/ / Grunty rolne: koncepcja, skład, użytkowanie

Ziemia uprawna: koncepcja, skład, zastosowanie

Wszyscy lądują w naszym krajupodzielony na rolnicze i nierolnicze. Podgatunki z tych dwóch grup wyróżnia się również w zależności od warunków klimatycznych, sposobu użytkowania i stanu jakościowego.

Definicja

Co to jest ziemia rolna?Definicja tego pojęcia jest dość specyficzna (w przeciwieństwie do kategorii). Grunty rolne to grunty przeznaczone do uprawy roślin, hodowli zwierząt i wykonywania związanych z tym prac. Każde takie miejsce ma zamknięte granice i określoną lokalizację.

Grunty rolne obejmująnastępujące grupy działek: grunty orne, pastwiska, pola uprawne, plantacje wieloletnie, ugory. Jeden podgatunek w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej może przejść w inny. Ale zdarza się to bardzo rzadko.

pole uprawne

Grunty orne, ugorowane i wieloletnie plantacje

Większość gruntów rolnychto działki przeznaczone do siewu roślin uprawnych. Takie działki to grunty orne. Ale tylko wtedy, gdy są systematycznie przetwarzane. Oprócz pól z roślinami uprawnymi do tej grupy zalicza się uprawy traw wieloletnich na obszarach płodozmianu, polach lęgowych i czystym ugorze. Całkowita powierzchnia wszystkich gruntów ornych na Ziemi wynosi obecnie około 1,3 miliarda hektarów. To około 3% powierzchni lądu. Łączna powierzchnia użytków rolnych w Rosji wynosi 2434,6 tys. Ha. Jednocześnie 60% wszystkich gruntów stanowią grunty orne.

Definicja „złoża” obejmuje poprzednio obszaryzaorany, ale nie używany do uprawy roślin dłużej niż rok, jak również nieprzygotowany do odłogu. Plantacje wieloletnie to tereny sztucznie obsadzone drzewami, krzewami i wieloletnimi trawami. Do tej grupy zaliczają się np. Pola jagodowe, sady, winnice, chmiel, plantacje herbaty itp.

kod lądowy Federacji Rosyjskiej

Hayfields i pastwiska

Można wykorzystać działki rolnenie tylko w produkcji roślinnej, ale także w hodowli zwierząt. Tak więc pola siana obejmują te działki, na których rosną wieloletnie trawy. Głównym przeznaczeniem tego typu gruntów jest dokarmianie zwierząt gospodarskich skoszonych na nich zimą. Takie ziemie z kolei dzielą się na kilka kolejnych grup. Pod względem jakościowym wyróżnia się pola siana:

  1. Czysty. Na takich ziemiach nie ma wybojów, pniaków, dużych kamieni, drzew i krzewów. Koszenie na tego typu poletkach może odbywać się z maksymalną wydajnością.
  2. Zroszony. Ta grupa obejmuje obszary pokryte nierównościami o co najmniej 10%.
  3. Zalesiony i krzaczasty.Takie strony na terenie naszego kraju nie są rzadkością. Do tej grupy zalicza się tereny porośnięte drzewami i krzewami w 10-70%. Koszenie na takich obszarach jest trudne i czasochłonne.

W Rosji jest około 10 milionów hektarów pastwisk porośniętych lasami i krzewami, a około 2,2 miliona hektarów obszarów postrzępionych.

pola uprawne pastwiska pastwiskowe

W zależności od stopnia zawilgocenia takie grunty rolne dzieli się na:

  • galaretowaty;
  • suchy ląd;
  • bagienny.

Ulepszone obszary są dodatkowo wyodrębnione z dwóch pierwszych grup.

Pastwiska to tereny przeznaczonewypas w ciepłym sezonie, niezwiązany z łąkami lub ugorami. Są tylko dwa rodzaje takich terenów: podmokły i suchy ląd. Te ostatnie znajdują się zwykle na terenach zalewowych rzek i potoków i na krótko są zalewane podczas wiosennej powodzi. Bagienne pastwiska znajdują się na nizinach, na obrzeżach torfowisk i na terenach słabo odwodnionych.

Obszary suche są podzielone na długoterminowekulturalne i ulepszone. Podobnie jak pola siana, pastwiska można klasyfikować według jakości. Pod tym względem rozróżnia się obszary czyste, wyboiste i zalesione. Niestety w naszym kraju jest sporo terenów o niskiej jakości z tej grupy. Jeśli jednak przedsiębiorstwa rolne dysponują pieniędzmi i dobrze rozwiniętymi projektami zarządzania, sytuacja może ulec poprawie.

przypisanie gruntu

Kod lądowy Federacji Rosyjskiej nr 78-F3

Użytkowanie gruntów rolnychregulowane przez państwo. Wykonując różnego rodzaju prace na takich terenach, kierują się przede wszystkim ustawą federalną nr 78-F3 „O zarządzaniu gruntami”, przyjętą w 2001 r. Działki z rozważanej grupy należą do kategorii gruntów rolnych. Obejmuje to również:

  • grunty zajęte na potrzeby komunikacji i dróg w gospodarstwie;
  • pasy ochronne lasów;
  • ziemia z zamkniętymi zbiornikami wodnymi;
  • działki zajmowane przez różnego rodzaju obiekty przeznaczone do składowania lub pierwotnego przetwórstwa produktów rolnych.

