata.
Zmiany w tekstach
Już w ostatnich latach studiów w Liceum Puszkinazaczyna pisać poezję, w której pojawiają się nuty smutku. Ta zmiana została oznaczona przesłaniem „Do Żukowskiego” (1816). Puszkin nie będzie już miał anakreontycznej przestrzeni, nieostrożności. Poeta pozostanie tym samym optymistą, ale nie akceptuje życia dla przyjemności. W liście do Żukowskiego Puszkin wyraża szacunek dla twórczości tego wielkiego poety. Wiersze elegijne stały się głównym nurtem w okresie późnego liceum. Przykładem są wiersze „Rozstanie”, „Pragnienie”, „Piosenkarka”.
Analiza tekstów Puszkina jest niemożliwa bez prowadzeniapodobieństwa między jego twórczością a twórczością innych poetów jego czasów. Aleksander Siergiejewicz prowadzi ze swoimi współczesnymi swoisty dialog, którego tematem jest sztuka, czyli czym ma być, o czym powinien pisać poeta, jak pisać.
Liceum teksty Puszkina: wiersze (lista)
Najsłynniejsze wiersze Puszkina, napisane przez niego w Liceum Carskie Sioło:
- „Wspomnienia w Carskim Siole”.
- Licinia.
- „Batyushkov”.
- „Do Żukowskiego”.
- "Życzenie".
- "Elegia".
- „Jeźdźcy”.
Wnioski
Najbogatszym materiałem do badań jestlicealna poezja Puszkina. Krótko mówiąc, można go scharakteryzować jako kształtowanie się poetyckiej maniery pisarskiej, w której wyraźnie przejawiał się talent mistrza wszystkich gatunków, a także umiejętność pracy ze słowem. Rzeczywiście, już w tych wersach widać harmonijny styl, lekkość i piękno poezji. Główne tematy tekstów Puszkina tego okresu: poezja, przyjaźń, miłość.
