Na Litwie powstała słynna elektrownia atomowa Ignalinaw czasach ZSRR. Pierwotnie miał tu pracować 6 bloków energetycznych, z których każdy miałby mieć moc energetyczną 1185-1380 MW. Jednak z różnych powodów projekt nigdy nie został zrealizowany. Zobaczmy, dlaczego nie udało się zbudować tej elektrowni i jak dziś wygląda Ignalina.
Budowa i plany
Budowa stacji rozpoczęła się w 1974 roku.Równolegle powstawało miasteczko, w którym mieli mieszkać pracownicy obsługujący to ogromne przedsiębiorstwo. Tak więc pierwsza jednostka napędowa została uruchomiona 31 grudnia 1983 r. W 1987 roku oddano do użytku drugi blok. Łącznie spodziewali się zbudować 4 reaktory, aw przyszłości kolejne 2. Trzeci z nich położono w 1985 roku. Jednak nigdy nie został zbudowany. Co do czwartego bloku, to w zasadzie pozostał tylko w planach.
Jest prawdopodobne, że gdyby nie tzwrestrukturyzacji, wtedy wszystkie reaktory zostałyby uruchomione, a Litwa „kąpałaby się” w taniej energii elektrycznej, ale projekt został ostatecznie zamknięty, gdy Litwa przystąpiła do UE. Szkoda, bo ta elektrownia jądrowa była wyposażona w najpotężniejsze wówczas reaktory wodno-grafitowe, które zapewniały dużą moc.
Perspektywy funkcjonowania EJ Ignalina
Były naprawdę zachwycające.O perspektywach funkcjonowania tej elektrowni można mówić bez końca. Dzięki niej Litwa otrzymała ogromną ilość bardzo taniej energii elektrycznej. Kraj potrzebuje tylko 10 miliardów kWh rocznie. Jednak w tym samym czasie obie jednostki robocze wyprodukowały łącznie 12,26 mld kWh energii elektrycznej. Ogólnie biorąc, biorąc pod uwagę inne elektrownie wodne i wiatraki, kraj miał 13,9 kWh rocznie. W rezultacie 3,9 kWh energii elektrycznej można by sprzedać do pobliskich stanów. I wyobraź sobie, ile razy pojemność energetyczna kraju wzrosłaby, gdyby zbudowano trzeci i czwarty blok energetyczny!
Oprócz taniej energii elektrycznej dla ludności iprodukcji, a także możliwość zapełnienia swojego budżetu walutą obcą ze sprzedaży nadwyżki kW/h, kraj mógłby otrzymać ogromne inwestycje w dziedzinie przemysłu. W końcu wielcy finansiści zawsze szukają dogodnych krajów z tanią energią elektryczną. Litwa w tym przypadku jest idealną platformą. Co możemy powiedzieć o dywidendach politycznych, które kraj otrzymałby od krajów, które są od niego zależne energetycznie. Niestety wszystko to zostało stracone, a dziś Ignalina praktycznie nie działa na Litwie.
Wyrażone powody zamknięcia
Po rozpadzie ZSRR Rząd Litwy iludność zachwycała się ideą przystąpienia do UE. Jednym z warunków było zamknięcie Ignalińskiej EJ w celu zapewnienia bezpieczeństwa. Faktem jest, że elektrownia ta wykorzystywała reaktory strukturalnie podobne do reaktorów elektrowni jądrowej w Czarnobylu. I choć Ignalina była jedną z najbezpieczniejszych elektrowni według MAEA, UE zażądała jej zamknięcia. W przeciwnym razie członkostwo w tej organizacji byłoby niemożliwe.
Rząd Litwy zgodził się na te warunki ipostanowił zamknąć stację. W 2004 r. zatrzymano działanie pierwszego bloku, aw 2009 r. - drugiego. Litwa w pełni spełniła warunki uzyskania członkostwa w UE, ale proces całkowitego wyłączania i wyłączania bloków energetycznych nadal trwa, a jego zakończenie zaplanowano na 2034 rok.
Prawdziwe powody zamknięcia
Wielu ekspertów uważa, że prawdziwy powódZamknięcie INPP była bowiem niechęcią przywódców UE do posiadania silnego członka w UE, który wraz z przywódcami stałby się pełnoprawnym członkiem. Po zamknięciu elektrowni Litwa została zmuszona do kupowania drogich surowców energetycznych za granicą, a jej budżet zaczął się zapełniać nowymi pieniędzmi.
W efekcie stał się krajem zależnym od UE,która w razie potrzeby może zaakceptować warunki, które są dla niej oczywiście niekorzystne na korzyść innych państw UE. Ale gdyby Litwa miała tak solidne narzędzie przyciągania inwestycji i kapitału do budżetu, rząd tego państwa zachowałby się inaczej.
INPP dzisiaj
Jak obiekt wygląda dzisiaj można zobaczyć nazdjęcia Ignalińskiej EJ zamieszczone w tym artykule. Niestety dzisiaj nie produkuje prądu i jest na etapie wyłączenia. Faktem jest, że zamknięcie elektrowni to złożony i długotrwały proces. Nie możesz tak po prostu założyć kłódki na bramę, ponieważ trzeba dbać o paliwo jądrowe.
Od 20 stycznia 2017 r. na dworcu1991 osób pracowało. Wszystkie prowadzą prace związane z przechowywaniem wypalonego paliwa jądrowego, dekontaminacją i demontażem sprzętu pozostawionego w elektrowniach jądrowych, tworzą składowiska odpadów niskoaktywnych krótkożyciowych.
Przewidywany termin zakończenia wszystkich prac to sierpień 2034. Przed tym czasem należy zdemontować bloki reaktora pierwszego i drugiego bloku.