Użytkowanie gruntów rolnychmiejsce docelowe jest regulowane przez kodeks lądowy Federacji Rosyjskiej. Ustawa ta określa podmioty praw do działek, reżim prawny rolnictwa oraz prawa obywateli zajmujących się ogrodnictwem, ogrodnictwem lub hodowlą bydła w prywatnych gospodarstwach rolnych.

obszar rolniczy

Przenieś do innych kategorii

Grunty rolne podlegają szczególnej ochronie ustawowej. Takie ziemie są przenoszone do innych kategorii tylko w wyjątkowych przypadkach. Przeniesienie można przeprowadzić tylko w razie potrzeby:

  • wypełnianie zobowiązań międzynarodowych;
  • zagospodarowanie złóż kopalin;
  • zapewnienie bezpieczeństwa państwa;
  • utrzymanie obiektów dziedzictwa kulturowego.

Szczególnie cenna ziemia

Pod względem jakości grunty rolne w Rosji można podzielić na:

  • Działki z oceną katastralną powyżej średniego poziomu.
  • Szczególnie cenne w regionie.
  • Ziemie niespokojne.

Szczególnie cenne grunty rolne, wgktórym można między innymi przypisać działki doświadczalne organizacji naukowych i edukacyjnych, często znajdują się na liście gruntów, których użytkowanie do innych celów, z wyjątkiem w istocie rolniczych, jest niedozwolone.

definicja gruntów rolnych

Ekonomiczna efektywność użytkowania

Jakość gruntów rolnych, npsposób, mogą mieć różne rzeczy. Ocena ekonomiczna umożliwia porównanie wartości poszczególnych lokalizacji względem siebie. Może być ogólny, oparty na porównaniu kosztów i korzyści w całej populacji uprawianych roślin lub prywatnych. W tym drugim przypadku określa się stopień efektywności uprawy poszczególnych odmian roślin rolniczych. Oceny takiej można dokonać przy planowaniu i alokacji produkcji lub określaniu konkretnych wyników działalności przedsiębiorstw.

O tym, jak efektywnie użytkowana jest ziemia uprawna w danym przypadku, decyduje system wartości i wskaźników fizycznych. Najważniejsze z nich to:

  • wartość produktu brutto i dochód netto;
  • plon c / ha;
  • zwrot kosztów zainwestowanych w ziemię;
  • rentowność przedsiębiorstwa rolnego.

Niekiedy jako dodatkowe wskaźniki wykorzystuje się również porównanie udziału całkowitej powierzchni gruntów rolnych, gruntów ornych i upraw.

Najczęściej efektywność użytkowania gruntów sprawdzana jest metodą wyceny. Jest obliczany na podstawie zestawu wskaźników wydajności z ostatnich 3-5 lat. Uwzględniono również:

  • odsetek zróżnicowanego dochodu;
  • koszty produkcji;
  • produkcja globalna;
  • jakość gruntu itp.

Racjonalne wykorzystanie

Przeznaczenie gruntów użytkowanych rolniczofarma może być inna. Ale w każdym razie głównym wskaźnikiem ich jakości jest płodność. Takie użytkowanie ziemi nazywane jest racjonalnym, w którym możliwe jest uzyskanie maksymalnych plonów bez obniżania tego wskaźnika. Obecne ustawodawstwo w Rosji przewiduje zachęty ekonomiczne dla użytkowników gruntów, właścicieli gruntów i dzierżawców do korzystania z takich metod uprawy, w których żyzność działek nie tylko nie zmniejsza się, ale także wzrasta w każdy możliwy sposób.

Oprócz pogorszenia składu i struktury ziemi,nieracjonalne wykorzystanie może prowadzić do ich zanieczyszczenia i powodzi. Aby uniknąć degradacji gleby należy przede wszystkim przestrzegać płodozmianu, prawidłowo używać ciężkiego sprzętu (aby uniknąć nadmiernego zagęszczania gleby), stosować nawozy mineralne tylko w niezbędnych ilościach i na czas, w razie potrzeby wapnować itp. .

szczególnie cenne grunty rolne

Geografia gruntów rolnych w Rosji

Tnij i pal rolnictwo w strefie mieszanejlasy w naszym kraju ukształtowały się na początku VI wieku. W XIV-XV wieku został zastąpiony parą. W XVIII wieku. w centralnej Rosji rozpoczął się etap ciągłego zagospodarowania terenu. Nieco później obszar gruntów rolnych rozprzestrzenił się na środkową i północną tajgę. W XX wieku zagospodarowanie terenu było w dużej mierze zakończone. Obraz geografii krajów, który rozwinął się w ostatnim stuleciu, praktycznie nie zmienił się do dziś. Jedynym wyjątkiem jest rozwój dziewiczych ziem. Do tej pory około 50% wszystkich gruntów ornych znajduje się w europejskiej części Rosji, 30% na południowym Uralu i 20% na południu Syberii.